Prof. Dr. Nan Freeman Alman asıllı, Amerikalı bir sanat tarihi hocası… Osmanlı küpeleri takan bir Osmanlı hayranı… Çok eskiden beri Türkiye’ye gelir giderdi. Boston’da yaşıyor…Öğrencisi Emre’nin namaz kıldığını görünce ona tarihî bir seccade hediye eder ve der ki:“Öğrenciliğimiz yıllarında bir grup arkadaş komünistlere ve sosyalistlere karşı idik ama eşitlik ve muhtaçları koruma konusunda onlara yakın düşünüyorduk. Hatta bir depo kiralamıştık; fazla elbise ve eşyalarımızı temizleyip ütüleyerek oraya bırakıyorduk. Mahallemizdekilere ne yaptığımızı anlatarak ‘İhtiyacı olan bunları alsın. Fazla eşyası olan da varsa temizce buraya bıraksın’ demiştik. Bir seferinde yine evdeki fazlalıkları götürüp bırakmıştım. Bir kenarda kilim gibi bir şey gördüm, eski idi ama üzerindeki işleme ve dokuma şekli dikkatimi çekti. Sanat tarihi öğrencisi olduğum için onu alıp evime getirdim… Bir akşam arkadaşlarımı parti için evime çağırdım. Parti dağılınca yere sermiş olduğum o kilime dikkat edince bir seccade olduğunu fark ettim. Çünkü namaz kılanların ayak, diz ve alınlarının değdiği yerlerin izlerini gördüm. Üzerinde ibadet edilmiş bir seccadeyi ayak altına atmış olduğumdan üzüldüm ve utandım. Sonra onu yıkayıp ütüledim ve bir gün namaz kılan bir Müslüman’a vereyim diye sakladım… Şimdi vereceğim Müslüman’ı bulduğum için mutluyum.”Günümüzde bir aktiviteyi bu anlayışa denk buldum. Şu habere dikkat edelim:Avrupa Birliği’nde yılda yaklaşık 89 milyon ton gıda israf ediliyor. Yapılan araştırmalar, en çok gıdanın evlerde ve market raflarında heder olduğunu ortaya çıkardı. İhtiyaçtan fazla ve toptan alışverişler bu konuda evde gıda çürümesine yol açan temel sebeplerden. İhtiyaca göre ve teker teker yapılan alışverişlerin çok daha az ziyana sebep olduğunu uzmanlar belirtiyor. Bütün bu şahsi sebeplerin yanı sıra bir de insanlara ulaşmadan çöpe atılan gıda maddeleri var. Birçok üretici defolu olarak nitelendirdikleri ürünleri direkt olarak çöpe atıyor. Bunlar şekli düzgün olmayan salatalıklar veya boyu kısa kalmış havuçlar dahi olabiliyor. Bu durum Avrupa Birliği’nin ve bazı sivil toplum örgütlerinin dikkatini çekti ve çeşitli projelerin doğmasını sağladı. Bugüne dek yapılan projelerin büyük kısmı istenilen sonuçları getirmedi. Son dönemlerde, fakirliğin de giderek arttığı bir dünyada yeni toplumsal oluşumlar ve algılar gelişiyor. Bunlardan bir tanesi ‘Containern’ adı altında yapılan bir aktivite. Genelde üniversite öğrencilerinden oluşan 2-3 kişilik gruplar, gece vakitlerinde torbalar ve el fenerleri ile süpermarketlerin çöp kutularını gereksiz yere çöpe atılmış ve daha yenilebilir gıda ürünleri üzerine araştırıyor. İnternet siteleri kurup sosyal medya vasıtası ile gruplaşan Konteynerciler, bu şekilde ekmek, yumurta, sütün yanı sıra sebze ve meyve dahi buluyor. Bu işi sadece dar gelirlilik yüzünden değil de israfa dur demek adına yaptıklarını söyleyen bazı Konteynerciler, bu şekilde neredeyse bazı aylar hiç alışverişe gitmeye ihtiyaç duymadıklarını dile getiriyor. Konteynercilere göre raflarda sadece yeni bir düzen için çöpe atılan birçok taze yiyecekler marketlerin ardındaki çöp kutularında bulunuyor. Yalnızca fakir ülkeleri düşünüp motive olabilen bu genç hareket, belki birçok AB projesine örnek olacak. (Zaman Gazetesi 31-07-2013)
