Ramazan Bayramı bir aylık orucun ‘iftar ziyafeti’ gibi rahmetiyle, bereketiyle geldi. Camiler, teravih namazlarından sonra dün sabah da cemaate doydu. Mevsim yaz olunca büyükşehirler boşaldı. Milyonlar Anadolu’ya aktı. Sıla-ı rahim için bundan daha iyi fırsat olamazdı herhalde. Hem tatil, hem bayram.Ankara’dan uzakta, doğduğum köydeyim. Yoğun ve gergin gündeme köy molası. Köyde çocukluk hatıraları, gençlik düşleri hâlâ dipdiri. Bayramlar bir başka güzel. Yaz sıcağının hafiflediği, sonbahar esintilerinin başladığı sakin, huzurlu bir Anadolu köyü. Adı Koyuneri. Balya ve Gönen’in tam ortasında. Adına aldanmayın, koyun yok denecek kadar az. Yine de geçim tarım ve hayvancılıktan. Çevresinde Gönen, Bandırma, Balıkesir hatta İstanbul gibi yerler varken, İzmir’e göç vermiş. Neden mi? Sebebi yok. Sordum, soruşturdum somut bir bahane bulamadım. Şaşırtıcı değil, göçebeliğin çağımızdaki izdüşümü. İzmir, 60’lı yıllarda ilk gidenlerin tercihi. Arkasındakiler onların ayak izinden yürümüş. Bayramları nüfus beşe katlanıyor. Göç terse işliyor. İzmir’den köye...Kahvehaneler, sokaklar dolu. Her yer cıvıl cıvıl. Bir köy değil sanki bir şehrin parçası, İzmir’in kenar semti gibi. Yaşlılar şanslı. Namazın ardından etrafları gençler tarafından sarıldı. İlk bayram kutlaması onlara... İlk öpülen, onların eli. Sadece torunlarının dedesi değil, her biri köy ahalisinin atası gibi. Onlar da ilgiden memnun. Mutlulukları yüzlerine yansıyor. Dudaklarında dua ve güzel temenniler. “El öpenlerin çok olsun...”Köy ahalisi günlük politikayla şaşırtıcı derecede ilgili. İktidardan muhalefete yaşananların farkında. Parti tercihi büyüklerden miras değil. Siyasi gelişmeleri en ince ayrıntısına kadar yakından takip ediyor. Ergenekon davasından cumhurbaşkanlığı seçimine kadar. Düşünceleri, değerlendirmeleri var. Haksız değil. Oy verecek çünkü. Cumhurbaşkanı sandıktan çıkacak artık. Büyükşehir sınırları içinde yer alan köylerde eski yıllara göre farklı siyaset heyecanı yaşanıyor. Önümüz seçim ya, il ve ilçelerin belediye başkanları köylere ulaşmanın telaşı içinde. Çünkü artık köy halkından da oy alacaklar. Başkanların ve başkan adaylarının en zor bayramı. En uzak köye ulaşmak zorundalar. Hilal’in cilvesi; Ramazan ayına farklı günlerde başlayan İslam dünyası ‘aynı günde’ bayram yaptı. Dün Türkiye’den Arabistan’a, Hicaz’dan Afrika’nın içlerine kadar tüm İslam coğrafyasında şeker tadındaki Ramazan Bayramı’nın ilk günüydü. Son yıllarda bir ülke bayram yaparken bir başka ülke son orucu tutuyordu. Bu yıl, İslam dünyasının duyguları aynı noktada buluştu.Savaşlarla, acılarla, gözyaşlarıyla yoğrulan İslam ülkeleri, bayramları bile aynı günde kutlayamıyor, dağınık ve savruk görüntü içindeydi. Bütün Müslümanların aynı günde bayram sevincini yaşaması neresinden bakılırsa bakılsın çok anlamlı. Bu tablo bayrama ayrı bir sevinç, ayrı bir coşku kattı.Suriye ve Mısır’ın acısı yüreklerde. Suriye, yaralı bir ülke. Şam’dan Halep’e kadar enkaza dönüşmüş durumda. Esed rejimi, zulümlerine Ramazan ayında bile ara vermedi. Bayramdan eser yok. Milyonlarca insan evlerinden yurtlarından koptu. Mısır belirsizlik içinde. Darbe ile demokrasi arasında bir çıkış arıyor. Yönünü yitirmiş, rotasını kaybetmiş gemi gibi, okyanusta oradan oraya sürükleniyor. Şam gibi Kahire’de de bayramın tadı yok.Bayram mesajı için söz Alvarlı Efe’nin; “Hüzn-i keder def ola - Dilden hicab ref ola - Cümle günah affola - Bayram ol bayram ola...” Bu kısa şiirde ifadesini bulan bayramlara tez ulaşma temennisiyle...
