Image may be NSFW.
Clik here to view.
Galatasaray tarihine baktığınızda Simoviç’ten bu yana Avrupa’daki büyük başarıların ardında sıradışı kaleciler olduğunu görürsünüz.Dün gece ne yazık ki Bale’in attığı serbest vuruş golü ile başlayan, Arbeloa’nın ikinci golüyle su yüzüne çıkan kaleci zaafı büyük çözülmeyi getirdi.Galatasaray’ın Avrupa’daki büyük başarılarında Cüneyt Tanman ve Erhan Önal’dan bu yana sıradışı savunmacılar görürsünüz. Dün gece ne yazık ki oyunun kısa zaman dilimlerinde kendi ortalamalarında oynasalar bile genelde dökülen bir savunma dikkatsizliği ile kaybetti Galatasaray.Orta saha direncinin henüz dördüncü dakikada Bale’in Eray ile karşı karşı kaldığı pozisyonda imdat sinyali verdiği Galatasaray dün gece 10 kişi karşısında en az berabere bitireceği bir maçı verdi. Oysa takımın kurulumu ve ilk yarıdaki oyun beraberlik ötesi bir sonuç vaat ediyordu.Galatasaray taraftarının onu yüceltip, gururla dillendirdiği “We Have Drogba They Dont” (Bizim Drogbamız var, onların yok!) esprisinin cuk oturduğu ilk devrenin analiziyle başlayalım. Umut Bulut, Ramos’u oyundan attırarak Ronaldo’suz bile ibrenin dönük olduğu Real Madrid ile saha içi eşitliği sağladı.Drogba’nın pasıyla attığı beraberlik golü onu ilk devrenin en değerli adamı yaptı belki ama önde baskı yapılan bölümlerin iyisi Drogba tüm dikkati üzerine çekip Real’in organizasyon planlarını tehdit ediyor, Bruma ile Umut, Real savunmasının içine rahat girip çıkabiliyor, Galatasaray topun hakimi oluyordu.Yıllarca Hakan Şükür’ün yaptığı etkiyi yapıyordu Drogba. Umut, Arif Erdem oluyor ama bir Hagi, bir Taffarel olmayınca olmuyordu.Aslında Juventus maçının kaderini çizen Drogba-Umut ikilisi akıllıca bir tercihti. Çoğu zaman Galatasaray maçları gösteriyor ki Burak ile Drogba çatışan, Umut ile Drogba paylaşan karakterler oluyor. Ronaldo’nun olmadığı Real Madrid’in alamet-i farikasının Bale olacağı maçın anahtarı karşılamak yerine oynamak olmalıydı. Galatasaray oynadığı, kendini kabul ettirdiği bölümleri iki kez sağ kanattan bulduğu pozisyonlarda gol ile taçlandırabilse sonuç bu olmayabilirdi.Umut ile Drogba, Hakan ile Arif kıvamında bir işbirliğine ve uyuma imza atarken kaleci Eray ile artık kötü olduğu ayan beyan ortada olan savunma Galatasaray’ı tarihinin en saçma yenilgilerinden birine uğrattı.Geldiği günden beri bu seneyi es geçip gelecek seneye kendi kuracağı kadro ile imza atacağı hissini uyandıran Mancini’nin Galatasaray’ı UEFA şansını bile riske attı.Fatura haftalardır Galatasaray’a ne oynattığı belli olmayan, oyuncuların sürekli yerlerini değiştirerek güvenlerini kaybeden Mancini kadar, yılı berbat yönetip takımı çökerten politikalarıyla yönetimindir aynı zamanda.
Clik here to view.
Galatasaray tarihine baktığınızda Simoviç’ten bu yana Avrupa’daki büyük başarıların ardında sıradışı kaleciler olduğunu görürsünüz.Dün gece ne yazık ki Bale’in attığı serbest vuruş golü ile başlayan, Arbeloa’nın ikinci golüyle su yüzüne çıkan kaleci zaafı büyük çözülmeyi getirdi.Galatasaray’ın Avrupa’daki büyük başarılarında Cüneyt Tanman ve Erhan Önal’dan bu yana sıradışı savunmacılar görürsünüz. Dün gece ne yazık ki oyunun kısa zaman dilimlerinde kendi ortalamalarında oynasalar bile genelde dökülen bir savunma dikkatsizliği ile kaybetti Galatasaray.Orta saha direncinin henüz dördüncü dakikada Bale’in Eray ile karşı karşı kaldığı pozisyonda imdat sinyali verdiği Galatasaray dün gece 10 kişi karşısında en az berabere bitireceği bir maçı verdi. Oysa takımın kurulumu ve ilk yarıdaki oyun beraberlik ötesi bir sonuç vaat ediyordu.Galatasaray taraftarının onu yüceltip, gururla dillendirdiği “We Have Drogba They Dont” (Bizim Drogbamız var, onların yok!) esprisinin cuk oturduğu ilk devrenin analiziyle başlayalım. Umut Bulut, Ramos’u oyundan attırarak Ronaldo’suz bile ibrenin dönük olduğu Real Madrid ile saha içi eşitliği sağladı.Drogba’nın pasıyla attığı beraberlik golü onu ilk devrenin en değerli adamı yaptı belki ama önde baskı yapılan bölümlerin iyisi Drogba tüm dikkati üzerine çekip Real’in organizasyon planlarını tehdit ediyor, Bruma ile Umut, Real savunmasının içine rahat girip çıkabiliyor, Galatasaray topun hakimi oluyordu.Yıllarca Hakan Şükür’ün yaptığı etkiyi yapıyordu Drogba. Umut, Arif Erdem oluyor ama bir Hagi, bir Taffarel olmayınca olmuyordu.Aslında Juventus maçının kaderini çizen Drogba-Umut ikilisi akıllıca bir tercihti. Çoğu zaman Galatasaray maçları gösteriyor ki Burak ile Drogba çatışan, Umut ile Drogba paylaşan karakterler oluyor. Ronaldo’nun olmadığı Real Madrid’in alamet-i farikasının Bale olacağı maçın anahtarı karşılamak yerine oynamak olmalıydı. Galatasaray oynadığı, kendini kabul ettirdiği bölümleri iki kez sağ kanattan bulduğu pozisyonlarda gol ile taçlandırabilse sonuç bu olmayabilirdi.Umut ile Drogba, Hakan ile Arif kıvamında bir işbirliğine ve uyuma imza atarken kaleci Eray ile artık kötü olduğu ayan beyan ortada olan savunma Galatasaray’ı tarihinin en saçma yenilgilerinden birine uğrattı.Geldiği günden beri bu seneyi es geçip gelecek seneye kendi kuracağı kadro ile imza atacağı hissini uyandıran Mancini’nin Galatasaray’ı UEFA şansını bile riske attı.Fatura haftalardır Galatasaray’a ne oynattığı belli olmayan, oyuncuların sürekli yerlerini değiştirerek güvenlerini kaybeden Mancini kadar, yılı berbat yönetip takımı çökerten politikalarıyla yönetimindir aynı zamanda.
