Sadece Gezi Parkı'nda değil, Türkiye'nin her yerinde inşaat yapmak için kolayca ağaç kesilmesi yanlıştı.Bu konuyla ilgili tepki gösterilmesi, karşı duruşlar olması da demokrasinin güzel taraflarıydı. Hatta eylemin içine, başka konulardaki birtakım rahatsızlıklar da karıştırılmış, doğru dürüst bir muhalefetin olmaması nedeniyle talepleri dillendirilmemiş bazı insanlar kendi rahatsızlıklarını bu vesileyle kendileri dillendirmişti. Bunlar da aslında çok güzel şeylerdi.Ama bu küçük, kısık ateşin, kısa zamanda sessiz sessiz harlayanları oldu. Sonra iyice anlaşıldı ki, bu bazı rahatsızlıklar sistematik bir harlama ile sanki uluslararası bir operasyon için malzeme haline getiriliyor. Büyük devletlerin konuyla ilgili ardı ardına yaptığı açıklamalar, uluslararası arenada tanınmış kişilerin yürüyüşler lehine verdiği demeçler, tanınmış gazetelere verilen ilanlar olayın çok farklı bir yere geldiğini gösterdi. Olay Taksim'i aştı, Beylikdüzü'nden Kadıköy'e, İzmir'den Rize'ye kadar bütün Türkiye'ye yayıldı.Hele bazı gösteriler sırasında başörtülü kadınlara karşı sergilenen (aileleri tarafından ısrarla basına yansıması istenmeyen) birtakım olaylar var ki, bunlar yürüyüşlerin çok farklı bir yöne kayması için kasten yapılıyor havası veriyordu. Adana'da bir grup gösterici tarafından kağıt toplayan bir çocuğun ve 30 yaşındaki bir komiserin köprüden atılması, Antakya'da gencecik bir delikanlının öldürülmesi yürüyüşlerin çok başka bir yöne doğru yönlendirilmeye çalışıldığını ispatlıyordu bize.Bu eylemlerde, samimi niyetlerle hareket edenleri, gerçekten çevre duyarlılığı olanları veya başka rahatsızlıklarını samimi olarak bu şekilde dile getirenleri göz ardı etmeden ya da hükümetin doğrularını-yanlışlarını kritiğe tabi tutmadan bir şeye dikkat çekmek istiyorum. Bu süreç uzadıkça protestolar, tehlikeli bir noktaya gidiyor ve Türkiye'ye yönelik bir operasyona dönüşüyor. Ekonomisini istikrarlı bir çizgiye çekmeye çalışan, bölgede hatta dünyada denge unsuru olma konusunda hızlı adımlarla ilerleyen bir ülkenin önünü kesme operasyonunun diğer adı oluyor Gezi eylemleri…Bu kıvılcım bir şekilde yakıldı ve sistemli biçimde harlanıyor. Ancak unutulmamalı ki, yakılan bizim varlığımız. Yangın ne kadar büyürse varlığımız da o kadar risk altına giriyor. Yangını harlayanların ise neredeyse hiçbir riski yok. O nedenle akl-ı selimle davranması gereken de bu yangını bir şekilde söndürmesi gereken de biziz.Olayın hiç görünmeyen bir yönü var. O da, AK Parti'nin tabanına bu olayın nasıl yansıdığını kimsenin hesaplamıyor olmasıdır. Cumhuriyet'ten beri kendisinin horlandığını, dışlandığını, ötekileştirildiğini düşünen, 28 Şubat'ı yaşamış ve orada kanırta kanırta mağdur edilmiş bir kesimin, bu gösterilere karşı çok ciddi rahatsızlık duyduğunu hiç unutmamak lazım.Bence krizi harlayanlar, işi Türkiye'ye karşı bir operasyona dönüştürmek isteyenler, en çok da bu kesimin sinirlerine oynuyor. O yüzdendir ki, başörtülüler, dindarlar yürüyüş esnasında tahmin etmeyeceğimiz kadar taciz edilip tartaklanıyor. Allah muhafaza, bu öfke kontrol edilmezse operasyonu yapanlar zil takıp oynayacak, çıkması muhtemel kargaşayı büyük bir keyifle izleyecek.Dolayısıyla hükümetin asla yapmaması gereken şey, olayı germek, krizi tırmandırmak, öfkeye öfkeyle karşılık vermektir. Gelen ateş topunu göğüste yumuşatıp topu kontrol altına almazsak, gelen topa voleyi vurup ağaçlara gönderirsek Allah korusun yanacak olan, kimsenin değil bizim topraklarımız, bizim ormanlarımız olacaktır.Gezi yürüyüşüne katılanların büyük bir kısmının samimi düşüncelerle hareket ediyor olabileceğini hesap etmek gerekir. Samimi düşüncelerle muhalefet edenleri, Türkiye'ye operasyon yapanların kucaklarına atmamak, onlara karşı ikna edici davranmak da büyük bir devlet adamlığı başarısı olacak.
