Suriye’ye operasyon için geri sayım hızlanırken, propaganda savaşı da giderek hızlanıyor.Taraflar tüm hünerleriyle sahada. Kritik hamle öncesi Obama, yeni bir savaşa isteksiz kamuoyu ve kararsız Kongre üyelerini ikna için kolları sıvamış durumda. 6 televizyon kanalına röportajlar vererek haftaya başlayan Obama, bugün de halka Suriye dosyasını anlatacak. Kongre üyeleri ve dünya liderleriyle telefon trafiği de sürüyor. Dışişleri Bakanı John Kerry ise başkentleri ziyaret ederek koalisyonun geniş olmasını sağlama çabasında.Çok zorda olmasına rağmen Baas rejimi de zekice hamleleriyle bu savaşta mahir olduğunu kanıtlıyor. Hızlı bir hamleyle Amerika’nın en ünlü televizyoncusu Charlie Rose’u Şam’a davet etti Esed. Daha Obama’nın vereceği röportajlar yayınlanmadan bu röportajın bölümleri düştü Amerika ve dünya gündemine. Obama ve Esed’in röportajları, pazartesi akşamı aynı saatlerde izleyicinin karşısındaydı.Kerry, dün stratejik müttefiki İngiltere’de meslektaşı William Hague ile medyanın karşısında çıkarken, aynı saatlerde Suriye Dışişleri Bakanı Velid Muallim de stratejik ortağı Rusya’da mevkidaşı Sergey Lavrov ile kameraların karşısında idi. Üstelik İngiliz Parlamentosu askerî operasyona hayır diyerek ABD’yi yolda bırakmışken, Rusya’nın Baas pozisyonu değişmemişti. ABD kamuoyundaki şüpheleri artırmaya dönük mesajlar veren Lavrov ve Muallim, savaşa karşı çıkan kamuoyuna teşekkürü de ihmal etmediler.Taraflar, Moskova’daki G-20 Zirvesi’ni de propaganda savaşının parçası olarak kullandı. Rusya da, ABD de zirvede kendi görüşünün ağırlık kazandığını savundu.2,5 yıldır halkını katleden, 100 binden fazla insanın ölümüne neden olan, insan hakları örgütlerinin sayısız raporuyla sorumluluğu belgelenen, şehirlerini savaş uçaklarıyla, Scud füzeleriyle bombalayan Baas rejiminin, hâlâ propaganda yapabiliyor, açıklamalarıyla insanları tereddüde düşürebiliyor olması hayret verici.Baas ve arkasındaki koalisyonun propaganda mahareti kadar, Bush/Blair’in uyduruk kitle imha silahı iddialarıyla başlattığı Irak Savaşı’nın kamuoyunda oluşturduğu kötü etkinin ve müdahale geciktikçe Suriye’de güçlenen radikal muhalefet unsurların insanı dehşete düşüren vahşet görüntülerinin de bu sonuçta payı büyük. Bu acı tecrübeler yüzünden Washington, her fırsatta şu iki açıklamayı yapmak zorunda hissediyor kendini: 1) “Korkmayın, yeni bir Irak savaşı olmayacak. Çok küçük, çok kısa olacak.” 2) “Amacımız, sadece kimyasal silah kullanımını cezalandırmak. Rejim değiştirme derdimiz yok. Korkmayın, Baas’ı yıkıp El Kaide türevlerinin önünü açmayız.” Bu açıklamalar da iç kamuoyunu yatıştırdığı oranda Baas’ı cesaretlendiriyor. Operasyondan sonuç alınma ihtimalini zayıflatıyor.Başta ABD olmak üzere Suriye’de rejim karşısında yer alan ülkelerin en büyük hatası, bu olayın Irak’la karşılaştırılmasıydı. Evet, Suriye de Irak da tek adam tarafından yönetilen Ortadoğu ülkeleri. İkisinde de müdahale için adı geçen ülke ABD. Ama Suriye