“Mısır’da diktacı rejim amacına ulaşmak ve gündemini gerçekleştirmek için hemen hemen her şeyi göze almış görünüyor. Bu doğrultuda bugüne kadar dökülen kanı umursamadığı gibi yeni kanlar dökülmesi ihtimalini de önemsemiyor. Bu yüzden gözünü kan bürümüş demek yanlış olmaz.”Mısır’daki muhtemel gelişmeler hakkında 15 gün önce yazdığımız ‘Mısır’ın Selameti’ başlıklı yazıya böyle başlamış ve bir yerde “…Böyle giderse ve rejim Adeviyye Meydanı’ndaki göstericileri en kısa zamanda dağıtacağı tehdidini yerine getirirse Allah saklasın başka katliamlar da meydana gelebilecek. Sonuçta kan dökülmeye devam edecek” şeklinde bir tahmin yapmış, bundan çok korktuğumuzu, endişe ettiğimizi ima etmiştik.Bu korkumuz ve endişemiz ne yazık ki gerçekleşiyor. Darbe rejiminin İçişleri Bakanlığı’nın emri ile polis ve özel kuvvetler, darbe karşıtı göstericilerin bulunduğu Nahda ve Adeviyye meydanlarına dün sabah saatlerinde kanlı ve çok sert müdahale başlatmış bulunuyorlar. İlk haberlerde Nahda’nın tahliye edildiği, Adeviyye’de ise müdahalenin devam ettiği ve muhtemelen bunun günlerce sürebileceği söyleniyordu.Bu yazıyı yazdığımız saatlerde ortadaki tablo gerçekten neredeyse insanı insanlığından utandıracak kadar kanlı ve acımasız bir şekilde görünüyordu. 200 kadar kişi ölmüş bulunurken 7000 kadarı da yaralanmış durumdaydı. Müdahale devam ettiği için ve belki de günlerce devam etmesi muhtemel olduğu için bu sayılar belki de çok daha artacak. Böylece Mısır’da belki de acısı ve öfkesi kolay kolay dinmeyecek olan yeni ve çok derin bir yara açılmış olacak. Mısır’ın selameti ve geleceği bakımından hiç dilemeyiz ama muhtemelen bu derin acı nesiller boyu devam edecek.Bu acıyı Mısır halkına yaşatan ve reva görenler konusunda herhangi bir tereddüt, şüphe ya da belirsizlik yok. Bunlar, seçilmiş bir cumhurbaşkanını ve onun yönetimini darbeyle devirenler ve buna açık ya da kapalı olarak destek verenler elbette. Bu bakımdan suçlu ve suçlular zaten belli. Bunları bir kere daha ilan etmek gereksiz oluyor.Diğer yandan, darbe ve rejimine karşı duranlar, direnenlerin her bakımdan haklı oldukları da zaten bilinen bir gerçek. Bu durumda taraflar zaten belli: Darbe rejimi ve bununla Mısır’da kendi fikirleri doğrultusunda güya yeni bir düzen tesis edip bunu idame ettirmek isteyenler ve buna izin vermemeye kararlı olan başta İhvan olmak üzere diğer karşıtların da yer aldığı, saf tuttuğu halk cephesi. Bu cepheleşme bir ipin iki ucunu tutup birbirlerini çekip alt ederek üstün çıkmaya çalışan bir durum olarak da basitçe izah edilebilir.Bugün Mısır’da adeta böyle bir ip çekme-koparma mücadelesi yaşanıyor. Darbe rejimi polisi, askeri, yargı gücü, yabancı ve iç destekçileri ile ipi çektikçe çekiyor, gerdikçe geriyor. Diğer yandan ipin öteki ucundaki İhvan ve taraftarları da ipi bırakmıyor, onlar da ipi çektikçe çekiyor ve bugün direnmeye devam edeceklerini açıkladıkları için adeta ‘ip koparsa kopsun’ noktasına gelmiş görünüyorlar. Ayrıca, daha fazla kanın dökülmesi, daha fazla acının yaşanması halinde bu ‘ip koparsa kopsun’ şeklindeki fikrin pekala daha da güçlenmesi söz konusu elbette.Mısır’da dün başlayan kanlı ve gaddar müdahale ve sonuçlarının bu ülke için büyük bir felaket, kapanması çok zor derin bir milli yara anlamına geldiği, böyle giderse Mısır’ın her bakımdan telafisi çok zor muazzam bir milli kayba uğrayacağı da bugünden aşağı yukarı belli görünüyor.Bu çerçevede, en kolay ve tepki görmeyecek şey elbette ‘İhvan’a devam et’ demek olur. Bunu diyenlere de fazla bir şey söyleme hakkımız olmaz. Ne var ki, ipin gerilmesi ve sonunda kopmasının bütün bir Mısır için bir büyük felaket olacağını da burada söylemek zorunda hissediyoruz kendimizi. Biz ipin kopmamasını diliyoruz. Bunun nasıl olacağı da başta İhvan olmak üzere Mısır’ın selametini her şeyin üstünde görenlere, Mısır’ı ve halkını gerçekten sevenlere düşüyor.‘Son tahlilde ‘Mısır’da ip kopmamalı; kopması da asla teşvik de edilmemeli’ diyoruz biz.
