“Türkiye’de neler oluyor?” diyordu Brezilyalılar; şimdi kendi ülkelerinde neler olduğunu anlamaya çalışıyorlar. Olaylar tıpkı Gezi Parkı eylemi gibi başladı ve arkadan şiddet geldi. “Vandalizm”, ağızlarda dolaşan en yaygın kelime şimdi.Tıpkı Türkiye gibi... Eylem tamam ama şiddet ve vandalizm olmamalı diyor herkes. Ne ki, eylemleri şiddetten, dolayısıyla polisleri de sert tedbir uygulamaktan uzaklaştırmanın imkânı yok şu anda. Burada polisin yetkileri bizim emniyet kuvvetlerine göre daha fazla ve yetkilerini kullanıyorlar. Nasıl ki bizde taşınacak ağaçlar üzerinden, “Parkına sahip çık” mantığıyla başlayan olaylar, “Konu birkaç ağaç değil” noktasına geldiyse, Brezilya da oraya doğru gidiyor. Olayların başlama sebebi toplu taşıma ücretlerine yapılan 20 kuruşluk zam. Eylemlerin birçok şehre birden sıçramasına bakılırsa konu 20 kuruştan ibaret değil. Brezilya henüz eylemlerle tanışmadan evvel, bir dost şöyle demişti: “Sizleri tanıdık. Yaptıklarınızı gördük. Dişinizle, tırnağınızla kurmaya çalıştığınız güzel şeyleri yıkmalarına müsaade etmeyin.”Bu temennilerde bulunan dost, sosyalist görüşlere sahip aktivistlerden birisiydi. Türklerle tanıştıktan sonra “Buradaki sosyalistler dine karşı değildir.” demek zorunda hissederdi kendisini. Bizim sosyalistlerin Güney Amerika solunu bildiği gibi, onlar da bizimkileri tanıyordu. Bildikleri onu böyle bir açıklamaya zorlayarak, bizi İslam karşıtı sosyalistlerle aynı paranteze almayın, ikazında bulunur, hatta yer yer İslam’a ilgi duyduğunu ifade etmek için, İslam’ın Brezilya’da yükselişinden duyduğu memnuniyeti dile getirirdi.Şimdi Brezilyalılar eylemlerin art arda gelişini anlamaya ve tedbirler geliştirmeye çalışıyor. Onların da ilk tepkisi geri adım atmama yönünde oldu. Bakalım eylemlerin yayılması, bundan sonrasını nasıl etkileyecek. Devlet aklı işin içinden hangi yöntemlerle çıkmayı deneyecek.Türkiye ile Brezilya’da eylemlerin arka arkaya gelişi siyasi istikrarını izafi de olsa sağlamış ve ekonomileri yükselişe geçmiş ülkelere gözlerin çevrilmesine sebep oldu. Güney Afrika, Rusya ve Hindistan bakalım bu türden eylemlerle tanışacak mı?Eğer tanışırsa, baharın ikinci perdesi üzerine üretilen tezleri tartışmaya başlayacağız. Türkiye’de devam eden Ergenekon ve askerî müdahalelerin görülen davaları, Brezilya’da da mensalao adı verilen yolsuzluk davaları ve hakikat komisyonlarının sınır ötesi siyaset aktörleri üzerindeki tesirini düşüneceğiz.İnternet kuşağının esprili gençleri de ortaya çıkışları, eylem tarzları ve zaman ayarlı durumlarıyla kafaları karıştırmaya devam edecek. İyi çocuklar bunlar ama nedense arkalarından gelen şiddete alet olmama konusunda zekâları, espri kabiliyetleri dumura uğruyor birden. Ne oluyor bunların zekâlarına? Neden kendi eylemlerinden terör çıkartanlara karşı, zekâlarının inceliğini gösterecek karşı eylemler geliştirmiyorlar? Yoksa internet kuşağı, sanal kaynakları sorgulamadan kullanma tuzağına mı düşüyor?Her ne kadar iyi niyetler korunsa da, tıpkı Türkiye’deki gibi tahrip edilen otobüs durakları, yakılan otobüsler, dükkânların kırılan camları, yollara lastiklerle kurulan barikatlar ve sonra onların ateşe verilmesi gibi aşırılıklar, olayların sıcaklığı geçtikten sonra mutlaka sorgulanacak. “Harika çocukların” yirmi kuruş için ülkeyi ateşe çeviren eylem zekâlarının, “Artık bu dünyada ben de varım” diyen kendi ülkelerinin boynuna yağlı urgan gibi geçiren zekâ ile tanışma vakti gelecek. Üstelik bu zekâ hiç de sanal değil...
