Başkan Dilma Rousseff ve Brezilya devlet aklı, yüz yirmi şehirde, bir milyon iki yüz bini aşkın insanın katılımıyla başlayan protestolar karşısında takındığı tavırla, Brezilya demokrasisinin gelişmişliğini fiilen gösterdiler. Seçmen ile seçilen, diğer bir ifade ile asıl ile onun adına yönetim görevini üstlenen vekil arasındaki ilişkiyi nasıl anladıklarını da net bir şekilde göstermiş oldular.Başkan Rousseff, “Ben hepinizin başkanıyım.” demişti ulusa seslenişinde. Dolayısıyla bu sözündeki samimiyetini, protestocuları içlerinde yer alan gruplara göre ayrıma tabi tutmadan, “halkın sesini yöneticilere duyurma” isteği olarak kabul etmek suretiyle gösterdi. Seslerine kulak verdi ve talepleri yerine getirmek için hemen harekete geçti.Halk, trafikte kaybolan zaman ve yanlarına kâr kalan yorgunluktan şikâyetçiydi. Artık canlarını sıkan bu problemin çözülmesini istiyordu. Eğitim imkânlarının yeterli olmadığından yakınıyor ve daha iyi eğitim almak istediklerini dile getiriyordu. Devlet hastanelerinde, hastaların kuyruk beklerken çektiği sıkıntı ve eziyet de başka bir şikâyet kalemiydi. Başkan, halkın talebi olarak gördüğü bu istekler karşısında icraatlarını anlatarak kendini savunma yolunu seçmedi. Onun seçimi, “Ben sizin vekilinizim. Siz asılsınız. Benim görevim, sizin taleplerinize cevap vermektir” anlayışını uygulamaktan yanaydı. O yüzden hemen ilgili bakanları, eyalet valilerini ve belediye başkanlarını toplantıya çağırdı. Nelerin yapılması gerektiği konuşuldu ve toplantının sonunda halkın taleplerini karşılamak üzere Federal Hükümet tarafından 25 milyar dolar aktarılacağı açıklandı.Halkın taleplerinden birisi de yolsuzlukların önlenmesiydi. Başkan, bu konuda da net bir irade koymuş olmasına rağmen kendisini yarım cümle ile olsun savunmayı denemedi. 1988 senesinden beri örneği görülmeyen bir şeyi yaparak cevap verdi. Natan Donadon adındaki milletvekil, Rondônia Eyalet Meclisi başkanı olduğu dönemde yaptığı yolsuzluklardan dolayı hüküm giymişti. Halen Federal Meclis’te milletvekili olduğu için mahkumiyetten kurtulan Donadon’un aleyhindeki hükmün infazı gerçekleştirildi ve Donadon, hapse girmek üzere polise teslim oldu.Lula hükümeti döneminde yapılan bir organize yolsuzluk ortaya çıkarılmış ve yargıya intikal etmişti. “Mensalaon” adı verilen bu dava, bugün Başkan Lula’ya da yargı önünde hesap verdirecek boyutlara ulaştı. Yolsuzluk ilk ortaya çıkarıldığında, Başkan Rousseff, adı karıştığı iddia edilen dört ya da beş bakanı görevden alarak tavrını net bir şekilde ortaya koymuştu. Buna rağmen “Bakın! Biz bu konuda zaten elimizden geleni yapıyoruz.” gibi en ufak bir hatırlatmada bulunmadı. Halk olanlarla yetinmiyordu. Önemli olan da buydu.Buradan bakıldığında, Brezilya’nın devlet aklının, kendisini halkının isteklerini yerine getirmekten sorumlu gördüğü anlaşılıyor. Halkıyla bütünleşerek ilerlemeyi tercih ediyor. Kanaatim o ki, böyle giderse bu akıl “Büyük Brezilya Planı”nı başarıyla tamamlayarak, dünya düzeninde nüfus, toprak ve ekonomisinin büyüklüğüne yakışır bir etkinlik seviyesini elde eder. h.ozturk@zaman.com.tr
