Image may be NSFW.
Clik here to view.
Gencecik Ramsey ilk golünü yıllar önce Kadıköy’de Aragones’in F.Bahçe’sine atmıştı. Arsenal’in defansif orta sahası Ramsey’in son golü uzun bir aradan sonra yine Kadıköy’de geldi. Sıkıcı bir tesadüf, tatsız bir hikayeyi anımsattığı için tüyler ürpertici..İşte o an film koptu zaten!..Napoli, G.Saray, A.Villa maçlarının ortak özelliği Arsenal takımının maça top kontrolünü ele alarak başlamasıydı. Önde yetenekli 6 oyuncu sonsuz kısa ve hızlı pas yaparak boş koridor arıyor, üst düzey bir son vuruşçu eksikliği nedeniyle bu yüksek eforlu oyunun karşılığı tabelaya skor olarak yansımıyordu. Giroud hareketli, ayağa pasları iyi değerlendiren, 1.92 m boyuyla yüksek toplarda etkili olacak bir forvet, yeni transfer 20 yaşındaki Sanogo fizikli ve patlayıcı gücü ile dikkat çeken bir adam ama izlediğimiz üç maçta da Arsenal bir gol takımından ziyade pas takımı hüviyetiyle dikkat çekmişti.Arsenal’e karşı en doğru plan onların topla çok oynadıkları bölümlerde kontrollü oynamaktan geçiyordu. Yanal maç öncesi taktiğini Arsenal’in bu özelliğine göre belirlemiş, takım kendi oyun merkezini orta alanın gerisine çekerek, karşılayıp etkisiz hale getirme futboluna geri dönüş yapmıştı. Her Fenerbahçe maçında bu satırlara Aykut Kocaman yazmak zorunda kalışımız geçen sene takımın bunu yaparken aynı zamanda kısa ve hızlı ve isabetli pas kapasitesiyle, ani pozisyon bulma kudretiyle kendini göstermesinden başka bir nedene dayanmıyor.Arsenal’in topu ayağında tuttuğu, üstelik bu işte son üç maçındaki kadar bile iyi olmadığı bir ortamda Fenerbahçe iyi karşılarken kazandığı topları sürekli kaybedip, pozisyon şansı yaratamadı.Sağ ön Kuyt, arkasındaki Bekir, yanındaki Yobo ve Alves’in alanlarını çizgilerle birleştirdiğinizde oluşan ters L dışında vasatı zorlamadı Fenerbahçe.Kadlec sol savunmada hiç güvenli değil, pozisyon alma sezgisi umut vermiyor. İlk yarıda üstelik Sagna çıkana kadar onun kanat’ı çok bindirme yemişti. Yanal ikinci yarıya Bekir-Gökhan değişikliğiyle başladı. Oysa Kadlec’in yerine bir çare bulunmalıydı ki! Kenarda Hasan Ali yerine Caner oturduğundan bu hamle düşünülmedi. Baştan beri oyuna katkı sağlayamayan Webo’nun yerine Emenike’nin devre arasında sahaya sürülmesi Gökhan’dan beklenen hücumu çeşitlendirme meselesini gerçekçi yapabilirdi. Gönül hamlesi anlamsız ve yersizdi.Kadlec ile başlayan önündeki Sow ve Webo ile devam eden öteki ters L hiç yokken, orta alan ikinci yarıda direncini tamamen kaybetmişken Emenike girdi, her attığı gol sonrasında bir felaketin yaşandığı (Bin Laden, Whitney Houston, Hollanda Prensi’nin Kaddafi’nin ölümleri, Şili depremi gibi) Ramsey’in golü Emenike’nin varlığını anlamsızlaştırmıştı bile..Ramsey’in bu golü umarım kimsenin ölüm haberini almamıza neden olmaz. Ne var ki bir türlü kendine gelemeyen Fenerbahçe’nin tur şansı onarılmaz bir darbe aldı ki ne oynarsanız oynayın çevrilmesi imkansız.Sezon başı hazırlığını iyi yapamayan, oyuncuların bireysel performanslarını geliştiremeyen, saha içi oyun refleksi kaybolan F.Bahçe bu sezon tüm makalelere Aykut Kocaman ismiyle beraber yazılır.
