UEFA’dan gelen cezalar nedeniyle kıyametin koptuğu ortamda milli maç kimin umurunda diye adlandırılabilecek bir talihsizliği yaşadık Rize’de. Basın mensupları ve taraftarlar olarak bizim bu tatsız gelişmeyle ilgilenmemiz doğaldı da takımımızın bundan etkilenmiş gibi görünmesi tuhaftı.Rakip teknik direktörün maç içinde sürekli ‘ona dikkat edin’ uyarısında bulunduğu Salih’in hemen hiç oyuna giremeyişi nedeniyle sıkıntı çektik. Salih biraz da kendisinden rol çalan Okay’dan dolayı pasif kaldı. İlk maçın yıldızı Cenk de maçın başındaki iki dalıştan sonra kayboldu. Hem daha atletik hem de teknik olan rakip maça ağırlığını koydu. Oyun daha çok bizim kalemiz önünde oynanmaya başlandığında neler olabileceği belliydi. Üst üste serbest atışlar ve alışılmış savunma hatalarımız maçı erken vakitte gelen eziyete dönüştürdü. ‘Golü ne zaman yiyeceğiz?’ diye beklediğimiz hatta kendi kalemize atacak gibi olduğumuz dakikalar, şampiyonada ilk kez tribünleri doldurmuş seyirciye de haksızlıktı. 5 dakika içinde 3 kez topu kendi ağlarımıza gönderme tehlikesi yaşamamız, nasıl bir maç oynadığımızı çok iyi anlatıyordu. İlk 45 dakikadaki tek başarımız gol yememiş olmaktı.İkinci yarıya müthiş başladık. Abdul-lah-Taşkın değişikliği işe yaradı. Hakan’ın müthiş serbest atışı gole en yaklaştığımız an oldu. Onun dışında pozisyon üretmekte yetersiz kaldık. Tek kale oynadığımız birkaç dakikadan iş çıkaramadık ama Kolombiya bu kez ilk çıkışında yazdı! Kaptanları Quintero zaten maçın en iyisiydi. Heveslenmeyin, İtalyanlar kapmış, Pescara’da oynuyor.Golü yiyince dağıldık ve bir daha da kendimize gelemedik. Onlar oynadı, biz seyrettik. Kerim’in girmesi, Salih’in kıpırdanmasıyla biraz parlar gibi olduk ama kaptanlarının ikinci ve üçüncü golü atmasını güçlükle önleyebildik. Birini savunma çizgiden çıkardı, ötekinde de kalecimiz müthiş kurtardı. Alkışı da takımımız değil o aldı.Her yönüyle tatsız bir maç oldu. Bu futbolla yenilgiden kurtulmamız olanaksızdı. Üstelik bu bir maçlık sorun da sayılmaz. Hayal kurmanın bir sakıncası yok ama bu takımın bize fazla birşey vaadetmediğini görmeliyiz. El Salvador’a attığımız 3 gol gruptan çıkmamızı sağlayabilir, o kadar; daha ötesi pek aydınlık değil.
UEFA’dan gelen cezalar nedeniyle kıyametin koptuğu ortamda milli maç kimin umurunda diye adlandırılabilecek bir talihsizliği yaşadık Rize’de. Basın mensupları ve taraftarlar olarak bizim bu tatsız gelişmeyle ilgilenmemiz doğaldı da takımımızın bundan etkilenmiş gibi görünmesi tuhaftı.Rakip teknik direktörün maç içinde sürekli ‘ona dikkat edin’ uyarısında bulunduğu Salih’in hemen hiç oyuna giremeyişi nedeniyle sıkıntı çektik. Salih biraz da kendisinden rol çalan Okay’dan dolayı pasif kaldı. İlk maçın yıldızı Cenk de maçın başındaki iki dalıştan sonra kayboldu. Hem daha atletik hem de teknik olan rakip maça ağırlığını koydu. Oyun daha çok bizim kalemiz önünde oynanmaya başlandığında neler olabileceği belliydi. Üst üste serbest atışlar ve alışılmış savunma hatalarımız maçı erken vakitte gelen eziyete dönüştürdü. ‘Golü ne zaman yiyeceğiz?’ diye beklediğimiz hatta kendi kalemize atacak gibi olduğumuz dakikalar, şampiyonada ilk kez tribünleri doldurmuş seyirciye de haksızlıktı. 5 dakika içinde 3 kez topu kendi ağlarımıza gönderme tehlikesi yaşamamız, nasıl bir maç oynadığımızı çok iyi anlatıyordu. İlk 45 dakikadaki tek başarımız gol yememiş olmaktı.İkinci yarıya müthiş başladık. Abdul-lah-Taşkın değişikliği işe yaradı. Hakan’ın müthiş serbest atışı gole en yaklaştığımız an oldu. Onun dışında pozisyon üretmekte yetersiz kaldık. Tek kale oynadığımız birkaç dakikadan iş çıkaramadık ama Kolombiya bu kez ilk çıkışında yazdı! Kaptanları Quintero zaten maçın en iyisiydi. Heveslenmeyin, İtalyanlar kapmış, Pescara’da oynuyor.Golü yiyince dağıldık ve bir daha da kendimize gelemedik. Onlar oynadı, biz seyrettik. Kerim’in girmesi, Salih’in kıpırdanmasıyla biraz parlar gibi olduk ama kaptanlarının ikinci ve üçüncü golü atmasını güçlükle önleyebildik. Birini savunma çizgiden çıkardı, ötekinde de kalecimiz müthiş kurtardı. Alkışı da takımımız değil o aldı.Her yönüyle tatsız bir maç oldu. Bu futbolla yenilgiden kurtulmamız olanaksızdı. Üstelik bu bir maçlık sorun da sayılmaz. Hayal kurmanın bir sakıncası yok ama bu takımın bize fazla birşey vaadetmediğini görmeliyiz. El Salvador’a attığımız 3 gol gruptan çıkmamızı sağlayabilir, o kadar; daha ötesi pek aydınlık değil.