Yine bir ikindi. Yine kendi köşeme çekilmişim. Çok uzun zamandır yaptığım gibi. Dünyanın sarsıntılarını pencere önündeki bir saksı çiçeğinden olanca yakıcılığıyla hissedebiliyorum.İnsanların omuzlarında taşıdığı türlü vebali, açmakta olan bir sarmaşık gülünün dikenlerinden kendi tenime taşıyabiliyorum. Henüz olgunlaşmakta olan acıları, kapımdan içeri her fırsatta dalmaya çalışan tekinsizlikleri, hayata dair tüm itirazlarımı bahçede bitiveren yabani otlar misali söküp ayrıştırmaya»»
Yine bir ikindi. Yine kendi köşeme çekilmişim. Çok uzun zamandır yaptığım gibi. Dünyanın sarsıntılarını pencere önündeki bir saksı çiçeğinden olanca yakıcılığıyla hissedebiliyorum.İnsanların omuzlarında taşıdığı türlü vebali, açmakta olan bir sarmaşık gülünün dikenlerinden kendi tenime taşıyabiliyorum. Henüz olgunlaşmakta olan acıları, kapımdan içeri her fırsatta dalmaya çalışan tekinsizlikleri, hayata dair tüm itirazlarımı bahçede bitiveren yabani otlar misali söküp ayrıştırmaya»»