Image may be NSFW.
Clik here to view.
Oyun zekası yüksek ve becerikli oyunculara bayılıyorum. İyi günlerinde olmasalar dahi her an şapkadan bir tavşan çıkarabiliyorlar.Gerçi günümüz futbolunda bu tür lükslere çok fazla yer yok. Müsabakanın en fazla 4 dakikalık diliminde topa aktif olarak hükmedebilen topçudan geriye kalan 86 dakikanın içini doldurmasını bekliyor modern futbol. Bunu yapamadığınız zaman sahip olduğunuz meziyetleri tutup taca atıyor.Yine de her 90 dakika assolistlere muhtaçtır. Yani önce takım olacaksınız sonra o takım içinden bazı assolistler çıkaracaksınız vesselam. Dün gece ilk 45 dakikanın Bursaspor lehine sona ermeyişinin müsebbibi gösterişsiz bir assolistti.Jose Bosingwa gece yağmuru gibi. Siz sıcak döşeğinizde mışıl mışıl uyurken o görevini sessiz ama bereketli bir şekilde ifa ediyor. Devrenin uzatma bölümünde çizgi üzerinden içeriye yönelir yönelmez topu ne kadar da efsunlu bir dokunuşla bıraktı ortaya. Rakip savunmanın karşı koymasını devre dışı bırakan bir dokunuştu. Gecenin çalışkanlarından Olcan da tamamladı. Böylece Trabzonspor, birçok maçın aksine topa rakibinden daha fazla hükmetmesine rağmen yenik duruma düştüğü oyunda dengeyi sağladı.Yazıya ‘beceri’ kavramının altını çizerek başlamıştım. Oradan devam edelim. Şayet Bordo-Mavili takım, becerikli bir forvete sahip olsaydı ilk dakikalarda kurduğu iştahlı baskıdan rahatlıkla iki gol çıkarırdı. Bunu yapamayınca irtifa kaybetti ve Bursaspor’un biraz kendini göstermeye başladığı süreçte geriye düştü. 27. dakikada Taiwo’un kullandığı serbest atışta Henrique’nin kafa vuruşu tam bir beceri gösterisiydi ama yanlış kalede sergilenmiş bir gösteriydi!İkinci 45 dakikanın ‘tema’sı ise farklıydı. Trabzonspor sahneye zorla çıkmış gibiydi. Ev sahibi takımın bu ölgün hali, Bursaspor’a ikinci bir şans sundu. Avni Aker, 61. dakika şovuna hazırlanırken sahanın en iyilerinden Şener, Sestak’a bu sezonki ilk golünü attırdı. Sonra Trabzonspor, iyice tempo kaybetti. Bursaspor rahat bir şekilde oyunu kontrol etmeye başladı. Adrian’ın girişi de çok şey değiştirmedi. Ancak 74’te oyuna dahil olan Emre, son anlardaki hafif kıpırdanıştan bir gol devşirdi. Bu sayede Trabzonspor, geçmiş yılların çok gerisindeki Bursaspor karşısında bir puanı kurtarabildi.Bu maçın kulağıma fısıldadığı başka bir gerçek daha var: Trabzonspor- Bursaspor oyunları hiçbir zaman bu kadar yavan ve keyifsiz olmamıştı.
Clik here to view.
Oyun zekası yüksek ve becerikli oyunculara bayılıyorum. İyi günlerinde olmasalar dahi her an şapkadan bir tavşan çıkarabiliyorlar.Gerçi günümüz futbolunda bu tür lükslere çok fazla yer yok. Müsabakanın en fazla 4 dakikalık diliminde topa aktif olarak hükmedebilen topçudan geriye kalan 86 dakikanın içini doldurmasını bekliyor modern futbol. Bunu yapamadığınız zaman sahip olduğunuz meziyetleri tutup taca atıyor.Yine de her 90 dakika assolistlere muhtaçtır. Yani önce takım olacaksınız sonra o takım içinden bazı assolistler çıkaracaksınız vesselam. Dün gece ilk 45 dakikanın Bursaspor lehine sona ermeyişinin müsebbibi gösterişsiz bir assolistti.Jose Bosingwa gece yağmuru gibi. Siz sıcak döşeğinizde mışıl mışıl uyurken o görevini sessiz ama bereketli bir şekilde ifa ediyor. Devrenin uzatma bölümünde çizgi üzerinden içeriye yönelir yönelmez topu ne kadar da efsunlu bir dokunuşla bıraktı ortaya. Rakip savunmanın karşı koymasını devre dışı bırakan bir dokunuştu. Gecenin çalışkanlarından Olcan da tamamladı. Böylece Trabzonspor, birçok maçın aksine topa rakibinden daha fazla hükmetmesine rağmen yenik duruma düştüğü oyunda dengeyi sağladı.Yazıya ‘beceri’ kavramının altını çizerek başlamıştım. Oradan devam edelim. Şayet Bordo-Mavili takım, becerikli bir forvete sahip olsaydı ilk dakikalarda kurduğu iştahlı baskıdan rahatlıkla iki gol çıkarırdı. Bunu yapamayınca irtifa kaybetti ve Bursaspor’un biraz kendini göstermeye başladığı süreçte geriye düştü. 27. dakikada Taiwo’un kullandığı serbest atışta Henrique’nin kafa vuruşu tam bir beceri gösterisiydi ama yanlış kalede sergilenmiş bir gösteriydi!İkinci 45 dakikanın ‘tema’sı ise farklıydı. Trabzonspor sahneye zorla çıkmış gibiydi. Ev sahibi takımın bu ölgün hali, Bursaspor’a ikinci bir şans sundu. Avni Aker, 61. dakika şovuna hazırlanırken sahanın en iyilerinden Şener, Sestak’a bu sezonki ilk golünü attırdı. Sonra Trabzonspor, iyice tempo kaybetti. Bursaspor rahat bir şekilde oyunu kontrol etmeye başladı. Adrian’ın girişi de çok şey değiştirmedi. Ancak 74’te oyuna dahil olan Emre, son anlardaki hafif kıpırdanıştan bir gol devşirdi. Bu sayede Trabzonspor, geçmiş yılların çok gerisindeki Bursaspor karşısında bir puanı kurtarabildi.Bu maçın kulağıma fısıldadığı başka bir gerçek daha var: Trabzonspor- Bursaspor oyunları hiçbir zaman bu kadar yavan ve keyifsiz olmamıştı.
