Yol kısa aslında. 50 kilometrenin biraz üzerinde. Ama ulaşmak ne mümkün. Bir saat sonra toprak yola sapıyoruz.Dalgalı denizde gider gibi düşe kalka ilerliyoruz. Önümüz araç dolu, ara ara toz bulutunun içinde kalıyoruz. Kışın son demleri. Toprak, bahara henüz uyanmamış, yeşilden eser yok. Çok değil, bir ay sonra bu stepler ot okyanusu gibi olacak. Nihayet, bozkırın ortasında, etrafı demir parmaklıklarla çevrili,»»
↧