Gezi Parkı’na müdahil olmayan kalmadı. Sanki uluslararası ağır bir kriz. BM Genel Sekreteri açıklama yaptı. ABD yönetiminden konuşmayan kalmadı, başkan yardımcısından dışişleri bakanına kadar.CNN, Taksim’e savaş muhabirlerini gönderdi. Saatlerce yayın yaptı. Arap Baharı yayınlarını solladı. Polis-gösterici çatışmasının o kadar çok örneği var ki. Hiçbiri bu denli ilgiye mazhar olmadı. Belli ki işin içinde iş var. Hazırlıklar, olaylar başlamadan planlanmış. Olayların vahametini Türk medyası kavrayamadan, uluslararası medya Taksim’de yerini aldı. Canlı yayın bağlantıları olaylardan önce kurulmuş olmalı.Dün de Avrupa Parlamentosu, Gezi Parkı’nı konu alan oturum yaptı ve Başbakan Erdoğan’ı eleştiren ‘tasarıyı’ oyçokluğuyla kabul etti. Eylemcilerin serbest bırakılması da istendi. Hızını alamayan İrlandalı bir milletvekili ‘Tayyip istifa’ diye bağırdı. Haklı olarak Türkiye’nin tepkisi sert oldu, tabii. Erdoğan ‘Kararı tanımıyorum’ dedi. Terör ve Kürt sorunu gibi ağır bir problemden kurtulma yolunda hızla ilerleyen Türkiye, Park meselesini çözecek enerjiye de, siyasi kıvraklığa da sahip. Bu yönde adım atıldı. Hava yumuşadı. Henüz karar değil, eğilim. Başbakan Erdoğan’ın Gezi Parkı heyetiyle yaptığı görüşmeden sonra Hüseyin Çelik açıkladı, ‘Referandum olabilir’ dedi. Masaya oturduktan sonra üzerinde uzlaşılacak formül çok. Yeter ki mesele ağaç olsun, park olsun, çevre hassasiyeti olsun. Mutlaka bir yol bulunur. Erdoğan, “Her türlü görüşü dinlemeye hazırım.” dedi. Ve kapıyı ardına kadar açtı. İlk heyetle 5 saate yakın konuştu. Dün de Hülya Avşar’ı dinledi. Keşke Gezi Parkı’ndaki gençler de bir heyet oluştursa ve Erdoğan’ın kapısını çalsalar... Sorunun çözümü çok daha kolaylaşır. Olayı bütün yönleriyle en iyi bilen onlar. Günlerdir gece gündüz oradalar. Dertlerini doğrudan Başbakan’a anlatsalar, taleplerini sıralasalar. Daha uygun formüller de ortaya çıkabilir.AK Parti, referandum konusunu yetkili organlarında görüşecek. Muhtevası ve ne kadar alanı kapsayacağı ondan sonra netleşecek. Bütün İstanbul yerine Gezi Parkı ve Taksim’i de içine alan Beyoğlu ilçesiyle sınırlı kalabilir. Gezi Parkı projesinin yürütmesini mahkeme durdurdu. İrade şekillendikten sonra siyaset bir çözüm bulur. Referandum, ortamı yumuşatır mı? Olumlu yaklaşanlar olduğu gibi sorunun halka götürülmesine soğuk bakanlar da var. CHP’nin sergilediği tutum ilginç. Referandum, CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun da önerisiydi. Kılıçdaroğlu bir hafta önce İzmir’de krizden çıkışın yolu olarak gösterdi. Şu cümleler CHP liderinin: “Madem demokrasi diyoruz, halkın doğrudan karar verme mekanizması içinde olmasını istiyoruz. O zaman gelin bunun yasal düzenlemesini yapalım...” CHP’den başka bir isim Akif Hamzaçebi tam tersini savundu. Hamzaçebi, sıradan biri değil, partinin grup başkan vekili. Kılıçdaroğlu’nun Erdoğan’dan önce gündeme getirdiği referandum formülü için “Referandum yapılamaz. Böyle bir öneri anayasa cahilliğidir.” dedi. CHP’nin tavrı önemli çünkü parti, olayların bir parçası haline geldi. Gezi Parkı’ndan çıkmayan milletvekilleri var. CHP’nin tutumu oradaki gençleri de etkiler. Herhalde hiç kimse ‘Referandum olmasın, bizim dediğimiz olsun’ diyecek durumda değil. İşçi Partisi gibi marjinal gruplar dışında tabii. Marjinaller sandığı sevmez. Halka soralım, halk ne derse o. Türkiye bugüne kadar referandumu hep ağır konularda yaptı. Anayasa paketleri gibi. Oysa demokrasilerde halkoylamasına çok sık başvurulur. Özellikle de şehri yönetirken. Parktan bahçeye, caddelerden meydanların düzenlenmesine kadar ahalinin ne düşündüğüne bakılır. Gezi Parkı üzerine anlaşmazlık çıktığına göre düğümü çözecek sandıktır. Gezi Parkı’ndaki gençler haydi sandığa. Meselenin çevre dışındaki boyutu mu? Öğrenmek için çok beklemeyeceğiz.
