2014 yılının Mart ayında yerel seçimler yapılacak ve yerel yöneticiler belli olacak.İstanbul dışındaki şehirler değil, Ankara ve İzmir hariç, belediye başkan aday adayları kamuoyunu pek meşgul eder görünmüyor. Siirt’te, Adıyaman’da, ne bileyim mesela Tokat’ta veya Kütahya’da yerel yönetime talip olanların kimler oldukları, Türkiye ölçeğinde kamuoyunun, medyanın ilgi alanına girmiyor… Bu, sadece Siirt, Adıyaman, Tokat veya Kütahya’lının meselesi! Ama İstanbul, Ankara, İzmir… Evet, bu büyük şehirlerimizde, büyükşehir belediye başkan aday adayları ve sonuçta bunlardan hangisinin aday olacağı bütün Türkiye’yi ilgilendiriyor… İstanbul ve elbette Ankara ve İzmir seçimleri, siyasi partilerimiz için seçimlerin kazanılması bakımından olduğu kadar, bir prestij meselesi de aynı zamanda! Bir başka deyişle, İstanbul, Ankara ve İzmir’de seçimlerin kaybedilmesi, mesela Bingöl veya Yozgat’ta seçimin kaybedilmesinden çok daha büyük bir prestij kaybına sebep oluyor. Sadece bir şehirde değil, Türkiye ölçeğinde bir itibar zedelenmesi… Üç büyük şehrimizin yerel seçimler bağlamında bu ayrıcalıklı konumu, aday gösterilecek olanların saptanmasında da, herhangi bir ilin başkan adayını tespit etmekten çok daha büyük bir özeni gerektiriyor. Ve bu mesele, milletvekili seçimlerinde aday gösterileceklerden çok daha farklı, yerel seçimlere mahsus seçme kriterlerini öne çıkarıyor. İstanbul’da, diyelim 85 milletvekili adayı için uygulanacak kriterlerle, sadece bir, evet bir, başkan adayı için uygulanacak kriterler, elbette aynı olmayacak… Mesela, İstanbul’u ele alalım: İstanbul’un gerçeklikte insan açısından taşralaştığı, buna karşılık görünüşte, yani şehircilik açısından: [gökdelenler, AVM’ler, Metro, Marmaray] şehirleştiği söylenebilir. Görünüşle gerçeklik arasındaki bu fark, görünüşü mü, gerçekliği mi kriter olarak almak konusunda bir tereddüt doğurabilir. Ama bütün bunların, yani görünüşle gerçekliğin ötesinde, görünüşle gerçekliği aşan ve özellikle İstanbul’u müstesna kılan bir İstanbul vardır. Tarihi, doğası ve görenekleriyle İstanbul! Herkesin bildiği ve tekrarladığı, ama hiçbir zaman dikkate almadığı tarih, doğa ve görenek… İstanbul’u sadece yağmalanacak bir arazi olarak görmek, tarihin ve doğanın yağmalanması olarak görmek demektir. Bu şehri müstesna kılan, tarihinin ve doğasının yanı sıra, İstanbul’a ilişkin bir yaşam tarzı göreneğinin de var oluşudur. Bu şehrin başkan adayı, mesela, İstanbul’un insan açısından taşralaştığına, İstanbul halkının çoğunluğunun nüfus bakımından taşralı oluşlarına bakarak, ‘taşralı’ bir kimlik taşımamalıdır. Yanlış anlaşılmasın: İstanbul’da doğmuş olmayı kast etmiyorum elbet! Elitistim, ama o kadar değil! Ben sadece, İstanbul’u tarih, doğa ve görenekleriyle idrak ve elbette temellük etmiş, kendisinin kılmış bir kimlikten söz ediyorum.Bakın, daha açık konuşayım: İstanbul’u ayrıcalıklı kılan özelliklerinden biri, hatta başlıcası, Türkçeyi İstanbul ağzıyla telaffuz etmektir. İstanbul Türkçesi, İstanbullu olmanın olmazsa olmaz’ı, İstanbul göreneklerinin ayrılmaz bir parçasıdır;- eski deyişle mütemmim cüzü… Mesela, Londra Belediye başkanının, Lord Mayor’un, cockney ağzıyla konuştuğu görülmüş müdür; -hiç sanmam! Doğmuş olmak bir yana, ben olsam, aday adaylarına İstanbul hakkında kaç kitap okuduklarını, bu kitaplara ilişkin düşüncelerinin neler olduğunu, yazılı [evet, yazılı!] olarak bildirmelerini isterdim;-ayrıca yazdıklarının bizzat kendileri tarafından yazıldığından da emin olmak şartıyla elbette!İstanbul’un ‘beyaz Türkler’ tarafından yönetilmesini önerdiğim sanılmasın. Ben sadece adayın, ‘İstanbul idraki’ diye adlandırdığım kimliğe sahip olmasını önemsiyorum. Bir ütopya bu, biliyorum! Ama şairin dediği gibi: ‘söylesem te’siri yok/ sussam gönül razı değil!’
