Image may be NSFW.
Clik here to view.
Güçlü rakibini daha önce 3 kez yenebilmiş olması nedeniyle tatlı hayaller kuran Galatasaray bu kez çok acı bir gerçekle karşılaştı. Sarı Kırmızılı takım ikinci yarının başında yararlanamadığı mutlak bir pozisyonla oyuna tutunma şansını kaybederken peşpeşe gelen gollerle Arena’daki en ağır yenilgiyi yaşadı.Galatasaray’ın 8 yabancılı kadrosu beklenen bir durumdu ama Riera ve Dany’nin maç eksiğinden doğabilecek sorunlar görmezden gelinebilecek gibi değildi... Real Madrid’in karşısına bu sezon ilk kez birarada oynar türden kadro ve taktik anlayışla çıkmanın Terim’in başını da epeyce ağrıtacağını söylemeliyiz. Yapılabilecek en doğru işin bu olduğunu savunabilmek kolay olmayacak... Oysa daha ilk dakikada Casillas’ın maç eksiği nedeniyle savunmanın ona güvensizliğini gösteren anlamsız bir çarpışma onun kısa süre sonra oyun dışı kalması avantaj olabilirdi. Taraftarının gerçekten olağanüstü desteğiyle aradaki farkı kapatmaya çalışan Cim Bom da bu gelişmelerden yararlanma çabasındaydı. Özellikle Melo’nun hırsı Sarı Kırmızılı takımı sonuca götürecek temel etken olarak göründü. Ancak Burak’ın müthiş çabasına karşın hiçbirşey yapamayışı, Drogba ve Sneijder’in güçlü savunmanın arasında kaybolmaları çabuk tıkanmaya yol açtı.Buna karşın rakibin ortaalanda etkili pas yapıp yıldırım gibi hücuma çıkışları, baştan bilinen ama çözümü olmayan bir sorundu. İsco’nun attığı golde bu oyuncunun 40 metreden gelen topu kontrol edişi, iki savunmacıyı dağıtıp topu direk dibine vurması da engel olamayacağız türden bir kalite gösterisiydi. Gerçi ilk yarıda Galatasaray kalesinde çok büyük tehlikeler yaşanmadı ama her çıkışı golle sonuçlandırabilecek bir rakiple oynadığımızı da hep hatırlattılar. İkinci yarıda da bunu yaptılar. İlk yarının sonunda Drogba’nın sakatlanıp çıkmasıyla Cim Bom büsbütün çaresiz kaldı. Tekrar başlarken birkaç dakikalık baskıda Amrabat’ın kafasına kondurduğu topta onun Antalyaspor maçına devam etmesi Cim Bom için yıkıcı bir beceriksizlikti. Burak bunu atabilse son maçın benzeri yaşanabilirdi. Buna karşılık ortada pozisyon bile yokken ortaalanda yapılan akılalmaz hatada topu bir kez daha ağlarımızda gördük ve maç bitti.Sonrasında dağılan Cim Bom için işler çok tatsızlaşmaya başladı. 3. golün haberi öncesindeki iki mutlak pozisyonla gelmişti. O dakikadan sonra daha fazlasını yememek için dua etmekten başka yapılabilecek birşey kalmamış gibi görünüyordu. Ne ki rakibin acıması yoktu ve bu halde bulduğu Cim Bom’u iyice hırpalamakta kararlıydı. 14 yıl sonra yine Terim döneminde Chelsea faciasının bir kez daha yaşanması G.Saray’ı epeyce sarsacak bir süreci tetikleyebilir. Umut’un golü ne kadar teselli olur bilemem ama Cim Bom’da işler her geçen gün biraz daha tatsızlaşıyor.
Clik here to view.
Güçlü rakibini daha önce 3 kez yenebilmiş olması nedeniyle tatlı hayaller kuran Galatasaray bu kez çok acı bir gerçekle karşılaştı. Sarı Kırmızılı takım ikinci yarının başında yararlanamadığı mutlak bir pozisyonla oyuna tutunma şansını kaybederken peşpeşe gelen gollerle Arena’daki en ağır yenilgiyi yaşadı.Galatasaray’ın 8 yabancılı kadrosu beklenen bir durumdu ama Riera ve Dany’nin maç eksiğinden doğabilecek sorunlar görmezden gelinebilecek gibi değildi... Real Madrid’in karşısına bu sezon ilk kez birarada oynar türden kadro ve taktik anlayışla çıkmanın Terim’in başını da epeyce ağrıtacağını söylemeliyiz. Yapılabilecek en doğru işin bu olduğunu savunabilmek kolay olmayacak... Oysa daha ilk dakikada Casillas’ın maç eksiği nedeniyle savunmanın ona güvensizliğini gösteren anlamsız bir çarpışma onun kısa süre sonra oyun dışı kalması avantaj olabilirdi. Taraftarının gerçekten olağanüstü desteğiyle aradaki farkı kapatmaya çalışan Cim Bom da bu gelişmelerden yararlanma çabasındaydı. Özellikle Melo’nun hırsı Sarı Kırmızılı takımı sonuca götürecek temel etken olarak göründü. Ancak Burak’ın müthiş çabasına karşın hiçbirşey yapamayışı, Drogba ve Sneijder’in güçlü savunmanın arasında kaybolmaları çabuk tıkanmaya yol açtı.Buna karşın rakibin ortaalanda etkili pas yapıp yıldırım gibi hücuma çıkışları, baştan bilinen ama çözümü olmayan bir sorundu. İsco’nun attığı golde bu oyuncunun 40 metreden gelen topu kontrol edişi, iki savunmacıyı dağıtıp topu direk dibine vurması da engel olamayacağız türden bir kalite gösterisiydi. Gerçi ilk yarıda Galatasaray kalesinde çok büyük tehlikeler yaşanmadı ama her çıkışı golle sonuçlandırabilecek bir rakiple oynadığımızı da hep hatırlattılar. İkinci yarıda da bunu yaptılar. İlk yarının sonunda Drogba’nın sakatlanıp çıkmasıyla Cim Bom büsbütün çaresiz kaldı. Tekrar başlarken birkaç dakikalık baskıda Amrabat’ın kafasına kondurduğu topta onun Antalyaspor maçına devam etmesi Cim Bom için yıkıcı bir beceriksizlikti. Burak bunu atabilse son maçın benzeri yaşanabilirdi. Buna karşılık ortada pozisyon bile yokken ortaalanda yapılan akılalmaz hatada topu bir kez daha ağlarımızda gördük ve maç bitti.Sonrasında dağılan Cim Bom için işler çok tatsızlaşmaya başladı. 3. golün haberi öncesindeki iki mutlak pozisyonla gelmişti. O dakikadan sonra daha fazlasını yememek için dua etmekten başka yapılabilecek birşey kalmamış gibi görünüyordu. Ne ki rakibin acıması yoktu ve bu halde bulduğu Cim Bom’u iyice hırpalamakta kararlıydı. 14 yıl sonra yine Terim döneminde Chelsea faciasının bir kez daha yaşanması G.Saray’ı epeyce sarsacak bir süreci tetikleyebilir. Umut’un golü ne kadar teselli olur bilemem ama Cim Bom’da işler her geçen gün biraz daha tatsızlaşıyor.
