Rüyasını, seni tahtından edecek bir erkek çocuk dünyaya gelecek şeklinde yorumlayarak kâhinler, her doğan çocuğu düşmanı haline getirmişlerdir Firavun’un. Tahtların kısa bacağıdır kâhinler.Dünyaya eğri bir bakış için gerekçeler üretmektir görevleri. Bir kez bulunmaya görsün gerekçe, her araç meşrulaşır. Bir çocuğu yakalamak için binlerce çocuğu öldürmek bir Firavun yöntemi haline gelir. Fusûsu’l-Hikem’de, zuhûr edecek olan Hz. Mûsâ’yı ortadan kaldırabilmek için Firavun’un 980.000 mâsumu katlettiğini söylüyor İbn Arabi.O çocuğu öldürememiştir fakat. O çocuğu var eden izin vermemiştir buna. Bir sandık içinde göndermiştir celladına üstelik: “Bu çocuğu mu arıyordun!” Nil nehri ilahi kargonun teslimatçısı. İmza attırmadan veriyor kucağına Firavun’un karısının. O kadar sevimli ki, bir milyon bebeğin katili ona dokunamıyor. Bir “göz aydınlığı” olarak niteliyor onu. Sevimli yüz engelliyor cinayeti. Firavunları şaşırtacak ilk ilahi yöntem: Sevimlilik.Fakat şeytan da boş durmuyor. Şüphe değneğiyle karıştırıyor Firavun’un kazanını. Ya bu çocuk o çocuksa! Sakalını çekti işte, bir tokat attı. Çocuktur diyor, Asiye. Deneyelim, diyor Firavun. Bir kapta köz, bir kapta mücevher. Bebek Musa’nın eli mücevhere giderken melek elini yakalayıp ateşe götürüyor. Dili yanıyor közü ağzına götüren Musa’nın. Bu da ilahi bir korunma yöntemi: Hoşuna gitmese de tercihi, hatta yaksa da canını, yeri geldiğinde aklın kamufle edilmesi gerekiyor.Hangi anne ayrı kaldığı çocuğuna kavuştuğunda anneliğini gizleyebilir. Fakat gizlemeli. Çocuğu için yapmalı bunu. Kader kendisine sütanne rolü verdiğinde bir yabancı gibi almalı onu kollarına. Dahası sütannelik teklif edildiğinde istekli davranmamalı. Benim başka bir bebeğim daha var, bilmem ki almam münasip olur mu, demeli. Kolay değil elbette. Fakat zorları kolay yapan “Bir”i var. “… Eğer Biz, (vaadimize) inananlardan olması için onun (Mûsâ’nın annesinin) kalbini pekiştirmemiş olsaydık, neredeyse işi meydana çıkaracaktı. (Bu benim oğlumdur, deyiverecekti.”) (el-Kasas, 10.)Çocuk Musa, Firavun’un sarayında büyüdü. Peygamberlik gelip kardeşi Harun’la beraber Firavun’u uyarma sorumluluğunu yüklendiğinde bir ilahi yöntemle daha donatıldı yola çıkmadan önce. “İkiniz Firavun’a gidin; çünkü o, iyice azdı. Ona tatlı, yumuşak bir tarzda hitap edin. Olur ki aklını başına alır, yahut hiç değilse biraz çekinir.” (Taha, 43-44.) Bir milyon bebeğin katiline yumuşak bir dille hitap edilmesini istiyordu Allah onlardan. Benzer bir ayette hitap doğrudan Hz. Musa’ya yönelikti: “Firavun’a git, muhakkak ki o azdı/Ve ona de ki: “Sen tezkiye olmak (nefsini temizlemek) ister misin?”(Naziat, 17-18.)Tatlı dil yılanı deliğinden çıkardı mı? Hayır. Fakat çıkarıp çıkarmaması değil, Hz. Musa ve Hz. Harun’un izlemeleri gereken üsluptu önemli olan. Firavun daveti reddetti. Dahası İlah olduğunu söyledi onlara. Bir ilahi belgeye ihtiyaç vardı belki de aklına dönmesi için. Asanın dev bir yılana dönüşmesi, ya da elin bembeyaz kesilmesi karşısında bocaladıysa da vezirleri yetişti Firavun’a: “Sihirbazdır!” Vezirlerin görevi kimi zaman gerçekle tanışmasına engel olmaktı kralların.