Söylemekle olmuyor... İstemekle de. Oynamak gerekiyor. Zorlamak, aklı, deneyimi, yeterliliği, enerjiyi, ama hepsinden önemlisi takım bütünlüğünü de oyuna katmak gerekiyor.Bunları yapamadın mı, sezon başlarında gösterilen o büyük hedefler, taraftara sunulan o vaatler sadece hayal dünyasında turlamaya yetiyor.Bir Şampiyonlar Ligi defterini daha kapattı Fenerbahçe... Üstelik bu defa sahasında ilk maçta... Ve CAS’ın kararını açıklamasına gerek bile kalmadan!Hayal dünyasında attığı bir turun ardından, Kadıköy’de çakıldı!Hem de fark yiyerek. İlk yarısına zar zor tutunduğu oyunun, ikinci bölümünde darmadağınık olarak.Eleme maçlarının çok bilinen ama çok da gerçekçi bir kuralı vardır; yenemiyorsan, yenilme.Fenerbahçe bu kadarını bile yapamadı.İlk yarıda direnmeye çalıştı.İkinci yarı biraz öne çıkmaya kalkınca, boyunun ölçüsünü aldı.Ne savunma yapmayı becerebildi... Ne hücum etmeyi.Aslında daha baştan belli olmuştu maçın nereye gideceği.Arsenal kazanmak için oynuyordu. İkinci bölgede etkili pres yapıyor, Fenerbahçe’nin öne oynamasına izin vermiyor, sürekli arayış içerisinde bir an önce skoru değiştirmeye çalışıyordu. Rosicky ve Ramsey’in liderliğini üstlendiği orta alan, takımı ısrarla öne itiyordu. Bereket bu bölümde Walcott etkisizdi. Volkan’ın oyunu iyi izlemesi, Emre’nin bir pozisyonda kademeye çok iyi girmesi, dış şutların etkisizliği Arsenal’e bu bölümde gol getirmedi. Bekir’in çok aksadığı, Sow’un takım savunmasına katkı yapmadığı, Fenerbahçe’nin rakip kaleyi hiç rahatsız etmediği bu yarı, en azından hatasız geçildi.Ama ikinci yarı... Arsenal kazanmayı ne kadar istediğini etkisini artırarak ve hak ettiği golleri bularak ortaya koydu. Bu defa Walcott da devreye girdi. Öndeki hareketlilik, Fenerbahçe’nin klasik arka alan yetersizlikleriyle birleşti. Ve goller üst üste geldi.Salzburg’u elediği turda, hatırlar mısınız Fenerbahçe’nin şansından söz etmiştik. Savunmada aczini anlatmıştık. Takım bütünlüğünün olmayışına dikkat çekmiştik. Bu defa şansı da terk etti Fenerbahçe’yi. Arsenal, Salzburg beceriksizliğinde olmayınca rövanşa bile bırakmadan turu İstanbul’da geçti.Şimdi, teknik adamından oyuncusuna gerçekçi bir yüzleşmeye gitme zamanı Fenerbahçe’nin. Ne veriyoruz, ne kadar veriyoruz, ne oynuyoruz ve ne bekliyoruz hesaplaşmasının zamanı. Henüz vakit erkenken bu yüzleşme yapılır ve ayaklar yere sağlam basılırsa Fenerbahçe bir şeyleri düzeltebilir.Yoksa... Lig de çok zor olur.
Söylemekle olmuyor... İstemekle de. Oynamak gerekiyor. Zorlamak, aklı, deneyimi, yeterliliği, enerjiyi, ama hepsinden önemlisi takım bütünlüğünü de oyuna katmak gerekiyor.Bunları yapamadın mı, sezon başlarında gösterilen o büyük hedefler, taraftara sunulan o vaatler sadece hayal dünyasında turlamaya yetiyor.Bir Şampiyonlar Ligi defterini daha kapattı Fenerbahçe... Üstelik bu defa sahasında ilk maçta... Ve CAS’ın kararını açıklamasına gerek bile kalmadan!Hayal dünyasında attığı bir turun ardından, Kadıköy’de çakıldı!Hem de fark yiyerek. İlk yarısına zar zor tutunduğu oyunun, ikinci bölümünde darmadağınık olarak.Eleme maçlarının çok bilinen ama çok da gerçekçi bir kuralı vardır; yenemiyorsan, yenilme.Fenerbahçe bu kadarını bile yapamadı.İlk yarıda direnmeye çalıştı.İkinci yarı biraz öne çıkmaya kalkınca, boyunun ölçüsünü aldı.Ne savunma yapmayı becerebildi... Ne hücum etmeyi.Aslında daha baştan belli olmuştu maçın nereye gideceği.Arsenal kazanmak için oynuyordu. İkinci bölgede etkili pres yapıyor, Fenerbahçe’nin öne oynamasına izin vermiyor, sürekli arayış içerisinde bir an önce skoru değiştirmeye çalışıyordu. Rosicky ve Ramsey’in liderliğini üstlendiği orta alan, takımı ısrarla öne itiyordu. Bereket bu bölümde Walcott etkisizdi. Volkan’ın oyunu iyi izlemesi, Emre’nin bir pozisyonda kademeye çok iyi girmesi, dış şutların etkisizliği Arsenal’e bu bölümde gol getirmedi. Bekir’in çok aksadığı, Sow’un takım savunmasına katkı yapmadığı, Fenerbahçe’nin rakip kaleyi hiç rahatsız etmediği bu yarı, en azından hatasız geçildi.Ama ikinci yarı... Arsenal kazanmayı ne kadar istediğini etkisini artırarak ve hak ettiği golleri bularak ortaya koydu. Bu defa Walcott da devreye girdi. Öndeki hareketlilik, Fenerbahçe’nin klasik arka alan yetersizlikleriyle birleşti. Ve goller üst üste geldi.Salzburg’u elediği turda, hatırlar mısınız Fenerbahçe’nin şansından söz etmiştik. Savunmada aczini anlatmıştık. Takım bütünlüğünün olmayışına dikkat çekmiştik. Bu defa şansı da terk etti Fenerbahçe’yi. Arsenal, Salzburg beceriksizliğinde olmayınca rövanşa bile bırakmadan turu İstanbul’da geçti.Şimdi, teknik adamından oyuncusuna gerçekçi bir yüzleşmeye gitme zamanı Fenerbahçe’nin. Ne veriyoruz, ne kadar veriyoruz, ne oynuyoruz ve ne bekliyoruz hesaplaşmasının zamanı. Henüz vakit erkenken bu yüzleşme yapılır ve ayaklar yere sağlam basılırsa Fenerbahçe bir şeyleri düzeltebilir.Yoksa... Lig de çok zor olur.