krizinin, neo-conların fikrî öncülüğünde, uyduruk kitle imha silahı delilleriyle, BOP planları çerçevesinde yapılan Irak Savaşı’yla hiç ilgisi yok. Saddam, Halepçe’de Kürtleri ya da Basra’da Şiileri katlederken müdahale olsa benzerdi. Ama Irak’ta sorun Saddam’ın katliamları değildi.Esed, koltuğunu korumak için elindeki devlet gücünü halka karşı acımasızca kullanan Miloseviç’e benziyor. Dün Miloseviç, bir devletin başında olmanın verdiği meşruiyetle, katliamlarına ‘dur’ denmesini, iç işlerine müdahale olarak görüyordu. Bugün bunu Esed yapıyor. Dün uluslararası sistemin acizliği ve bölünmesinden Miloseviç yararlanmıştı, bugün Esed ustaca aynısını yapıyor. Bu basit gerçek görülse hem Baas’ın propagandasına yenik düşülmez hem de 78 günlük hava harekâtıyla Miloseviç Kosova’da yola getirildiği gibi Esed de durdurulabilirdi.Sadece askerî hedeflerin değil, iletişim, enerji, savunma ve kritik üretim merkezlerinin de vurularak rejimin felç edildiği Kosova müdahalesi, kara harekâtı yapılmaksızın ve sadece 2 uçak kaybıyla politik hedeflerin elde edilebileceğini gösteren ilk operasyon olarak savaş tarihine geçti. Sadece askerî hedefler vurulmadığı için Miloseviç, eşiyle klimalı evinde TV izleyemedi. (Kosova müdahalesinin detaylarını merak edenler, Orsam’ın bu konudaki yeni raporuna bakabilir.)Suriye’ye operasyon yapılsa bile ne Kosova’daki kararlılık ne vizyon var. Düşünülen sınırlı operasyonu da nasıl lehine çevireceğini Esed çoktan planlamıştır zaten…
Suriye’ye operasyon için geri sayım hızlanırken, propaganda savaşı da giderek hızlanıyor.Taraflar tüm hünerleriyle sahada. Kritik hamle öncesi Obama, yeni bir savaşa isteksiz kamuoyu ve kararsız Kongre üyelerini ikna için kolları sıvamış durumda. 6 televizyon kanalına röportajlar vererek haftaya başlayan Obama, bugün de halka Suriye dosyasını anlatacak. Kongre üyeleri ve dünya liderleriyle telefon trafiği de sürüyor. Dışişleri Bakanı John Kerry ise başkentleri ziyaret ederek koalisyonun geniş olmasını sağlama çabasında.Çok zorda olmasına rağmen Baas rejimi de zekice hamleleriyle bu savaşta mahir olduğunu kanıtlıyor. Hızlı bir hamleyle Amerika’nın en ünlü televizyoncusu Charlie Rose’u Şam’a davet etti Esed. Daha Obama’nın vereceği röportajlar yayınlanmadan bu röportajın bölümleri düştü Amerika ve dünya gündemine. Obama ve Esed’in röportajları, pazartesi akşamı aynı saatlerde izleyicinin karşısındaydı.Kerry, dün stratejik müttefiki İngiltere’de meslektaşı William Hague ile medyanın karşısında çıkarken, aynı saatlerde Suriye Dışişleri Bakanı Velid Muallim de stratejik ortağı Rusya’da mevkidaşı Sergey Lavrov ile kameraların karşısında idi. Üstelik İngiliz Parlamentosu askerî operasyona hayır diyerek ABD’yi yolda bırakmışken, Rusya’nın Baas pozisyonu değişmemişti. ABD kamuoyundaki şüpheleri artırmaya dönük mesajlar veren Lavrov ve Muallim, savaşa karşı çıkan kamuoyuna teşekkürü de ihmal etmediler.Taraflar, Moskova’daki G-20 Zirvesi’ni de propaganda