Sadece Gezi Parkı'nda değil, Türkiye'nin her yerinde inşaat yapmak için kolayca ağaç kesilmesi yanlıştı.Bu konuyla ilgili tepki gösterilmesi, karşı duruşlar olması da demokrasinin güzel taraflarıydı. Hatta eylemin içine, başka konulardaki birtakım rahatsızlıklar da karıştırılmış, doğru dürüst bir muhalefetin olmaması nedeniyle talepleri dillendirilmemiş bazı insanlar kendi rahatsızlıklarını bu vesileyle kendileri dillendirmişti. Bunlar da aslında çok güzel şeylerdi.Ama bu küçük, kısık ateşin, kısa zamanda sessiz sessiz harlayanları oldu. Sonra iyice anlaşıldı ki, bu bazı rahatsızlıklar sistematik bir harlama ile sanki uluslararası bir operasyon için malzeme haline getiriliyor. Büyük devletlerin konuyla ilgili ardı ardına yaptığı açıklamalar, uluslararası arenada tanınmış kişilerin yürüyüşler lehine verdiği demeçler, tanınmış gazetelere verilen ilanlar olayın çok farklı bir yere geldiğini gösterdi. Olay Taksim'i aştı, Beylikdüzü'nden Kadıköy'e, İzmir'den Rize'ye kadar bütün Türkiye'ye yayıldı.Hele bazı gösteriler sırasında başörtülü kadınlara karşı sergilenen (aileleri tarafından ısrarla basına yansıması istenmeyen) birtakım olaylar var ki, bunlar yürüyüşlerin çok farklı bir yöne kayması için kasten yapılıyor havası veriyordu. Adana'da bir grup gösterici tarafından kağıt toplayan bir çocuğun ve 30 yaşındaki bir komiserin köprüden atılması, Antakya'da gencecik bir delikanlının öldürülmesi yürüyüşlerin çok başka bir yöne doğru yönlendirilmeye çalışıldığını ispatlıyordu bize.Bu eylemlerde, samimi niyetlerle hareket edenleri, gerçekten çevre duyarlılığı olanları veya başka rahatsızlıklarını samimi olarak bu şekilde dile getirenleri göz ardı etmeden ya da hükümetin doğrularını-yanlışlarını kritiğe tabi tutmadan bir şeye dikkat çekmek istiyorum. Bu süreç uzadıkça protestolar, tehlikeli bir noktaya gidiyor ve Türkiye'ye yönelik bir operasyona dönüşüyor. Ekonomisini istikrarlı bir çizgiye çekmeye çalışan, bölgede hatta dünyada denge unsuru olma konusunda hızlı adımlarla ilerleyen bir ülkenin önünü kesme operasyonunun diğer adı oluyor Gezi eylemleri…Bu kıvılcım bir şekilde yakıldı ve sistemli biçimde harlanıyor. Ancak unutulmamalı ki, yakılan bizim varlığımız. Yangın ne kadar büyürse varlığımız da o kadar risk altına giriyor. Yangını harlayanların ise neredeyse hiçbir riski yok. O nedenle akl-ı selimle davranması gereken de bu yangını bir şekilde söndürmesi gereken de biziz.Olayın hiç görünmeyen bir yönü var. O da, AK Parti'nin tabanına bu olayın nasıl yansıdığını kimsenin hesaplamıyor olmasıdır. Cumhuriyet'ten beri kendisinin horlandığını, dışlandığını, ötekileştirildiğini düşünen, 28 Şubat'ı yaşamış ve orada kanırta kanırta mağdur edilmiş bir kesimin, bu gösterilere karşı çok ciddi rahatsızlık duyduğunu hiç unutmamak lazım.Bence krizi harlayanlar, işi Türkiye'ye karşı bir operasyona dönüştürmek isteyenler, en çok da bu kesimin sinirlerine oynuyor. O yüzdendir ki, başörtülüler, dindarlar yürüyüş esnasında tahmin etmeyeceğimiz kadar taciz edilip tartaklanıyor. Allah muhafaza, bu öfke kontrol edilmezse operasyonu yapanlar zil takıp oynayacak, çıkması muhtemel kargaşayı büyük bir keyifle izleyecek.Dolayısıyla hükümetin asla yapmaması gereken şey, olayı germek, krizi tırmandırmak, öfkeye öfkeyle karşılık vermektir. Gelen ateş topunu göğüste yumuşatıp topu kontrol altına almazsak, gelen topa voleyi vurup ağaçlara gönderirsek Allah korusun yanacak olan, kimsenin değil bizim topraklarımız, bizim ormanlarımız olacaktır.Gezi yürüyüşüne katılanların büyük bir kısmının samimi düşüncelerle hareket ediyor olabileceğini hesap etmek gerekir. Samimi düşüncelerle muhalefet edenleri, Türkiye'ye operasyon yapanların kucaklarına atmamak, onlara karşı ikna edici davranmak da büyük bir devlet adamlığı başarısı olacak.