Unutulmaz bir maç oldu. Her anı heyecan yüklü, her dakikası dolu dolu geçen, zevk veren, keyifle izlenen, nefes kesen bir derbi oynandı. Pozisyonlarıyla, golleriyle, temposuyla, sahaya yansıyan üst düzey mücadelesiyle bu seviyede son zamanların en doyurucu oyunuydu.Önce Beşiktaş sahne aldı. Orta alanda uyguladığı baskıyla oyunu öne taşıdı. Fenerbahçe savunmasını zorlamaya başladı. 9. dakikaya girilirken de skor avantajını yakaladı. Almeida’nın mükemmel pası, Olcay’ın iyi kontrolü, Gökhan’ın hamle hatası ve ardından gelen şık vuruşla Beşiktaş öne geçti.Fenerbahçe hemen tepki verdi. Beşiktaş savunmasının özellikle arkasına atılan toplardaki zaafı ve Sivok-Ersan uyumsuzluğundan yararlandı. Sow’un Tolga’nın dönen vuruşunu Emenike’nin tamamlamasıyla beraberliği sağladı. Ardından da önde baskı uygulayarak kontrolü ele aldı. Ama 30. dakikada tipik Meireles sorumsuzluğuyla on kişi kaldı. Oyun bu kez Beşiktaş’a döndü. Ancak savunmada öylesine sorunlu, öylesine uyumsuzdu ki Beşiktaş... Öne geçen taraf Fenerbahçe oldu. Heyecan dorukta, tempo yüksek, oyun hareketli ve Beşiktaş geriye düşmesine karşın istekliydi. Nitekim Fenerbahçe’nin orta alan üstünlüğünü kaybetmesi ve savunmasındaki hatalardan faydalanıp 4 dakikada iki Almeida golü buldu.İkinci yarı maç daha da keyifli hale geldi. Bu defa Fenerbahçe aşırı istekliydi. Tüm hatlarıyla yüklendi. Eksik oynamasına karşın Beşiktaş’ı adeta kendi alanına hapsetti. Son dönemlerin en büyük direncini, en takdir edilecek oyununu sergiledi. Üst üste pozisyonlar buldu. Maçın yıldızlarından Tolga, tıpkı ilk yarıda olduğu gibi, bu bölümde de devreye girdi. Uzun süre gole izin vermedi. 69. dakikada Necip ikinci karttan atılınca, oyuna sayısal denge geldi. Bu defa Fenerbahçe önemli bir avantajı elde etti. Zaten üstün oynuyor, baskı uyguluyor ve beraberlik arayışlarını sürdürüyordu. Rakip eksik kalınca, o baskı iyice yoğunlaştı. Nihayet 83’te aradığı golü de buldu. Sezonun en iyilerinden Caner, bir kez daha soldan ortaladı, Kuyt vurdu, fileler havalandı.Ama heyecan bitmedi. Tempo düşmedi. Arayışlar bu kez karşılıklı devam etti. Uzun süre rakip kalenin uzağında oynayan Beşiktaş, maçı koparmak için önde arayışlara girdi. Karşılıklı ataklar, gol için hamleler bitim anına dek sürdü.Evet, bu gerçekten de müthiş bir mücadeleydi. Tadından yenmeyecek kıvamda bir derbiydi. Uzun süre hafızalara kazılı kalacak bir nitelikteydi.Fenerbahçe kazansa, zirvede iyice yalnız kalacaktı. Beşiktaş liderin çıkışını frenledi. Ve sergiledikleri mücadele, verdikleri keyif, sundukları heyecanla ikisi de alkışı, takdiri, övgüyü analarının ak sütü gibi hak etti.
Unutulmaz bir maç oldu. Her anı heyecan yüklü, her dakikası dolu dolu geçen, zevk veren, keyifle izlenen, nefes kesen bir derbi oynandı. Pozisyonlarıyla, golleriyle, temposuyla, sahaya yansıyan üst düzey mücadelesiyle bu seviyede son zamanların en doyurucu oyunuydu.Önce Beşiktaş sahne aldı. Orta alanda uyguladığı baskıyla oyunu öne taşıdı. Fenerbahçe savunmasını zorlamaya başladı. 9. dakikaya girilirken de skor avantajını yakaladı. Almeida’nın mükemmel pası, Olcay’ın iyi kontrolü, Gökhan’ın hamle hatası ve ardından gelen şık vuruşla Beşiktaş öne geçti.Fenerbahçe hemen tepki verdi. Beşiktaş savunmasının özellikle arkasına atılan toplardaki zaafı ve Sivok-Ersan uyumsuzluğundan yararlandı. Sow’un Tolga’nın dönen vuruşunu Emenike’nin tamamlamasıyla beraberliği sağladı. Ardından da önde baskı uygulayarak kontrolü ele aldı. Ama 30. dakikada tipik Meireles sorumsuzluğuyla on kişi kaldı. Oyun bu kez Beşiktaş’a döndü. Ancak savunmada öylesine sorunlu, öylesine uyumsuzdu ki Beşiktaş... Öne geçen taraf Fenerbahçe oldu. Heyecan dorukta, tempo yüksek, oyun hareketli ve Beşiktaş geriye düşmesine karşın istekliydi. Nitekim Fenerbahçe’nin orta alan üstünlüğünü kaybetmesi ve savunmasındaki hatalardan faydalanıp 4 dakikada iki Almeida golü buldu.İkinci yarı maç daha da keyifli hale geldi. Bu defa Fenerbahçe aşırı istekliydi. Tüm hatlarıyla yüklendi. Eksik oynamasına karşın Beşiktaş’ı adeta kendi alanına hapsetti. Son dönemlerin en büyük direncini, en takdir edilecek oyununu sergiledi. Üst üste pozisyonlar buldu. Maçın yıldızlarından Tolga, tıpkı ilk yarıda olduğu gibi, bu bölümde de devreye girdi. Uzun süre gole izin vermedi. 69. dakikada Necip ikinci karttan atılınca, oyuna sayısal denge geldi. Bu defa Fenerbahçe önemli bir avantajı elde etti. Zaten üstün oynuyor, baskı uyguluyor ve beraberlik arayışlarını sürdürüyordu. Rakip eksik kalınca, o baskı iyice yoğunlaştı. Nihayet 83’te aradığı golü de buldu. Sezonun en iyilerinden Caner, bir kez daha soldan ortaladı, Kuyt vurdu, fileler havalandı.Ama heyecan bitmedi. Tempo düşmedi. Arayışlar bu kez karşılıklı devam etti. Uzun süre rakip kalenin uzağında oynayan Beşiktaş, maçı koparmak için önde arayışlara girdi. Karşılıklı ataklar, gol için hamleler bitim anına dek sürdü.Evet, bu gerçekten de müthiş bir mücadeleydi. Tadından yenmeyecek kıvamda bir derbiydi. Uzun süre hafızalara kazılı kalacak bir nitelikteydi.Fenerbahçe kazansa, zirvede iyice yalnız kalacaktı. Beşiktaş liderin çıkışını frenledi. Ve sergiledikleri mücadele, verdikleri keyif, sundukları heyecanla ikisi de alkışı, takdiri, övgüyü analarının ak sütü gibi hak etti.