Mehtap TV’de yayınlanan Kâinat Kitabı programını imkânlarım nisbetinde takip ediyor ve çok faydalanıyorum. Bu programın gayesi, her meslekten ilim adamlarını çıkarıp kendi konularıyla alâkalı Tevhid adına söylenebilecekleri ortaya koymak ve ilimlerin hikmet boyutunu açığa çıkarmak için kâinat kitabını konuşturmaktır.Normal olarak bu program cuma günleri saat 20.00’de yayınlanıyor. Ayrıca cumartesi 13.30’da, pazartesi 10.00’da, çarşamba 18.00’de de tekrarlanıyor. Tabii Ramazan’da iftar programı sebebiyle erkene alınabiliyor, değiştirilebiliyor. Programın yöneticisi Prof. Dr. İrfan Yılmaz Bey, Sızıntı dergisinin ilk çıktığı yıllardan beri fiilen yazı kadrosunda bulunduğu için kâinat kitabını hikmetle okuma adına çok bilgili, dolu, donanımlı ve birikimli bir arkadaşımız. Geçen haftalarda bir programı seyrediyordum. Prof. Dr. Muhsin Konuk Bey’i programa almışlardı. Gerçekten çok dikkate değer konular üzerinde duruyorlardı. Anlayabildiğim kadarıyla bunların üzerinde durmak istiyorum.Bazıları genleri ele alarak, hırsızlık gibi kötülükleri, hatta bütün semavî dinlerin kötü gördüğü ve semavî kitaplarda lanetlenen ve cezalandırıldığı beyan edilen davranışları gen yapısına bağlamaya çalışıyor. Bu programda bu hususa açıklık getiriliyor: “İnsanların kromozomlarında genlerle yazılmış ve organların yapısına ve işleyişlerine ait olan karakterler, nükleotid adı verilen dört harfle (A, T, G, C) yazılmıştır. Bu harfler de temelde azotlu bazı şeker ve fosfat moleküllerinden yapılmış maddî unsurlardır. Genetik olarak bu harfler, sadece kitaptaki harfler gibidir. Bir de bu kitabın okunması meselesi var. Yani, aynı harflerle ve aynı dizilmeyle yazılmış iki cümle veya paragraf başka faktörlerin tesiriyle farklı okunuyor. Buna da üst bir düzenleyici mânasında ‘epigenetik’ deniyor. Bu faktörlerden bazıları gıdalardan yeme-içme ile gelen moleküller gibi maddî şeyler olabildiği gibi bazıları sevgi, kin, nefret, stres, vicdan muhasebesi ve suçluluk duygusu gibi manevî şeyler olabiliyor. Onun için bunlar asıl genetik kitabındaki harflerin ve cümlelerin okunmasını değiştiriyor. Mesela gıdalardan gelen metil (alkol) grupları, insanlarda genlerin okunmasını farklılaştırıyor. Evet helâl ve haram yiyecekler, genlerin okunmasını müsbet veya menfi yönde değiştiriyor. Zaten kelime olarak helâl, çözmek, halletmek mânasıyla alakalı olduğu için helâl gıdalar sindirime, vücutta çözülmeye uygun demektir. Maddî olarak bile, haram gıdaların insan vücudu ile çözümsüz bir problemleri vardır zaten…Peygamber Efendimiz (sas) “Her çocuk annesinden İslâm fıtratı ile tertemiz doğar.” buyuruyor. Daha sonra ailesi, toplumu ve çevresi onu tabîi, fıtrî halin dışına sürükler. Mesela şöyle bir misal verelim. Tek yumurta ikizi iki kardeş küçük yaşta birbirinden ayrılıyor. Yirmi sene sonra karşılaştıklarında normalde aynı genlerden dolayı aynı zekâ seviyesinde olmaları gerekirken; birisi haşin bir aileye düşmüş ve hep örselenmiş, diğeri iyi bir aileye düşmüş ve hep teşvik görmüş bu iki kardeşin zekâ genleri birbirinden çok farklılaşmış; itilip-kakılan çocuğun zekâsı geri kalmış, takdir gören çocuğun zekâsı ileri gitmiş… İşte bu ‘epigemik’tir. Yani çevrenin genlerin işleyişine tesiridir.Çevre deyince insanın içinde yaşadığı her türlü maddî-manevî çevre, beslenmeden oynamaya ve manevî atmosfere kadar her şey genlerin okunmasına tesir ediyor. Dolayısıyla genler cebrî değildir. Ortam şartlarına göre tezahür ediyor, kendini gösteriyor. Genetik olarak insanın belli huylara yatkınlığı olabilir. Bu, o insanın imtihanıdır. Bazı kötülüklere meyilin bulunması, o kötülüğü mutlaka yaptıracak seviyede değildir. Zaten öyle olsa insan mesul olmaz. O zaman hikmetsiz iş yapmayan Cenab-ı Hak insanlara rehber olarak kitap ve peygamber göndermezdi… Evet gerçek mânası ile din ve ahlâkî terbiye ortamı müsbet mânada tesirli oluyor; insana ikinci güzel bir fıtrat ve ahlâk kazandırıyor.Bazı fıtrat ve insanlık dışı davranışları gen meselesi, tercih meselesi deyip terbiye ve tedaviye gitmemek insanlık adına çok zararlı ve tehlikelidir…
