Suudi Arabistan Dışişleri Bakanı Adil el Cübeyr, üzerinde kan lekesi bulunmayan bembeyaz kefiyesinin içinden konuşuyor;
“Rusya sivilleri bombalıyor, sivillere katliam uyguluyor.” Devam ediyor, yıllardır tekrarlanan teraneyle, “Esed'in işi bitti”. Bu size bir şey hatırlatıyor mu?
Savunma bakanları boş durur mu, dışişleri bakanına destek atıyor; “Jetlerimiz İncirlik Üssü'ne vardı.” Bizim yetkililer açıklıyor: “Suudi jetleri önümüzdeki günlerde İncirlik'te olacak”. Koordinasyona bakın, ya Suudi bakan jetlerinin nerede olduğunu bilmiyor ya da bizim yetkililer topraklarımıza inen jetlerden habersiz. Bu koordinasyonla bir de savaşacaklarmış!
Durum böyle olunca sevinebilirmişiz herhalde. Daha geçen hafta Yemen'de bir düğünü bombalayıp 200 kişiyi öldürerek bir “zafer” kazanan Suudi jetleri bize destek olmaya gelmiş, ne mutlu cennet vatanıma! Çok Osmanlı “sever”iz ya dün dündür bugün bugündür. Aynı Suudiler “çok sevdiğimiz” Osmanlı'yı kâfir ilan etmişler zamanında ne gam! Aynı Suudiler Bahreyn'de Yemen'de binlerce insanı katletmişler ne gam! Aynı Suudiler üzerlerinde doğru dürüst giysileri dahi olmayan Husi savaşçılara karşı karada girdikleri her çatışmada sıkı bir dayak yemişler ne gam! Suudi ordusu diye bir şey varmış da NATO'nun ikinci büyük ordusunun yardımına geliyormuş! Ne mutlu bize! Artık denizde karada bize ölüm yok! Yaşasın Kâbe'de dozerle hacı cesedi toplayanlar, arada hâlâ canlı olanlar kalmışsa onları da kepçeyle toplamışlar! Ne yani ortada mı bıraksalardı!
Demek ki bu kadar zor durumdayız ki en kirli müttefiklere dahi muhtacız. Katar, BAE, Kuveyt, Suudi Arabistan, hadi elinizi korkak alıştırmayıp buna Sudan'ın “insan sever” diktatörü Beşir'i de ekleyin, ortaya yüz akı bir ittifak çıktı demektir. Böyle bir ittifakla dünyanın önüne çıkıp Suriye'deki “mazlumları” koruduğunuzu pek güzel anlatabilirsiniz. Herkes de inanır, öyle ya bu sayılanların insan hakları sicilleri nasıl da temizdir!
Demem o ki müttefiklerimizde bir sorun yok. Geriye küçük bir ayrıntı kalıyor. Bu değerli müttefiklerle birlikte Suriye'ye yapacağımız bir kara harekâtında pek “değersiz” karşı cepheye vuracağımız darbenin büyüklüğü ve kendi halklarımızı kurtarmışken, kendi halklarımız sevgi, barış ve refah ortamında yaşarken Suriye halklarına da bu mutluluğu nasıl taşıyacağımız.
Gelelim “pek sefil” rakiplerimize. Rakip dememe şaşırmayın, şimdilik öyleler ama Suriye'ye girdiğimiz yahut topraklarımız üzerinden herhangi bir “kamikaze” birliği gönderdiğimiz anda “düşmanlarımız” diyeceğimiz bu “rakipler” sahiden “pek sefiller”.
Başta elbette yeni komşumuz Rusya var. Dünyanın ikinci büyük askeri gücü ve muazzam savaş teknolojisi hiç şüphesiz onları kurtaramayacaktır. Unutmayınız ki “Bir Türk cihana bedeldir” isterse bu Türk sıvasız bir gecekonduda yetişmiş olsun. Unutmayalım “askerimiz fakirdendir”. Bu büyük güce Suudilerin parayla oradan buradan topladıkları muazzam kara güçlerini eklediğinizde elbette Rusların dizlerinin bağı çözülecektir.
İkide bir “Sakın PYD'yi vurmayın” deyip duran ABD'yi unutmayalım. Onların ne yapacakları ise toptan belirsiz. Yoksa atı alan Üsküdar'ı geçti de biz yine mi habersiziz yahut “aldatıldık” mı? İran'ı, Suriye Ordusu'nu, Hizbullah'ı henüz saymadık. Suudiler mutlaka bu ikincil güçleri hesaba katıp bir plan yapmışlardır. Öyle ya çok zengin olanda akıl da bol olur! Anlayacağınız Suriye sorununu şimdiden hallettik, oralarda “Toledo” ihalelerine başlayabiliriz. Halkımız böyle durumları önceden tespit ettiğinden pek güzel tanımlamıştır;
“Hasan Dağı arpalıktır, eğer saban yürürse,
Her derede bir değirmen, eğer suyu gelirse,
Her köylüden bir tavuk, eğer köylü verirse,
Güzel gidiş bu gidiş, eğer sonu gelirse.”