Ülkedeki bütün sihirbazları çağırdılar. Göstersinler hünerlerini. Hz. Musa’yı itibarsızlaştırsınlar. Mısır halkı bu büyük karşılaşmayı seyretmek için toplanmıştı. Önce sihirbazlar ellerindeki ip ve sopaları yere attılar. İllüzyonla yılanlar dolaşıyormuş izlenimi verdiler ruhlara. Göz bağcılıkla insanları arkalarından sürüklemeye başlamışlardı ki Hz. Musa asasını yere bırakıverdi. Koca bir yılan oldu, bir ejderha. Sihirbazların yere attıkları ve yılan gibi gösterdikleri şeyleri bir bir yuttu. Hakikat karşısında kullanıldıklarını anlayan sihirbazlar canları pahasına Hz. Musa’ya iman ettiler.Bu mucize karşısında kalbi yumuşamak şöyle dursun, Hz. Musa’yı halkı kışkırtmakla suçladı Firavun: “Gerçekten usta bir sihirbazsın. Gönlü tamamen bende olan Mısır halkını, ikiye ayırdın sen!” Asıl sihirbazlığın, birleştirmek (tevhid) için geleni “parçalayan” olarak sunmak olduğunu biliyordu Firavun. Algılarla oynamaya devam ederek hakikatin gelişini geciktirmeye çalıştı bu yüzden. Hz. Musa vazgeçmedi davasından. Kime dayanacağını bildiğinden, asasını öyle bir dayanak yaptı ki halkı ikiye bölmediyse de bir denizi ikiye ayırdı bir anda. Bütün yolların tıkandığı düşünülen bir zamanda yepyeni yollar açtı kavmine. Firavun da Musa da Hâman da sihirbazlar da yaşıyor.
Rüyasını, seni tahtından edecek bir erkek çocuk dünyaya gelecek şeklinde yorumlayarak kâhinler, her doğan çocuğu düşmanı haline getirmişlerdir Firavun’un. Tahtların kısa bacağıdır kâhinler.Dünyaya eğri bir bakış için gerekçeler üretmektir görevleri. Bir kez bulunmaya görsün gerekçe, her araç meşrulaşır. Bir çocuğu yakalamak için binlerce çocuğu öldürmek bir Firavun yöntemi haline gelir. Fusûsu’l-Hikem’de, zuhûr edecek olan Hz. Mûsâ’yı ortadan kaldırabilmek için Firavun’un 980.000 mâsumu katlettiğini söylüyor İbn Arabi.O çocuğu öldürememiştir fakat. O çocuğu var eden izin vermemiştir buna. Bir sandık içinde göndermiştir celladına üstelik: “Bu çocuğu mu arıyordun!” Nil nehri ilahi kargonun teslimatçısı. İmza attırmadan veriyor kucağına Firavun’un karısının. O kadar sevimli ki, bir milyon bebeğin katili ona dokunamıyor. Bir “göz aydınlığı” olarak niteliyor onu. Sevimli yüz engelliyor cinayeti. Firavunları şaşırtacak ilk ilahi yöntem: Sevimlilik.Fakat şeytan da boş durmuyor. Şüphe değneğiyle karıştırıyor Firavun’un kazanını. Ya bu çocuk o çocuksa! Sakalını çekti işte, bir tokat attı. Çocuktur diyor, Asiye. Deneyelim, diyor Firavun. Bir kapta köz, bir kapta mücevher. Bebek Musa’nın eli mücevhere giderken melek elini yakalayıp ateşe götürüyor. Dili yanıyor közü ağzına götüren Musa’nın. Bu da ilahi bir korunma yöntemi: Hoşuna gitmese de tercihi, hatta yaksa da canını, yeri geldiğinde aklın kamufle edilmesi gerekiyor.Hangi anne ayrı kaldığı