Mehtap TV’de yayınlanan Kâinat Kitabı programını imkânlarım nisbetinde takip ediyor ve çok faydalanıyorum. Bu programın gayesi, her meslekten ilim adamlarını çıkarıp kendi konularıyla alâkalı Tevhid adına söylenebilecekleri ortaya koymak ve ilimlerin hikmet boyutunu açığa çıkarmak için kâinat kitabını konuşturmaktır.Normal olarak bu program cuma günleri saat 20.00’de yayınlanıyor. Ayrıca cumartesi 13.30’da, pazartesi 10.00’da, çarşamba 18.00’de de tekrarlanıyor. Tabii Ramazan’da iftar programı sebebiyle erkene alınabiliyor, değiştirilebiliyor. Programın yöneticisi Prof. Dr. İrfan Yılmaz Bey, Sızıntı dergisinin ilk çıktığı yıllardan beri fiilen yazı kadrosunda bulunduğu için kâinat kitabını hikmetle okuma adına çok bilgili, dolu, donanımlı ve birikimli bir arkadaşımız. Geçen haftalarda bir programı seyrediyordum. Prof. Dr. Muhsin Konuk Bey’i programa almışlardı. Gerçekten çok dikkate değer konular üzerinde duruyorlardı. Anlayabildiğim kadarıyla bunların üzerinde durmak istiyorum.Bazıları genleri ele alarak, hırsızlık gibi kötülükleri, hatta bütün semavî dinlerin kötü gördüğü ve semavî kitaplarda lanetlenen ve cezalandırıldığı beyan edilen davranışları gen yapısına bağlamaya çalışıyor. Bu programda bu hususa açıklık getiriliyor: “İnsanların kromozomlarında genlerle yazılmış ve organların yapısına ve işleyişlerine ait olan karakterler, nükleotid adı verilen dört harfle (A, T, G, C) yazılmıştır. Bu harfler de temelde azotlu bazı şeker ve fosfat moleküllerinden yapılmış maddî unsurlardır. Genetik olarak bu harfler, sadece kitaptaki harfler gibidir. Bir de bu kitabın okunması meselesi var. Yani, aynı harflerle ve aynı dizilmeyle yazılmış iki cümle veya paragraf başka faktörlerin tesiriyle farklı okunuyor. Buna da üst bir düzenleyici mânasında ‘epigenetik’ deniyor. Bu faktörlerden bazıları gıdalardan yeme-içme ile gelen moleküller gibi maddî şeyler olabildiği gibi bazıları sevgi, kin, nefret, stres, vicdan muhasebesi ve suçluluk duygusu gibi manevî şeyler olabiliyor. Onun için bunlar asıl genetik kitabındaki harflerin ve cümlelerin okunmasını değiştiriyor. Mesela gıdalardan gelen metil (alkol) grupları, insanlarda genlerin okunmasını farklılaştırıyor. Evet helâl ve haram yiyecekler, genlerin okunmasını müsbet veya menfi yönde değiştiriyor. Zaten kelime olarak helâl, çözmek, halletmek mânasıyla alakalı olduğu için helâl gıdalar sindirime, vücutta çözülmeye uygun demektir. Maddî olarak bile, haram gıdaların insan vücudu ile çözümsüz bir problemleri vardır zaten…Peygamber Efendimiz (sas) “Her çocuk annesinden İslâm fıtratı ile tertemiz doğar.” buyuruyor. Daha sonra ailesi, toplumu ve çevresi onu tabîi, fıtrî halin dışına sürükler. Mesela şöyle bir misal verelim. Tek yumurta ikizi iki kardeş küçük yaşta birbirinden ayrılıyor. Yirmi sene sonra karşılaştıklarında normalde aynı genlerden dolayı aynı zekâ seviyesinde olmaları gerekirken; birisi haşin bir aileye düşmüş ve hep örselenmiş, diğeri iyi bir aileye düşmüş ve hep teşvik görmüş bu iki kardeşin zekâ genleri birbirinden çok farklılaşmış; itilip-kakılan çocuğun zekâsı geri kalmış, takdir gören çocuğun zekâsı ileri gitmiş… İşte bu ‘epigemik’tir. Yani çevrenin genlerin işleyişine tesiridir.Çevre deyince insanın içinde yaşadığı her türlü maddî-manevî çevre, beslenmeden oynamaya ve manevî atmosfere kadar her şey genlerin okunmasına tesir ediyor. Dolayısıyla genler cebrî değildir. Ortam şartlarına göre tezahür ediyor, kendini gösteriyor. Genetik olarak insanın belli huylara yatkınlığı olabilir. Bu, o insanın imtihanıdır. Bazı kötülüklere meyilin bulunması, o kötülüğü mutlaka yaptıracak seviyede değildir. Zaten öyle olsa insan mesul olmaz. O zaman hikmetsiz iş yapmayan Cenab-ı Hak insanlara rehber olarak kitap ve peygamber göndermezdi… Evet gerçek mânası ile din ve ahlâkî terbiye ortamı müsbet mânada tesirli oluyor; insana ikinci güzel bir fıtrat ve ahlâk kazandırıyor.Bazı fıtrat ve insanlık dışı davranışları gen meselesi, tercih meselesi deyip terbiye ve tedaviye gitmemek insanlık adına çok zararlı ve tehlikelidir…