UEFA Gecesi kötü başladı. Aslında Türkiye bayrama Fenerbahçe’nin Salzburg zaferiyle erken başlamış, perşembe günü de Bursaspor ve Trabzonspor ile bu bayramın taçlanmasını hedeflemişti. Bedenimiz Trabzon’da, gözümüz sahada, kulağımız ise Bursa’daydı. Bursa bizi üzdü, ama Avni Aker’de biraz sıkıntı yaşasak da turu kapıp play-off’a kapağı attık. Şimdi sırada UEFA’nın grupları var.Bizde bir hastalık var. Rakibi küçük görme, aşağılama, kağıt üzerinde kendimizi havaya sokma. Hepimiz de çok iyi biliyoruz ki futbol sürprizlerle dolu bir ayak oyunu. Nice devler sıradan takımlara boyun eğdi. Biz bu Belarus ekibini de küçük gördük. Haşa Mustafa Reşit Akçay hocama ve oyuncularına bir sözüm yok. Ama öğleden sonra geldiğim Trabzon’da Meydan’ı dolduran, Maraş Caddesi’nden stada akan, dolmuşlarla Avni Aker’in yolunu tutanların da bayram tebriği için bizi arayan ve Trabzon’da maça geldiğimizi öğrenenlerin de telefonda söylediği, ‘Dinamo Minsk’e kaç atarız abi’ idi.Evet, kağıt üzerinde kadroya baktığında da takımların tarihine göz attığında da Trabzon açık ara önde. Fakat futbol kağıt üzerinde değil sahada oynanıyor olmaz olsun. Adrian coşuyor. Pür telaş Volkan da, savruk Olcan da çabalıyor. Henrique, tesbih dizer gibi Belarus’ları çalımlıyor ama sonrası kabus. Hani son günlerin beylik repliği ‘Sen işin sonuna bak’ misali işin sonuna bakıyoruz. İlk maçta elde ettiğimiz 1-0’lık deplasman galibiyeti ve 0-0 biten maçın ardından gelen tur.Tamam bu tür iki ayaklı maçlarda önemli olan turu geçmek. Trabzon da bunu başardı. Buna bir diyeceğimiz yok. Öpüp başımıza koyuyoruz tamam. Hem de geçmiş senelerde daha ilk turda Avrupa defterini kapatan bir Trabzon’u düşününce bu büyük iş. Ancak, 2010-11 sezonuna ve çalınan kupalarına takılıp kalan kulüpte yönetim, sahada futbolcu, tribünde taraftar ve şehirde halk TFF ve Fenerbahçe ile yatıp kalkıyor. Dün de maça tribünde olmalarına rağmen bir türlü gelemediler. Turu geçtiler tamam ama dünkü oyunu gözönüne alırsak play-off’ta işlerin hiç de kolay olmadığını görürüz.Rakibin yerel ligde 19. haftayı geride bırakması, takımın hazır olması, bizim sezon başı handikaplarımız ve takımın uyum sorunu mazeretlerimiz var tamam. Ama Trabzon sezonu erken açtı. Avrupa tecrübesi olmasa da kurt bir teknik adam var takımın başında. Avrupa’ya aç, kendini gösterme telaşında olan oyuncu kadrosuyla Trabzon dün hiç umut vermedi. Defans kurgusundaki hatalar zinciri ve panik, ortasahadaki işlevsizlik ve son maçların flaş ismi Henrique’nin suskunluğu play-off öncesinde tedirgin etti bizi. Tur için teşekkürler, ama play-off için aman dikkat.
UEFA Gecesi kötü başladı. Aslında Türkiye bayrama Fenerbahçe’nin Salzburg zaferiyle erken başlamış, perşembe günü de Bursaspor ve Trabzonspor ile bu bayramın taçlanmasını hedeflemişti. Bedenimiz Trabzon’da, gözümüz sahada, kulağımız ise Bursa’daydı. Bursa bizi üzdü, ama Avni Aker’de biraz sıkıntı yaşasak da turu kapıp play-off’a kapağı attık. Şimdi sırada UEFA’nın grupları var.Bizde bir hastalık var. Rakibi küçük görme, aşağılama, kağıt üzerinde kendimizi havaya sokma. Hepimiz de çok iyi biliyoruz ki futbol sürprizlerle dolu bir ayak oyunu. Nice devler sıradan takımlara boyun eğdi. Biz bu Belarus ekibini de küçük gördük. Haşa Mustafa Reşit Akçay hocama ve oyuncularına bir sözüm yok. Ama öğleden sonra geldiğim Trabzon’da Meydan’ı dolduran, Maraş Caddesi’nden stada akan, dolmuşlarla Avni Aker’in yolunu tutanların da bayram tebriği için bizi arayan ve Trabzon’da maça geldiğimizi öğrenenlerin de telefonda söylediği, ‘Dinamo Minsk’e kaç atarız abi’ idi.Evet, kağıt üzerinde kadroya baktığında da takımların tarihine göz attığında da Trabzon açık ara önde. Fakat futbol kağıt üzerinde değil sahada oynanıyor olmaz olsun. Adrian coşuyor. Pür telaş Volkan da, savruk Olcan da çabalıyor. Henrique, tesbih dizer gibi Belarus’ları çalımlıyor ama sonrası kabus. Hani son günlerin beylik repliği ‘Sen işin sonuna bak’ misali işin sonuna bakıyoruz. İlk maçta elde ettiğimiz 1-0’lık deplasman galibiyeti ve 0-0 biten maçın ardından gelen tur.Tamam bu tür iki ayaklı maçlarda önemli olan turu geçmek. Trabzon da bunu başardı. Buna bir diyeceğimiz yok. Öpüp başımıza koyuyoruz tamam. Hem de geçmiş senelerde daha ilk turda Avrupa defterini kapatan bir Trabzon’u düşününce bu büyük iş. Ancak, 2010-11 sezonuna ve çalınan kupalarına takılıp kalan kulüpte yönetim, sahada futbolcu, tribünde taraftar ve şehirde halk TFF ve Fenerbahçe ile yatıp kalkıyor. Dün de maça tribünde olmalarına rağmen bir türlü gelemediler. Turu geçtiler tamam ama dünkü oyunu gözönüne alırsak play-off’ta işlerin hiç de kolay olmadığını görürüz.Rakibin yerel ligde 19. haftayı geride bırakması, takımın hazır olması, bizim sezon başı handikaplarımız ve takımın uyum sorunu mazeretlerimiz var tamam. Ama Trabzon sezonu erken açtı. Avrupa tecrübesi olmasa da kurt bir teknik adam var takımın başında. Avrupa’ya aç, kendini gösterme telaşında olan oyuncu kadrosuyla Trabzon dün hiç umut vermedi. Defans kurgusundaki hatalar zinciri ve panik, ortasahadaki işlevsizlik ve son maçların flaş ismi Henrique’nin suskunluğu play-off öncesinde tedirgin etti bizi. Tur için teşekkürler, ama play-off için aman dikkat.