Gezi Parkı’na müdahil olmayan kalmadı. Sanki uluslararası ağır bir kriz. BM Genel Sekreteri açıklama yaptı. ABD yönetiminden konuşmayan kalmadı, başkan yardımcısından dışişleri bakanına kadar.CNN, Taksim’e savaş muhabirlerini gönderdi. Saatlerce yayın yaptı. Arap Baharı yayınlarını solladı. Polis-gösterici çatışmasının o kadar çok örneği var ki. Hiçbiri bu denli ilgiye mazhar olmadı. Belli ki işin içinde iş var. Hazırlıklar, olaylar başlamadan planlanmış. Olayların vahametini Türk medyası kavrayamadan, uluslararası medya Taksim’de yerini aldı. Canlı yayın bağlantıları olaylardan önce kurulmuş olmalı.Dün de Avrupa Parlamentosu, Gezi Parkı’nı konu alan oturum yaptı ve Başbakan Erdoğan’ı eleştiren ‘tasarıyı’ oyçokluğuyla kabul etti. Eylemcilerin serbest bırakılması da istendi. Hızını alamayan İrlandalı bir milletvekili ‘Tayyip istifa’ diye bağırdı. Haklı olarak Türkiye’nin tepkisi sert oldu, tabii. Erdoğan ‘Kararı tanımıyorum’ dedi. Terör ve Kürt sorunu gibi ağır bir problemden kurtulma yolunda hızla ilerleyen Türkiye, Park meselesini çözecek enerjiye de, siyasi kıvraklığa da sahip. Bu yönde adım atıldı. Hava yumuşadı. Henüz karar değil, eğilim. Başbakan Erdoğan’ın Gezi Parkı heyetiyle yaptığı görüşmeden sonra Hüseyin Çelik açıkladı, ‘Referandum olabilir’ dedi. Masaya oturduktan sonra üzerinde uzlaşılacak formül çok. Yeter ki mesele ağaç olsun, park olsun, çevre hassasiyeti olsun. Mutlaka bir yol bulunur. Erdoğan, “Her türlü görüşü dinlemeye hazırım.” dedi. Ve kapıyı ardına kadar açtı. İlk heyetle 5 saate yakın konuştu. Dün de Hülya Avşar’ı dinledi. Keşke Gezi Parkı’ndaki gençler de bir heyet oluştursa ve Erdoğan’ın kapısını çalsalar... Sorunun çözümü çok daha kolaylaşır. Olayı bütün yönleriyle en iyi bilen onlar. Günlerdir gece gündüz oradalar. Dertlerini doğrudan Başbakan’a anlatsalar, taleplerini sıralasalar. Daha uygun formüller de ortaya çıkabilir.AK Parti, referandum konusunu yetkili organlarında görüşecek. Muhtevası ve ne kadar alanı kapsayacağı ondan sonra netleşecek. Bütün İstanbul yerine Gezi Parkı ve Taksim’i de içine alan Beyoğlu ilçesiyle sınırlı kalabilir. Gezi Parkı projesinin yürütmesini mahkeme durdurdu. İrade şekillendikten sonra siyaset bir çözüm bulur. Referandum, ortamı yumuşatır mı? Olumlu yaklaşanlar olduğu gibi sorunun halka götürülmesine soğuk bakanlar da var. CHP’nin sergilediği tutum ilginç. Referandum, CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun da önerisiydi. Kılıçdaroğlu bir hafta önce İzmir’de krizden çıkışın yolu olarak gösterdi. Şu cümleler CHP liderinin: “Madem demokrasi diyoruz, halkın doğrudan karar verme mekanizması içinde olmasını istiyoruz. O zaman gelin bunun yasal düzenlemesini yapalım...” CHP’den başka bir isim Akif Hamzaçebi tam tersini savundu. Hamzaçebi, sıradan biri değil, partinin grup başkan vekili. Kılıçdaroğlu’nun Erdoğan’dan önce gündeme getirdiği referandum formülü için “Referandum yapılamaz. Böyle bir öneri anayasa cahilliğidir.” dedi. CHP’nin tavrı önemli çünkü parti, olayların bir parçası haline geldi. Gezi Parkı’ndan çıkmayan milletvekilleri var. CHP’nin tutumu oradaki gençleri de etkiler. Herhalde hiç kimse ‘Referandum olmasın, bizim dediğimiz olsun’ diyecek durumda değil. İşçi Partisi gibi marjinal gruplar dışında tabii. Marjinaller sandığı sevmez. Halka soralım, halk ne derse o. Türkiye bugüne kadar referandumu hep ağır konularda yaptı. Anayasa paketleri gibi. Oysa demokrasilerde halkoylamasına çok sık başvurulur. Özellikle de şehri yönetirken. Parktan bahçeye, caddelerden meydanların düzenlenmesine kadar ahalinin ne düşündüğüne bakılır. Gezi Parkı üzerine anlaşmazlık çıktığına göre düğümü çözecek sandıktır. Gezi Parkı’ndaki gençler haydi sandığa. Meselenin çevre dışındaki boyutu mu? Öğrenmek için çok beklemeyeceğiz.