“Mısır’da diktacı rejim amacına ulaşmak ve gündemini gerçekleştirmek için hemen hemen her şeyi göze almış görünüyor. Bu doğrultuda bugüne kadar dökülen kanı umursamadığı gibi yeni kanlar dökülmesi ihtimalini de önemsemiyor. Bu yüzden gözünü kan bürümüş demek yanlış olmaz.”Mısır’daki muhtemel gelişmeler hakkında 15 gün önce yazdığımız ‘Mısır’ın Selameti’ başlıklı yazıya böyle başlamış ve bir yerde “…Böyle giderse ve rejim Adeviyye Meydanı’ndaki göstericileri en kısa zamanda dağıtacağı tehdidini yerine getirirse Allah saklasın başka katliamlar da meydana gelebilecek. Sonuçta kan dökülmeye devam edecek” şeklinde bir tahmin yapmış, bundan çok korktuğumuzu, endişe ettiğimizi ima etmiştik.Bu korkumuz ve endişemiz ne yazık ki gerçekleşiyor. Darbe rejiminin İçişleri Bakanlığı’nın emri ile polis ve özel kuvvetler, darbe karşıtı göstericilerin bulunduğu Nahda ve Adeviyye meydanlarına dün sabah saatlerinde kanlı ve çok sert müdahale başlatmış bulunuyorlar. İlk haberlerde Nahda’nın tahliye edildiği, Adeviyye’de ise müdahalenin devam ettiği ve muhtemelen bunun günlerce sürebileceği söyleniyordu.Bu yazıyı yazdığımız saatlerde ortadaki tablo gerçekten neredeyse insanı insanlığından utandıracak kadar kanlı ve acımasız bir şekilde görünüyordu. 200 kadar kişi ölmüş bulunurken 7000 kadarı da yaralanmış durumdaydı. Müdahale devam ettiği için ve belki de günlerce devam etmesi muhtemel olduğu için bu sayılar belki de çok daha artacak. Böylece Mısır’da belki de acısı ve öfkesi kolay kolay dinmeyecek olan yeni ve çok derin bir yara açılmış olacak. Mısır’ın selameti ve geleceği bakımından hiç dilemeyiz ama muhtemelen bu derin acı nesiller boyu devam edecek.Bu acıyı Mısır halkına yaşatan ve reva görenler konusunda herhangi bir tereddüt, şüphe ya da belirsizlik yok. Bunlar, seçilmiş bir cumhurbaşkanını ve onun yönetimini darbeyle devirenler ve buna açık ya da kapalı olarak destek verenler elbette. Bu bakımdan suçlu ve suçlular zaten belli. Bunları bir kere daha ilan etmek gereksiz oluyor.Diğer yandan, darbe ve rejimine karşı duranlar, direnenlerin her bakımdan haklı oldukları da zaten bilinen bir gerçek. Bu durumda taraflar zaten belli: Darbe rejimi ve bununla Mısır’da kendi fikirleri doğrultusunda güya yeni bir düzen tesis edip bunu idame ettirmek isteyenler ve buna izin vermemeye kararlı olan başta İhvan olmak üzere diğer karşıtların da yer aldığı, saf tuttuğu halk cephesi. Bu cepheleşme bir ipin iki ucunu tutup birbirlerini çekip alt ederek üstün çıkmaya çalışan bir durum olarak da basitçe izah edilebilir.Bugün Mısır’da adeta böyle bir ip çekme-koparma mücadelesi yaşanıyor. Darbe rejimi polisi, askeri, yargı gücü, yabancı ve iç destekçileri ile ipi çektikçe çekiyor, gerdikçe geriyor. Diğer yandan ipin öteki ucundaki İhvan ve taraftarları da ipi bırakmıyor, onlar da ipi çektikçe çekiyor ve bugün direnmeye devam edeceklerini açıkladıkları için adeta ‘ip koparsa kopsun’ noktasına gelmiş görünüyorlar. Ayrıca, daha fazla kanın dökülmesi, daha fazla acının yaşanması halinde bu ‘ip koparsa kopsun’ şeklindeki fikrin pekala daha da güçlenmesi söz konusu elbette.Mısır’da dün başlayan kanlı ve gaddar müdahale ve sonuçlarının bu ülke için büyük bir felaket, kapanması çok zor derin bir milli yara anlamına geldiği, böyle giderse Mısır’ın her bakımdan telafisi çok zor muazzam bir milli kayba uğrayacağı da bugünden aşağı yukarı belli görünüyor.Bu çerçevede, en kolay ve tepki görmeyecek şey elbette ‘İhvan’a devam et’ demek olur. Bunu diyenlere de fazla bir şey söyleme hakkımız olmaz. Ne var ki, ipin gerilmesi ve sonunda kopmasının bütün bir Mısır için bir büyük felaket olacağını da burada söylemek zorunda hissediyoruz kendimizi. Biz ipin kopmamasını diliyoruz. Bunun nasıl olacağı da başta İhvan olmak üzere Mısır’ın selametini her şeyin üstünde görenlere, Mısır’ı ve halkını gerçekten sevenlere düşüyor.‘Son tahlilde ‘Mısır’da ip kopmamalı; kopması da asla teşvik de edilmemeli’ diyoruz biz.