savaşının parçası olarak kullandı. Rusya da, ABD de zirvede kendi görüşünün ağırlık kazandığını savundu.2,5 yıldır halkını katleden, 100 binden fazla insanın ölümüne neden olan, insan hakları örgütlerinin sayısız raporuyla sorumluluğu belgelenen, şehirlerini savaş uçaklarıyla, Scud füzeleriyle bombalayan Baas rejiminin, hâlâ propaganda yapabiliyor, açıklamalarıyla insanları tereddüde düşürebiliyor olması hayret verici.Baas ve arkasındaki koalisyonun propaganda mahareti kadar, Bush/Blair’in uyduruk kitle imha silahı iddialarıyla başlattığı Irak Savaşı’nın kamuoyunda oluşturduğu kötü etkinin ve müdahale geciktikçe Suriye’de güçlenen radikal muhalefet unsurların insanı dehşete düşüren vahşet görüntülerinin de bu sonuçta payı büyük. Bu acı tecrübeler yüzünden Washington, her fırsatta şu iki açıklamayı yapmak zorunda hissediyor kendini: 1) “Korkmayın, yeni bir Irak savaşı olmayacak. Çok küçük, çok kısa olacak.” 2) “Amacımız, sadece kimyasal silah kullanımını cezalandırmak. Rejim değiştirme derdimiz yok. Korkmayın, Baas’ı yıkıp El Kaide türevlerinin önünü açmayız.” Bu açıklamalar da iç kamuoyunu yatıştırdığı oranda Baas’ı cesaretlendiriyor. Operasyondan sonuç alınma ihtimalini zayıflatıyor.Başta ABD olmak üzere Suriye’de rejim karşısında yer alan ülkelerin en büyük hatası, bu olayın Irak’la karşılaştırılmasıydı. Evet, Suriye de Irak da tek adam tarafından yönetilen Ortadoğu ülkeleri. İkisinde de müdahale için adı geçen ülke ABD. Ama Suriye krizinin, neo-conların fikrî öncülüğünde, uyduruk kitle imha silahı delilleriyle, BOP planları çerçevesinde yapılan Irak Savaşı’yla hiç ilgisi yok. Saddam, Halepçe’de Kürtleri ya da Basra’da Şiileri katlederken müdahale olsa benzerdi. Ama Irak’ta sorun Saddam’ın katliamları değildi.Esed, koltuğunu korumak için elindeki devlet gücünü halka karşı acımasızca kullanan Miloseviç’e benziyor. Dün Miloseviç, bir devletin başında olmanın verdiği meşruiyetle, katliamlarına ‘dur’ denmesini, iç işlerine müdahale olarak görüyordu. Bugün bunu Esed yapıyor. Dün uluslararası sistemin acizliği ve bölünmesinden Miloseviç yararlanmıştı, bugün Esed ustaca aynısını yapıyor. Bu basit gerçek görülse hem Baas’ın propagandasına yenik düşülmez hem de 78 günlük hava harekâtıyla Miloseviç Kosova’da yola getirildiği gibi Esed de durdurulabilirdi.Sadece askerî hedeflerin değil, iletişim, enerji, savunma ve kritik üretim merkezlerinin de vurularak rejimin felç edildiği Kosova müdahalesi, kara harekâtı yapılmaksızın ve sadece 2 uçak kaybıyla politik hedeflerin elde edilebileceğini gösteren ilk operasyon olarak savaş tarihine geçti. Sadece askerî hedefler vurulmadığı için Miloseviç, eşiyle klimalı evinde TV izleyemedi. (Kosova müdahalesinin detaylarını merak edenler, Orsam’ın bu konudaki yeni raporuna bakabilir.)Suriye’ye operasyon yapılsa bile ne Kosova’daki kararlılık ne vizyon var. Düşünülen sınırlı operasyonu da nasıl lehine çevireceğini Esed çoktan planlamıştır zaten…