Prof. Dr. Nan Freeman Alman asıllı, Amerikalı bir sanat tarihi hocası… Osmanlı küpeleri takan bir Osmanlı hayranı… Çok eskiden beri Türkiye’ye gelir giderdi. Boston’da yaşıyor…Öğrencisi Emre’nin namaz kıldığını görünce ona tarihî bir seccade hediye eder ve der ki:“Öğrenciliğimiz yıllarında bir grup arkadaş komünistlere ve sosyalistlere karşı idik ama eşitlik ve muhtaçları koruma konusunda onlara yakın düşünüyorduk. Hatta bir depo kiralamıştık; fazla elbise ve eşyalarımızı temizleyip ütüleyerek oraya bırakıyorduk. Mahallemizdekilere ne yaptığımızı anlatarak ‘İhtiyacı olan bunları alsın. Fazla eşyası olan da varsa temizce buraya bıraksın’ demiştik. Bir seferinde yine evdeki fazlalıkları götürüp bırakmıştım. Bir kenarda kilim gibi bir şey gördüm, eski idi ama üzerindeki işleme ve dokuma şekli dikkatimi çekti. Sanat tarihi öğrencisi olduğum için onu alıp evime getirdim… Bir akşam arkadaşlarımı parti için evime çağırdım. Parti dağılınca yere sermiş olduğum o kilime dikkat edince bir seccade olduğunu fark ettim. Çünkü namaz kılanların ayak, diz ve alınlarının değdiği yerlerin izlerini gördüm. Üzerinde ibadet edilmiş bir seccadeyi ayak altına atmış olduğumdan üzüldüm ve utandım. Sonra onu yıkayıp ütüledim ve bir gün namaz kılan bir Müslüman’a vereyim diye sakladım… Şimdi vereceğim Müslüman’ı bulduğum için mutluyum.”Günümüzde bir aktiviteyi bu anlayışa denk buldum. Şu habere dikkat edelim:Avrupa Birliği’nde yılda yaklaşık 89 milyon ton gıda israf ediliyor. Yapılan araştırmalar, en çok gıdanın evlerde ve market raflarında heder olduğunu ortaya çıkardı. İhtiyaçtan fazla ve toptan alışverişler bu konuda evde gıda çürümesine yol açan temel sebeplerden. İhtiyaca göre ve teker teker yapılan alışverişlerin çok daha az ziyana sebep olduğunu uzmanlar belirtiyor. Bütün bu şahsi sebeplerin yanı sıra bir de insanlara ulaşmadan çöpe atılan gıda maddeleri var. Birçok üretici defolu olarak nitelendirdikleri ürünleri direkt olarak çöpe atıyor. Bunlar şekli düzgün olmayan salatalıklar veya boyu kısa kalmış havuçlar dahi olabiliyor. Bu durum Avrupa Birliği’nin ve bazı sivil toplum örgütlerinin dikkatini çekti ve çeşitli projelerin doğmasını sağladı. Bugüne dek yapılan projelerin büyük kısmı istenilen sonuçları getirmedi. Son dönemlerde, fakirliğin de giderek arttığı bir dünyada yeni toplumsal oluşumlar ve algılar gelişiyor. Bunlardan bir tanesi ‘Containern’ adı altında yapılan bir aktivite. Genelde üniversite öğrencilerinden oluşan 2-3 kişilik gruplar, gece vakitlerinde torbalar ve el fenerleri ile süpermarketlerin çöp kutularını gereksiz yere çöpe atılmış ve daha yenilebilir gıda ürünleri üzerine araştırıyor. İnternet siteleri kurup sosyal medya vasıtası ile gruplaşan Konteynerciler, bu şekilde ekmek, yumurta, sütün yanı sıra sebze ve meyve dahi buluyor. Bu işi sadece dar gelirlilik yüzünden değil de israfa dur demek adına yaptıklarını söyleyen bazı Konteynerciler, bu şekilde neredeyse bazı aylar hiç alışverişe gitmeye ihtiyaç duymadıklarını dile getiriyor. Konteynercilere göre raflarda sadece yeni bir düzen için çöpe atılan birçok taze yiyecekler marketlerin ardındaki çöp kutularında bulunuyor. Yalnızca fakir ülkeleri düşünüp motive olabilen bu genç hareket, belki birçok AB projesine örnek olacak. (Zaman Gazetesi 31-07-2013)