Hayatta neler işe yarıyor? Bugünlerde bu sorunun cevabının altını yeniden çiziyorum. Birçok sorunun çözümü, temelde kaynaklarla ya da sorun çözebilen insanlarla bağlantı kurmaktır.Basit bir örnek vermek gerekirse, iş arıyorsanız sizin bir işe girmenize vesile olacak insanları bulmanız gerekir. Tez gibi bir metin yazmak istiyorsanız, bolca kitabın –kaynağın- bulunduğu bir yerde oturmalısınız. Mal satmak için bir tezgah açacaksanız şehrin ücra bir köşesinde değil, işlek bir noktasında tezgah açmalısınız. Sıra dışı bir yemek yapacaksanız, tarif kadar yemek yapımında kullanacağınız malzemenin kalitesi ve tazeliği de önemlidir. Meyve ve sebzenin taze ve bol olduğu bir semt pazarı ya da bu konuda ün yapmış büyük bir market bulmalısınız. Bu söz ettiklerimin hepsi, kendi coğrafi alanlarının merkezinde olur. Şehir merkezinden uzakta oturmanın başlıca bir dezavantaj olduğunu söylemeliyim. Hangi şehirde olursa olsun, merkezden uzakta oturmanın getirdiği bazı avantajlar olsa da kaybettirdiği avantajlar daha fazladır. Merkezden uzakta oturanlar, belki trafiksiz ve daha doğayla iç içe yaşıyor olabilirler. Ne var ki, merkezde oturanların çevresinde daha çok farklı ‘kapı’ vardır. Diyelim ki, İstanbul Riva’da ya da Silivri’de yaşayan birini ele alalım. Riva’da ya da Silivri’de güzel müstakil bir evde yaşayan bu kişinin güzel bir manzarası, güzel bir bahçesi ve arabasını da kolayca park edebildiği güzel bir bahçesi olsun. Bu kişi evinden çıkıp arabayla şöyle evinin çevresini bir turlasa önünden geçeceği binaların hemen hepsinin kapıları birbirine benzeyen dünyalara açılır. Bunlar ya ev kapılarıdır ya da birkaç küçük market ve işyeri kapısıdır. Bu ev kapıları mahrem alanlar olduğu için, içinde oturanlar tanınmadığı sürece kapalı kapılardır. Diğer bir deyişle hiçbir yere açılmayan kapılardır. Şehir merkezleri ise çok sayıda kapısı olan ve sayısız dünyaya açılan kapılara sahiptir. Kurslar, kitapçılar, hobi dükkanları, terziler, mağazalar, restoranlar, zincirler, kafeler, sanat galerileri, müzeler, büfeler, kütüphaneler, oyuncakçılar, ibadethaneler, kültür merkezleri, sinemalar, tiyatrolar, konser salonları, spor salonları, stadyumlar, gazeteler ve bunun gibi sayısız zenginlik vardır. Her bir kapıyı açtığınızda karşınıza birbirinden çok farklı dünyalar açılır. Ne var ki, şehir merkezlerinin bu zenginliğinden istifade edebilmek için de, hareket etmek, alışkanlıklarımızın dışına çıkmak ve yenilikleri deneyecek cesaret ve enerjiye sahip olmak gerekir. Dünyanın dört bir köşesinde insanlar, kendi küçük çemberleri içinde yaşıyorlar. Aynı lokantalara gidiyorlar, aynı yollardan geçiyorlar, aynı insanlarla arkadaşlık ediyorlar, aynı parklara gidiyorlar. Bu onlara büyük bir rahatlık ve güvenlik sunsa da, bu çemberin içinde yeni bir şey yok. Yeni bir şey olmadığı için eski sorunlarına yeni bir çözüm getirebilme imkanı da bulunmuyor. Yeni kapılar açılmadıkça yeni kaynaklarla bağlantı kurulamıyor. Prof. Dan Ariely’nin ‘Akıldışı Ama Öngörülebilir’ isimli kitabında M.I.T. üniversitesinin yurdundaki en çok arkadaşı olan öğrencileri incelediğinde şaşırtıcı bir sonuçla karşılaşmış. En çok arkadaşı olan öğrenciler, en sosyal, en yaratıcı, en eğlenceli olanlar değilmiş. En çok arkadaşı olanlar, odaları yurdun tam ortasında olanlarmış. Dolayısıyla coğrafi açıdan merkezde olmak, ister yurtta olsun, ister şehirde büyük bir avantaj getiriyor. Yazının başlığı ‘başarının merkezi neresi?’ Aslında cevabın kendisi sorunun içinde yani merkezde. Onun için merkeze taşının, merkezde okullara gidin, belirli bir konuda başarı için o konunun merkezine iş kurun. Becerebiliyorsanız, siz bir Merkez Girdabı oluşturun. Merkez Girdabı ne demek derseniz, bir başka yazıyı beklemeniz gerekecek.