2014 yılının Mart ayında yerel seçimler yapılacak ve yerel yöneticiler belli olacak.İstanbul dışındaki şehirler değil, Ankara ve İzmir hariç, belediye başkan aday adayları kamuoyunu pek meşgul eder görünmüyor. Siirt’te, Adıyaman’da, ne bileyim mesela Tokat’ta veya Kütahya’da yerel yönetime talip olanların kimler oldukları, Türkiye ölçeğinde kamuoyunun, medyanın ilgi alanına girmiyor… Bu, sadece Siirt, Adıyaman, Tokat veya Kütahya’lının meselesi! Ama İstanbul, Ankara, İzmir… Evet, bu büyük şehirlerimizde, büyükşehir belediye başkan aday adayları ve sonuçta bunlardan hangisinin aday olacağı bütün Türkiye’yi ilgilendiriyor… İstanbul ve elbette Ankara ve İzmir seçimleri, siyasi partilerimiz için seçimlerin kazanılması bakımından olduğu kadar, bir prestij meselesi de aynı zamanda! Bir başka deyişle, İstanbul, Ankara ve İzmir’de seçimlerin kaybedilmesi, mesela Bingöl veya Yozgat’ta seçimin kaybedilmesinden çok daha büyük bir prestij kaybına sebep oluyor. Sadece bir şehirde değil, Türkiye ölçeğinde bir itibar zedelenmesi… Üç büyük şehrimizin yerel seçimler bağlamında bu ayrıcalıklı konumu, aday gösterilecek olanların saptanmasında da, herhangi bir ilin başkan adayını tespit etmekten çok daha büyük bir özeni gerektiriyor. Ve bu mesele, milletvekili seçimlerinde aday gösterileceklerden çok daha farklı, yerel seçimlere mahsus seçme kriterlerini öne çıkarıyor. İstanbul’da, diyelim 85 milletvekili adayı için uygulanacak kriterlerle, sadece bir, evet bir, başkan adayı için uygulanacak kriterler, elbette aynı olmayacak… Mesela, İstanbul’u ele alalım: İstanbul’un gerçeklikte insan açısından taşralaştığı, buna karşılık görünüşte, yani şehircilik açısından: [gökdelenler, AVM’ler, Metro, Marmaray] şehirleştiği söylenebilir. Görünüşle gerçeklik arasındaki bu fark, görünüşü mü, gerçekliği mi kriter olarak almak konusunda bir tereddüt doğurabilir. Ama bütün bunların, yani görünüşle gerçekliğin ötesinde, görünüşle gerçekliği aşan ve özellikle İstanbul’u müstesna kılan bir İstanbul vardır. Tarihi, doğası ve görenekleriyle İstanbul! Herkesin bildiği ve tekrarladığı, ama hiçbir zaman dikkate almadığı tarih, doğa ve görenek… İstanbul’u sadece yağmalanacak bir arazi olarak görmek, tarihin ve doğanın yağmalanması olarak görmek demektir. Bu şehri müstesna kılan, tarihinin ve doğasının yanı sıra, İstanbul’a ilişkin bir yaşam tarzı göreneğinin de var oluşudur. Bu şehrin başkan adayı, mesela, İstanbul’un insan açısından taşralaştığına, İstanbul halkının çoğunluğunun nüfus bakımından taşralı oluşlarına bakarak, ‘taşralı’ bir kimlik taşımamalıdır. Yanlış anlaşılmasın: İstanbul’da doğmuş olmayı kast etmiyorum elbet! Elitistim, ama o kadar değil! Ben sadece, İstanbul’u tarih, doğa ve görenekleriyle idrak ve elbette temellük etmiş, kendisinin kılmış bir kimlikten söz ediyorum.Bakın, daha açık konuşayım: İstanbul’u ayrıcalıklı kılan özelliklerinden biri, hatta başlıcası, Türkçeyi İstanbul ağzıyla telaffuz etmektir. İstanbul Türkçesi, İstanbullu olmanın olmazsa olmaz’ı, İstanbul göreneklerinin ayrılmaz bir parçasıdır;- eski deyişle mütemmim cüzü… Mesela, Londra Belediye başkanının, Lord Mayor’un, cockney ağzıyla konuştuğu görülmüş müdür; -hiç sanmam! Doğmuş olmak bir yana, ben olsam, aday adaylarına İstanbul hakkında kaç kitap okuduklarını, bu kitaplara ilişkin düşüncelerinin neler olduğunu, yazılı [evet, yazılı!] olarak bildirmelerini isterdim;-ayrıca yazdıklarının bizzat kendileri tarafından yazıldığından da emin olmak şartıyla elbette!İstanbul’un ‘beyaz Türkler’ tarafından yönetilmesini önerdiğim sanılmasın. Ben sadece adayın, ‘İstanbul idraki’ diye adlandırdığım kimliğe sahip olmasını önemsiyorum. Bir ütopya bu, biliyorum! Ama şairin dediği gibi: ‘söylesem te’siri yok/ sussam gönül razı değil!’