çocuğuna kavuştuğunda anneliğini gizleyebilir. Fakat gizlemeli. Çocuğu için yapmalı bunu. Kader kendisine sütanne rolü verdiğinde bir yabancı gibi almalı onu kollarına. Dahası sütannelik teklif edildiğinde istekli davranmamalı. Benim başka bir bebeğim daha var, bilmem ki almam münasip olur mu, demeli. Kolay değil elbette. Fakat zorları kolay yapan “Bir”i var. “… Eğer Biz, (vaadimize) inananlardan olması için onun (Mûsâ’nın annesinin) kalbini pekiştirmemiş olsaydık, neredeyse işi meydana çıkaracaktı. (Bu benim oğlumdur, deyiverecekti.”) (el-Kasas, 10.)Çocuk Musa, Firavun’un sarayında büyüdü. Peygamberlik gelip kardeşi Harun’la beraber Firavun’u uyarma sorumluluğunu yüklendiğinde bir ilahi yöntemle daha donatıldı yola çıkmadan önce. “İkiniz Firavun’a gidin; çünkü o, iyice azdı. Ona tatlı, yumuşak bir tarzda hitap edin. Olur ki aklını başına alır, yahut hiç değilse biraz çekinir.” (Taha, 43-44.) Bir milyon bebeğin katiline yumuşak bir dille hitap edilmesini istiyordu Allah onlardan. Benzer bir ayette hitap doğrudan Hz. Musa’ya yönelikti: “Firavun’a git, muhakkak ki o azdı/Ve ona de ki: “Sen tezkiye olmak (nefsini temizlemek) ister misin?”(Naziat, 17-18.)Tatlı dil yılanı deliğinden çıkardı mı? Hayır. Fakat çıkarıp çıkarmaması değil, Hz. Musa ve Hz. Harun’un izlemeleri gereken üsluptu önemli olan. Firavun daveti reddetti. Dahası İlah olduğunu söyledi onlara. Bir ilahi belgeye ihtiyaç vardı belki de aklına dönmesi için. Asanın dev bir yılana dönüşmesi, ya da elin bembeyaz kesilmesi karşısında bocaladıysa da vezirleri yetişti Firavun’a: “Sihirbazdır!” Vezirlerin görevi kimi zaman gerçekle tanışmasına engel olmaktı kralların.Ülkedeki bütün sihirbazları çağırdılar. Göstersinler hünerlerini. Hz. Musa’yı itibarsızlaştırsınlar. Mısır halkı bu büyük karşılaşmayı seyretmek için toplanmıştı. Önce sihirbazlar ellerindeki ip ve sopaları yere attılar. İllüzyonla yılanlar dolaşıyormuş izlenimi verdiler ruhlara. Göz bağcılıkla insanları arkalarından sürüklemeye başlamışlardı ki Hz. Musa asasını yere bırakıverdi. Koca bir yılan oldu, bir ejderha. Sihirbazların yere attıkları ve yılan gibi gösterdikleri şeyleri bir bir yuttu. Hakikat karşısında kullanıldıklarını anlayan sihirbazlar canları pahasına Hz. Musa’ya iman ettiler.Bu mucize karşısında kalbi yumuşamak şöyle dursun, Hz. Musa’yı halkı kışkırtmakla suçladı Firavun: “Gerçekten usta bir sihirbazsın. Gönlü tamamen bende olan Mısır halkını, ikiye ayırdın sen!” Asıl sihirbazlığın, birleştirmek (tevhid) için geleni “parçalayan” olarak sunmak olduğunu biliyordu Firavun. Algılarla oynamaya devam ederek hakikatin gelişini geciktirmeye çalıştı bu yüzden. Hz. Musa vazgeçmedi davasından. Kime dayanacağını bildiğinden, asasını öyle bir dayanak yaptı ki halkı ikiye bölmediyse de bir denizi ikiye ayırdı bir anda. Bütün yolların tıkandığı düşünülen bir zamanda yepyeni yollar açtı kavmine. Firavun da Musa da Hâman da sihirbazlar da yaşıyor.