Ramazan Bayramı bir aylık orucun ‘iftar ziyafeti’ gibi rahmetiyle, bereketiyle geldi. Camiler, teravih namazlarından sonra dün sabah da cemaate doydu. Mevsim yaz olunca büyükşehirler boşaldı. Milyonlar Anadolu’ya aktı. Sıla-ı rahim için bundan daha iyi fırsat olamazdı herhalde. Hem tatil, hem bayram.Ankara’dan uzakta, doğduğum köydeyim. Yoğun ve gergin gündeme köy molası. Köyde çocukluk hatıraları, gençlik düşleri hâlâ dipdiri. Bayramlar bir başka güzel. Yaz sıcağının hafiflediği, sonbahar esintilerinin başladığı sakin, huzurlu bir Anadolu köyü. Adı Koyuneri. Balya ve Gönen’in tam ortasında. Adına aldanmayın, koyun yok denecek kadar az. Yine de geçim tarım ve hayvancılıktan. Çevresinde Gönen, Bandırma, Balıkesir hatta İstanbul gibi yerler varken, İzmir’e göç vermiş. Neden mi? Sebebi yok. Sordum, soruşturdum somut bir bahane bulamadım. Şaşırtıcı değil, göçebeliğin çağımızdaki izdüşümü. İzmir, 60’lı yıllarda ilk gidenlerin tercihi. Arkasındakiler onların ayak izinden yürümüş. Bayramları nüfus beşe katlanıyor. Göç terse işliyor. İzmir’den köye...Kahvehaneler, sokaklar dolu. Her yer cıvıl cıvıl. Bir köy değil sanki bir şehrin parçası, İzmir’in kenar semti gibi. Yaşlılar şanslı. Namazın ardından etrafları gençler tarafından sarıldı. İlk bayram kutlaması onlara... İlk öpülen, onların eli. Sadece torunlarının dedesi değil, her biri köy ahalisinin atası gibi. Onlar da ilgiden memnun. Mutlulukları yüzlerine yansıyor. Dudaklarında dua ve güzel temenniler. “El öpenlerin çok olsun...”Köy ahalisi günlük politikayla şaşırtıcı derecede ilgili. İktidardan muhalefete yaşananların farkında. Parti tercihi büyüklerden miras değil. Siyasi gelişmeleri en ince ayrıntısına kadar yakından takip ediyor. Ergenekon davasından cumhurbaşkanlığı seçimine kadar. Düşünceleri, değerlendirmeleri var. Haksız değil. Oy verecek çünkü. Cumhurbaşkanı sandıktan çıkacak artık. Büyükşehir sınırları içinde yer alan köylerde eski yıllara göre farklı siyaset heyecanı yaşanıyor. Önümüz seçim ya, il ve ilçelerin belediye başkanları köylere ulaşmanın telaşı içinde. Çünkü artık köy halkından da oy alacaklar. Başkanların ve başkan adaylarının en zor bayramı. En uzak köye ulaşmak zorundalar. Hilal’in cilvesi; Ramazan ayına farklı günlerde başlayan İslam dünyası ‘aynı günde’ bayram yaptı. Dün Türkiye’den Arabistan’a, Hicaz’dan Afrika’nın içlerine kadar tüm İslam coğrafyasında şeker tadındaki Ramazan Bayramı’nın ilk günüydü. Son yıllarda bir ülke bayram yaparken bir başka ülke son orucu tutuyordu. Bu yıl, İslam dünyasının duyguları aynı noktada buluştu.Savaşlarla, acılarla, gözyaşlarıyla yoğrulan İslam ülkeleri, bayramları bile aynı günde kutlayamıyor, dağınık ve savruk görüntü içindeydi. Bütün Müslümanların aynı günde bayram sevincini yaşaması neresinden bakılırsa bakılsın çok anlamlı. Bu tablo bayrama ayrı bir sevinç, ayrı bir coşku kattı.Suriye ve Mısır’ın acısı yüreklerde. Suriye, yaralı bir ülke. Şam’dan Halep’e kadar enkaza dönüşmüş durumda. Esed rejimi, zulümlerine Ramazan ayında bile ara vermedi. Bayramdan eser yok. Milyonlarca insan evlerinden yurtlarından koptu. Mısır belirsizlik içinde. Darbe ile demokrasi arasında bir çıkış arıyor. Yönünü yitirmiş, rotasını kaybetmiş gemi gibi, okyanusta oradan oraya sürükleniyor. Şam gibi Kahire’de de bayramın tadı yok.Bayram mesajı için söz Alvarlı Efe’nin; “Hüzn-i keder def ola - Dilden hicab ref ola - Cümle günah affola - Bayram ol bayram ola...” Bu kısa şiirde ifadesini bulan bayramlara tez ulaşma temennisiyle...