Başkan Dilma Rousseff ve Brezilya devlet aklı, yüz yirmi şehirde, bir milyon iki yüz bini aşkın insanın katılımıyla başlayan protestolar karşısında takındığı tavırla, Brezilya demokrasisinin gelişmişliğini fiilen gösterdiler. Seçmen ile seçilen, diğer bir ifade ile asıl ile onun adına yönetim görevini üstlenen vekil arasındaki ilişkiyi nasıl anladıklarını da net bir şekilde göstermiş oldular.Başkan Rousseff, “Ben hepinizin başkanıyım.” demişti ulusa seslenişinde. Dolayısıyla bu sözündeki samimiyetini, protestocuları içlerinde yer alan gruplara göre ayrıma tabi tutmadan, “halkın sesini yöneticilere duyurma” isteği olarak kabul etmek suretiyle gösterdi. Seslerine kulak verdi ve talepleri yerine getirmek için hemen harekete geçti.Halk, trafikte kaybolan zaman ve yanlarına kâr kalan yorgunluktan şikâyetçiydi. Artık canlarını sıkan bu problemin çözülmesini istiyordu. Eğitim imkânlarının yeterli olmadığından yakınıyor ve daha iyi eğitim almak istediklerini dile getiriyordu. Devlet hastanelerinde, hastaların kuyruk beklerken çektiği sıkıntı ve eziyet de başka bir şikâyet kalemiydi. Başkan, halkın talebi olarak gördüğü bu istekler karşısında icraatlarını anlatarak kendini savunma yolunu seçmedi. Onun seçimi, “Ben sizin vekilinizim. Siz asılsınız. Benim görevim, sizin taleplerinize cevap vermektir” anlayışını uygulamaktan yanaydı. O yüzden hemen ilgili bakanları, eyalet valilerini ve belediye başkanlarını toplantıya çağırdı. Nelerin yapılması gerektiği konuşuldu ve toplantının sonunda halkın taleplerini karşılamak üzere Federal Hükümet tarafından 25 milyar dolar aktarılacağı açıklandı.Halkın taleplerinden birisi de yolsuzlukların önlenmesiydi. Başkan, bu konuda da net bir irade koymuş olmasına rağmen kendisini yarım cümle ile olsun savunmayı denemedi. 1988 senesinden beri örneği görülmeyen bir şeyi yaparak cevap verdi. Natan Donadon adındaki milletvekil, Rondônia Eyalet Meclisi başkanı olduğu dönemde yaptığı yolsuzluklardan dolayı hüküm giymişti. Halen Federal Meclis’te milletvekili olduğu için mahkumiyetten kurtulan Donadon’un aleyhindeki hükmün infazı gerçekleştirildi ve Donadon, hapse girmek üzere polise teslim oldu.Lula hükümeti döneminde yapılan bir organize yolsuzluk ortaya çıkarılmış ve yargıya intikal etmişti. “Mensalaon” adı verilen bu dava, bugün Başkan Lula’ya da yargı önünde hesap verdirecek boyutlara ulaştı. Yolsuzluk ilk ortaya çıkarıldığında, Başkan Rousseff, adı karıştığı iddia edilen dört ya da beş bakanı görevden alarak tavrını net bir şekilde ortaya koymuştu. Buna rağmen “Bakın! Biz bu konuda zaten elimizden geleni yapıyoruz.” gibi en ufak bir hatırlatmada bulunmadı. Halk olanlarla yetinmiyordu. Önemli olan da buydu.Buradan bakıldığında, Brezilya’nın devlet aklının, kendisini halkının isteklerini yerine getirmekten sorumlu gördüğü anlaşılıyor. Halkıyla bütünleşerek ilerlemeyi tercih ediyor. Kanaatim o ki, böyle giderse bu akıl “Büyük Brezilya Planı”nı başarıyla tamamlayarak, dünya düzeninde nüfus, toprak ve ekonomisinin büyüklüğüne yakışır bir etkinlik seviyesini elde eder. h.ozturk@zaman.com.tr