Bugünkü gazetelerde Umut’la ilgili olarak pek çok başlık göreceksiniz. Elbette ki hepsi yerindedir. Ayrıca İmparator farkı abartılı olsa da onun elinin değdiği yolunda değerlendirmeler yapılacaktır ki bunlara da birşey denemez.Fakat ne yazık ki öteki umutlar gitmiş elde sadece Bulut kalmıştır. Grupta yüzde 5 olduğu söylenen şansımızın 90’lara çıkması türünden masallar artık bütün dinleyicilerini kaybetti. Çok zayıf bir rakip karşısında da olsa bol gollü galibiyeti, Umut’un yaptığı gibi üçlemeleri özlemiştik. Şimdilik bunlarla yetineceğiz. İster yeni dönem isterse eskiye devam, Andorra’yı her türlü yenecektik, orası tamam, dünya sıralamasında 200.lükten de geri rakip karşısında ilk yarım saat çektiğimiz sıkıntı Milli Takım’ın ne hale geldiğinin üzücü bir belgesiydi. ‘Yeni bir facia mı?’ diye endişelerin doğmaya başladığı dakikalarda Umut Bulut ‘ben burdayım’ dedi. Özellikle ikinci golde ortaya koyduğu uzaktan vuruş akıl ve becerisi çoktandır Ay Yıldızlı ekipte en çok eksik olan özelliklerdi. Elbette ki zayıf rakip karşısında tek kale oynadık ama o kadar yavaş ve beceriden yoksunduk ki uzun süre Andorra kalesinde çok da büyük tehlikeler yaşamadı. Bunda Burak’ın bilinen eksikleri önemli bir etkendi. Üzerine çıkmış kaleciye doğru vurmaktan başka birşey yapamamak gibisinden yetersizlikler ve özellikle de top kontrolünün hiç olmayışı sorun çıkarıyor. Ayrıca yaşadığı psikolojik sıkıntı nedeniyle sadece kendi atacağı gole odaklanarak oynuyor. Bu da büsbütün verimsizleşmesine yol açıyor. Çok şükür attı da herkes rahat etti. Gökhan Töre, Beşiktaş’ta sürekli oynamanın verdiği rahatlıkla ilk yarıda çok etkiliydi. Arda her zamanki gibi körlemesine oyunu futbol yapmaya çalışan adamdı. Umut da attığı gollerle maça damgasını vurdu. Ötekiler şu ana kadarki yıkımın en önemli nedeni olan ‘oynuyormuş gibi yapma’ anlayışı ile bu işin yürümeyeceğini görmüş gibiydiler. Yine de bu kadar rahat maçta bile savunmada zaman zaman yaptığımız hatalar illallah dedirtecek gibiydi. Gökhan Gönül’ün maç eksiğinden doğan tutukluğu da göze batacak nitelikteydi... Hücumda da organize değildik, içimizden geldiği gibi oynamaya çalıştık. Bunun sadece Andorra karşısında yeterli ve geçerli olabileceğini unutmayalım. Bütün maç daha büyük fark kovalayan Arda’nın golüyle maç en harika biçimde noktalandı. Bu maçın Kayseri’de yapılması gerekliliğinin nereden doğduğunu pek anlayamadım. Süper Kupa maçı burada oynanalı 1 ay bile olmadı. Neyse ki Kayseri seyircisi bunu dert etmeyip tribünleri doldurdu ve Milli Takım’a da iyi destek verdi. İzmir, Adana gibi epeydir bundan yoksun kentlere maçı vermek daha yerinde olmaz mıydı? Neyse, inşallah günün birinde bir federasyonumuz olur da bu gibi konularda daha sağlıklı uygulamalarda bulunur.
Bugünkü gazetelerde Umut’la ilgili olarak pek çok başlık göreceksiniz. Elbette ki hepsi yerindedir. Ayrıca İmparator farkı abartılı olsa da onun elinin değdiği yolunda değerlendirmeler yapılacaktır ki bunlara da birşey denemez.Fakat ne yazık ki öteki umutlar gitmiş elde sadece Bulut kalmıştır. Grupta yüzde 5 olduğu söylenen şansımızın 90’lara çıkması türünden masallar artık bütün dinleyicilerini kaybetti. Çok zayıf bir rakip karşısında da olsa bol gollü galibiyeti, Umut’un yaptığı gibi üçlemeleri özlemiştik. Şimdilik bunlarla yetineceğiz. İster yeni dönem isterse eskiye devam, Andorra’yı her türlü yenecektik, orası tamam, dünya sıralamasında 200.lükten de geri rakip karşısında ilk yarım saat çektiğimiz sıkıntı Milli Takım’ın ne hale geldiğinin üzücü bir belgesiydi. ‘Yeni bir facia mı?’ diye endişelerin doğmaya başladığı dakikalarda Umut Bulut ‘ben burdayım’ dedi. Özellikle ikinci golde ortaya koyduğu uzaktan vuruş akıl ve becerisi çoktandır Ay Yıldızlı ekipte en çok eksik olan özelliklerdi. Elbette ki zayıf rakip karşısında tek kale oynadık ama o kadar yavaş ve beceriden yoksunduk ki uzun süre Andorra kalesinde çok da büyük tehlikeler yaşamadı. Bunda Burak’ın bilinen eksikleri önemli bir etkendi. Üzerine çıkmış kaleciye doğru vurmaktan başka birşey yapamamak gibisinden yetersizlikler ve özellikle de top kontrolünün hiç olmayışı sorun çıkarıyor. Ayrıca yaşadığı psikolojik sıkıntı nedeniyle sadece kendi atacağı gole odaklanarak oynuyor. Bu da büsbütün verimsizleşmesine yol açıyor. Çok şükür attı da herkes rahat etti. Gökhan Töre, Beşiktaş’ta sürekli oynamanın verdiği rahatlıkla ilk yarıda çok etkiliydi. Arda her zamanki gibi körlemesine oyunu futbol yapmaya çalışan adamdı. Umut da attığı gollerle maça damgasını vurdu. Ötekiler şu ana kadarki yıkımın en önemli nedeni olan ‘oynuyormuş gibi yapma’ anlayışı ile bu işin yürümeyeceğini görmüş gibiydiler. Yine de bu kadar rahat maçta bile savunmada zaman zaman yaptığımız hatalar illallah dedirtecek gibiydi. Gökhan Gönül’ün maç eksiğinden doğan tutukluğu da göze batacak nitelikteydi... Hücumda da organize değildik, içimizden geldiği gibi oynamaya çalıştık. Bunun sadece Andorra karşısında yeterli ve geçerli olabileceğini unutmayalım. Bütün maç daha büyük fark kovalayan Arda’nın golüyle maç en harika biçimde noktalandı. Bu maçın Kayseri’de yapılması gerekliliğinin nereden doğduğunu pek anlayamadım. Süper Kupa maçı burada oynanalı 1 ay bile olmadı. Neyse ki Kayseri seyircisi bunu dert etmeyip tribünleri doldurdu ve Milli Takım’a da iyi destek verdi. İzmir, Adana gibi epeydir bundan yoksun kentlere maçı vermek daha yerinde olmaz mıydı? Neyse, inşallah günün birinde bir federasyonumuz olur da bu gibi konularda daha sağlıklı uygulamalarda bulunur.