Havalar ısınıp, otlar, çiçekler, böcekler etrafı sarınca bir tür enerji sağanağına tutuluyor insan da. Uyuyan kemik canlanıyor. Kaslara, hareketlere bir iç dinamik yürüyor. Durduk yerde olur olmaz hayallere kapılıyor, dünyada zulmün biteceğine, açların doyacağına, hastaların ebediyen şifaya kavuşacağına inanmaya başlıyor.Dışarıda nazlı ve şımarık bir bahar güneşi. Vapur, denizi yararak değil sanki keşfederek süzülüyor. Kim bilir kaç kez aynı rotadan geçti, yol aldı. Siste, yağmurda iki yakayı birbirine bağladı. Ama hiçbir yorgunluk emaresi hissedilmiyor gidişinde. İstekle atılıyor suya. Deniz köpürdükçe o daha»»
↧