Hayatta neler işe yarıyor? Bugünlerde bu sorunun cevabının altını yeniden çiziyorum. Birçok sorunun çözümü, temelde kaynaklarla ya da sorun çözebilen insanlarla bağlantı kurmaktır.Basit bir örnek vermek gerekirse, iş arıyorsanız sizin bir işe girmenize vesile olacak insanları bulmanız gerekir. Tez gibi bir metin yazmak istiyorsanız, bolca kitabın –kaynağın- bulunduğu bir yerde oturmalısınız. Mal satmak için bir tezgah açacaksanız şehrin ücra bir köşesinde değil, işlek bir noktasında tezgah açmalısınız. Sıra dışı bir yemek yapacaksanız, tarif kadar yemek yapımında kullanacağınız malzemenin kalitesi ve tazeliği de önemlidir. Meyve ve sebzenin taze ve bol olduğu bir semt pazarı ya da bu konuda ün yapmış büyük bir market bulmalısınız. Bu söz ettiklerimin hepsi, kendi coğrafi alanlarının merkezinde olur. Şehir merkezinden uzakta oturmanın başlıca bir dezavantaj olduğunu söylemeliyim. Hangi şehirde olursa olsun, merkezden uzakta oturmanın getirdiği bazı avantajlar olsa da kaybettirdiği avantajlar daha fazladır. Merkezden uzakta oturanlar, belki trafiksiz ve daha doğayla iç içe yaşıyor olabilirler. Ne var ki, merkezde oturanların çevresinde daha çok farklı ‘kapı’ vardır. Diyelim ki, İstanbul Riva’da ya da Silivri’de yaşayan birini ele alalım. Riva’da ya da Silivri’de güzel müstakil bir evde yaşayan bu kişinin güzel bir manzarası, güzel bir bahçesi ve arabasını da kolayca park edebildiği güzel bir bahçesi olsun. Bu kişi evinden çıkıp arabayla şöyle evinin çevresini bir turlasa önünden geçeceği binaların hemen hepsinin kapıları birbirine benzeyen dünyalara açılır. Bunlar ya ev kapılarıdır ya da birkaç küçük market ve işyeri kapısıdır. Bu ev kapıları mahrem alanlar olduğu için, içinde oturanlar tanınmadığı sürece kapalı kapılardır. Diğer bir deyişle hiçbir yere açılmayan kapılardır. Şehir merkezleri ise çok sayıda kapısı olan ve sayısız dünyaya açılan kapılara sahiptir. Kurslar, kitapçılar, hobi dükkanları, terziler, mağazalar, restoranlar, zincirler, kafeler, sanat galerileri, müzeler, büfeler, kütüphaneler, oyuncakçılar, ibadethaneler, kültür merkezleri, sinemalar, tiyatrolar, konser salonları, spor salonları, stadyumlar, gazeteler ve bunun gibi sayısız zenginlik vardır. Her bir kapıyı açtığınızda karşınıza birbirinden çok farklı dünyalar açılır. Ne var ki, şehir merkezlerinin bu zenginliğinden istifade edebilmek için de, hareket etmek, alışkanlıklarımızın dışına çıkmak ve yenilikleri deneyecek cesaret ve enerjiye sahip olmak gerekir. Dünyanın dört bir köşesinde insanlar, kendi küçük çemberleri içinde yaşıyorlar. Aynı lokantalara gidiyorlar, aynı yollardan geçiyorlar, aynı insanlarla arkadaşlık ediyorlar, aynı parklara gidiyorlar. Bu onlara büyük bir rahatlık ve güvenlik sunsa da, bu çemberin içinde yeni bir şey yok. Yeni bir şey olmadığı için eski sorunlarına yeni bir çözüm getirebilme imkanı da bulunmuyor. Yeni kapılar açılmadıkça yeni kaynaklarla bağlantı kurulamıyor. Prof. Dan Ariely’nin ‘Akıldışı Ama Öngörülebilir’ isimli kitabında M.I.T. üniversitesinin yurdundaki en çok arkadaşı olan öğrencileri incelediğinde şaşırtıcı bir sonuçla karşılaşmış. En çok arkadaşı olan öğrenciler, en sosyal, en yaratıcı, en eğlenceli olanlar değilmiş. En çok arkadaşı olanlar, odaları yurdun tam ortasında olanlarmış. Dolayısıyla coğrafi açıdan merkezde olmak, ister yurtta olsun, ister şehirde büyük bir avantaj getiriyor. Yazının başlığı ‘başarının merkezi neresi?’ Aslında cevabın kendisi sorunun içinde yani merkezde. Onun için merkeze taşının, merkezde okullara gidin, belirli bir konuda başarı için o konunun merkezine iş kurun. Becerebiliyorsanız, siz bir Merkez Girdabı oluşturun. Merkez Girdabı ne demek derseniz, bir başka yazıyı beklemeniz gerekecek.