Clik here to view.
Gencecik Ramsey ilk golünü yıllar önce Kadıköy’de Aragones’in F.Bahçe’sine atmıştı. Arsenal’in defansif orta sahası Ramsey’in son golü uzun bir aradan sonra yine Kadıköy’de geldi. Sıkıcı bir tesadüf, tatsız bir hikayeyi anımsattığı için tüyler ürpertici..İşte o an film koptu zaten!..Napoli, G.Saray, A.Villa maçlarının ortak özelliği Arsenal takımının maça top kontrolünü ele alarak başlamasıydı. Önde yetenekli 6 oyuncu sonsuz kısa ve hızlı pas yaparak boş koridor arıyor, üst düzey bir son vuruşçu eksikliği nedeniyle bu yüksek eforlu oyunun karşılığı tabelaya skor olarak yansımıyordu. Giroud hareketli, ayağa pasları iyi değerlendiren, 1.92 m boyuyla yüksek toplarda etkili olacak bir forvet, yeni transfer 20 yaşındaki Sanogo fizikli ve patlayıcı gücü ile dikkat çeken bir adam ama izlediğimiz üç maçta da Arsenal bir gol takımından ziyade pas takımı hüviyetiyle dikkat çekmişti.Arsenal’e karşı en doğru plan onların topla çok oynadıkları bölümlerde kontrollü oynamaktan geçiyordu. Yanal maç öncesi taktiğini Arsenal’in bu özelliğine göre belirlemiş, takım kendi oyun merkezini orta alanın gerisine çekerek, karşılayıp etkisiz hale getirme futboluna geri dönüş yapmıştı. Her Fenerbahçe maçında bu satırlara Aykut Kocaman yazmak zorunda kalışımız geçen sene takımın bunu yaparken aynı zamanda kısa ve hızlı ve isabetli pas kapasitesiyle, ani pozisyon bulma kudretiyle kendini göstermesinden başka bir nedene dayanmıyor.Arsenal’in topu ayağında tuttuğu, üstelik bu işte son üç maçındaki kadar bile iyi olmadığı bir ortamda Fenerbahçe iyi karşılarken kazandığı topları sürekli kaybedip, pozisyon şansı yaratamadı.Sağ ön Kuyt, arkasındaki Bekir, yanındaki Yobo ve Alves’in alanlarını çizgilerle birleştirdiğinizde oluşan ters L dışında vasatı zorlamadı Fenerbahçe.Kadlec sol savunmada hiç güvenli değil, pozisyon alma sezgisi umut vermiyor. İlk yarıda üstelik Sagna çıkana kadar onun kanat’ı çok bindirme yemişti. Yanal ikinci yarıya Bekir-Gökhan değişikliğiyle başladı. Oysa Kadlec’in yerine bir çare bulunmalıydı ki! Kenarda Hasan Ali yerine Caner oturduğundan bu hamle düşünülmedi. Baştan beri oyuna katkı sağlayamayan Webo’nun yerine Emenike’nin devre arasında sahaya sürülmesi Gökhan’dan beklenen hücumu çeşitlendirme meselesini gerçekçi yapabilirdi. Gönül hamlesi anlamsız ve yersizdi.Kadlec ile başlayan önündeki Sow ve Webo ile devam eden öteki ters L hiç yokken, orta alan ikinci yarıda direncini tamamen kaybetmişken Emenike girdi, her attığı gol sonrasında bir felaketin yaşandığı (Bin Laden, Whitney Houston, Hollanda Prensi’nin Kaddafi’nin ölümleri, Şili depremi gibi) Ramsey’in golü Emenike’nin varlığını anlamsızlaştırmıştı bile..Ramsey’in bu golü umarım kimsenin ölüm haberini almamıza neden olmaz. Ne var ki bir türlü kendine gelemeyen Fenerbahçe’nin tur şansı onarılmaz bir darbe aldı ki ne oynarsanız oynayın çevrilmesi imkansız.Sezon başı hazırlığını iyi yapamayan, oyuncuların bireysel performanslarını geliştiremeyen, saha içi oyun refleksi kaybolan F.Bahçe bu sezon tüm makalelere Aykut Kocaman ismiyle beraber yazılır.