“Türkiye’de neler oluyor?” diyordu Brezilyalılar; şimdi kendi ülkelerinde neler olduğunu anlamaya çalışıyorlar. Olaylar tıpkı Gezi Parkı eylemi gibi başladı ve arkadan şiddet geldi. “Vandalizm”, ağızlarda dolaşan en yaygın kelime şimdi.Tıpkı Türkiye gibi... Eylem tamam ama şiddet ve vandalizm olmamalı diyor herkes. Ne ki, eylemleri şiddetten, dolayısıyla polisleri de sert tedbir uygulamaktan uzaklaştırmanın imkânı yok şu anda. Burada polisin yetkileri bizim emniyet kuvvetlerine göre daha fazla ve yetkilerini kullanıyorlar. Nasıl ki bizde taşınacak ağaçlar üzerinden, “Parkına sahip çık” mantığıyla başlayan olaylar, “Konu birkaç ağaç değil” noktasına geldiyse, Brezilya da oraya doğru gidiyor. Olayların başlama sebebi toplu taşıma ücretlerine yapılan 20 kuruşluk zam. Eylemlerin birçok şehre birden sıçramasına bakılırsa konu 20 kuruştan ibaret değil. Brezilya henüz eylemlerle tanışmadan evvel, bir dost şöyle demişti: “Sizleri tanıdık. Yaptıklarınızı gördük. Dişinizle, tırnağınızla kurmaya çalıştığınız güzel şeyleri yıkmalarına müsaade etmeyin.”Bu temennilerde bulunan dost, sosyalist görüşlere sahip aktivistlerden birisiydi. Türklerle tanıştıktan sonra “Buradaki sosyalistler dine karşı değildir.” demek zorunda hissederdi kendisini. Bizim sosyalistlerin Güney Amerika solunu bildiği gibi, onlar da bizimkileri tanıyordu. Bildikleri onu böyle bir açıklamaya zorlayarak, bizi İslam karşıtı sosyalistlerle aynı paranteze almayın, ikazında bulunur, hatta yer yer İslam’a ilgi duyduğunu ifade etmek için, İslam’ın Brezilya’da yükselişinden duyduğu memnuniyeti dile getirirdi.Şimdi Brezilyalılar eylemlerin art arda gelişini anlamaya ve tedbirler geliştirmeye çalışıyor. Onların da ilk tepkisi geri adım atmama yönünde oldu. Bakalım eylemlerin yayılması, bundan sonrasını nasıl etkileyecek. Devlet aklı işin içinden hangi yöntemlerle çıkmayı deneyecek.Türkiye ile Brezilya’da eylemlerin arka arkaya gelişi siyasi istikrarını izafi de olsa sağlamış ve ekonomileri yükselişe geçmiş ülkelere gözlerin çevrilmesine sebep oldu. Güney Afrika, Rusya ve Hindistan bakalım bu türden eylemlerle tanışacak mı?Eğer tanışırsa, baharın ikinci perdesi üzerine üretilen tezleri tartışmaya başlayacağız. Türkiye’de devam eden Ergenekon ve askerî müdahalelerin görülen davaları, Brezilya’da da mensalao adı verilen yolsuzluk davaları ve hakikat komisyonlarının sınır ötesi siyaset aktörleri üzerindeki tesirini düşüneceğiz.İnternet kuşağının esprili gençleri de ortaya çıkışları, eylem tarzları ve zaman ayarlı durumlarıyla kafaları karıştırmaya devam edecek. İyi çocuklar bunlar ama nedense arkalarından gelen şiddete alet olmama konusunda zekâları, espri kabiliyetleri dumura uğruyor birden. Ne oluyor bunların zekâlarına? Neden kendi eylemlerinden terör çıkartanlara karşı, zekâlarının inceliğini gösterecek karşı eylemler geliştirmiyorlar? Yoksa internet kuşağı, sanal kaynakları sorgulamadan kullanma tuzağına mı düşüyor?Her ne kadar iyi niyetler korunsa da, tıpkı Türkiye’deki gibi tahrip edilen otobüs durakları, yakılan otobüsler, dükkânların kırılan camları, yollara lastiklerle kurulan barikatlar ve sonra onların ateşe verilmesi gibi aşırılıklar, olayların sıcaklığı geçtikten sonra mutlaka sorgulanacak. “Harika çocukların” yirmi kuruş için ülkeyi ateşe çeviren eylem zekâlarının, “Artık bu dünyada ben de varım” diyen kendi ülkelerinin boynuna yağlı urgan gibi geçiren zekâ ile tanışma vakti gelecek. Üstelik bu zekâ hiç de sanal değil...