Bu senaryo yeni değil aslında. Dershane tartışmalarında yeniden tedavüle sokuldu. Önce siyasetin mekânlarında seslendirildi.Ardından gazete sayfalarına, köşe yazılarına yansıdı. Dershane bahaneymiş asıl amaç cumhurbaşkanlığı seçimiymiş. Erdoğan’sız AK Parti’ymiş. Ankara’da özellikle puslu havalarda ‘komplo teorileri’ ve ‘siyasi senaryolar’ hiç eksik olmaz. Bugüne kadar kulaklarımız ne akla ziyan senaryolar duydu. Ne siyaset ‘mühendisliği’ projeleri dinledi. Bunlara kulak kabartmayı severim ama pek itibar etmem. Aslolan halkın hesabıdır.Toplum mühendislerinin projeleri yürüseydi şayet, bugün Cumhurbaşkanlığı makamında veya Başbakanlık koltuğunda bir başkası oturuyor olurdu. Kemal Derviş gerisin geriye dönmezdi. Ta Amerika’dan kurtarıcı olarak geldi, değil Türkiye’yi kendini bile kurtaramadı. 2002 seçimlerinin hemen sonrasında MHP’nin üst düzey üç yöneticisiyle sohbetimizi hatırlıyorum. İçlerinden biri ‘AK Parti’yi iktidara ABD’ye getirdi. Bizi de baraj altında bıraktı’ dedi. Siyasi manzarayı izah edemeyince böyle bir senaryoya sığındı. ‘Dur bir dakika’ dedim: ‘Erken seçim kararını siz almadınız mı? AK Parti’nin bir an önce gelmesi için sizi de Amerika mı zorladı?’ Sustu, bir cevap veremedi tabii. Son senaryoya AK Parti içinde de inananlar azımsanmayacak oranda. Dün üst düzeyde birinden de duydum. Yaşananlardan dolayı sıkıntılıydı. ‘Tartışmanın dershaneyi aşan boyutu var.’ dedi. Ve işi cumhurbaşkanlığı seçimine kadar götürdü. Erdoğan’ın önünü kesmekten söz etti. ‘Ben inanmasam da en azından böyle bir algı var.’ dedi. Her senaryonun zayıf tarafları vardır ama bu, komplo teorisi bile olamayacak kadar çürük, saçma ve temelsiz bir senaryo. Milli Eğitim Bakanlığı bu senaryonun mühendisi değilse tabii. ‘Aslında biz de istemiyoruz ama Başbakan Erdoğan çok bastırıyor, ne yapabiliriz ki’ demeleri de mi yoksa senaryonun bir parçası? Bakanlığın bu senaryonun içinde olması ne kadar tutarsızsa, bu senaryo da o kadar tutarsız. ‘Aman dershanelerimizi kapatmayın’ çığlığı durduk yerde çıkmadı. Bizim gazete, çalışmalarını sessiz sedasız yürüten Bakanlığın taslağı son raddeye geldiğinde haberleştirdi. Önce ‘Hayır, yok’ dendi sonra doğrulandı. Oysa Bakan Avcı bütçe komisyonunda bir cümlecik bilgi verebilirdi. O konudaki soruları bile cevapsız bıraktı. Taslak, Bakanlar Kurulu’na gelmek üzereyken medyaya yansıdı. Tartışmanın fitilini ateşleyen bakanlığın bizzat kendisi yani. Süreci haberin hızlandırdığı iddiaları akla ziyan. Daha ötesini söyleyenler de yok değil. O haberler olmasaymış taslak hiç gündeme gelmeyecekmiş. Üzülmemek elde mi? Dershanelerin kapatılmasının izah edilemezliği insanları nerelere savuruyor. Tepkileri anlamak bu kadar mı zor? İstenen dershanelerin kapatılmaması. Üniversite sınavlarına hazırlamanın ötesinde anlamı da var elbette dershanelerin. Bunu da en iyi AK Parti ve çevresi bilir. Yaşanan o kadar karmaşık değil. Hedef, dershanelerin kapatılmasını önlemek. Bu kadar basit. Dershane bugün gündemden düşsün anında fırtına diner, ortalık sütliman olur. Olayı başlatan bitirebilir.İtirazlar üzerinden ‘senaryo yazmak’ ve ‘komplo teorileri’ üretmek çok anlamsız. Ne cumhurbaşkanlığı hesabı ne Erdoğan’sız AK Parti senaryosu söz konusu. Bunu dershane tartışmasının içine yerleştirmek yersiz. İlla da senaryo yazılacaksa işe dershanesine sahip çıkarken duygusal patlamalar yaşayanlardan değil dershaneleri kapatmak için düğmeye basanlardan, sessiz sedasız çalışma yürütenlerden başlamalı. ‘Bakan Nabi Avcı ve bürokratları cumhurbaşkanlığı seçimini etkilemek ve Erdoğan’ı engellemek için seçime giderken kritik süreçte konuyu gündeme getirdi’ denebilir sözgelimi. ‘Dershane bahane. hedef...’ diye başlayan başka senaryolar da var. Öğrenmek zor değil. Biraz bu tarafa bakmak yeterli.
Bu senaryo yeni değil aslında. Dershane tartışmalarında yeniden tedavüle sokuldu. Önce siyasetin mekânlarında seslendirildi.Ardından gazete sayfalarına, köşe yazılarına yansıdı. Dershane bahaneymiş asıl amaç cumhurbaşkanlığı seçimiymiş. Erdoğan’sız AK Parti’ymiş. Ankara’da özellikle puslu havalarda ‘komplo teorileri’ ve ‘siyasi senaryolar’ hiç eksik olmaz. Bugüne kadar kulaklarımız ne akla ziyan senaryolar duydu. Ne siyaset ‘mühendisliği’ projeleri dinledi. Bunlara kulak kabartmayı severim ama pek itibar etmem. Aslolan halkın hesabıdır.Toplum mühendislerinin projeleri yürüseydi şayet, bugün Cumhurbaşkanlığı makamında veya Başbakanlık koltuğunda bir başkası oturuyor olurdu. Kemal Derviş gerisin geriye dönmezdi. Ta Amerika’dan kurtarıcı olarak geldi, değil Türkiye’yi kendini bile kurtaramadı. 2002 seçimlerinin hemen sonrasında MHP’nin üst düzey üç yöneticisiyle sohbetimizi hatırlıyorum. İçlerinden biri ‘AK Parti’yi iktidara ABD’ye getirdi. Bizi de baraj altında bıraktı’ dedi. Siyasi manzarayı izah edemeyince böyle bir senaryoya sığındı. ‘Dur bir dakika’ dedim: ‘Erken seçim kararını siz almadınız mı? AK Parti’nin bir an önce gelmesi için sizi de Amerika mı zorladı?’ Sustu, bir cevap veremedi tabii. Son senaryoya AK Parti içinde de inananlar azımsanmayacak oranda. Dün üst düzeyde birinden de duydum. Yaşananlardan dolayı sıkıntılıydı. ‘Tartışmanın dershaneyi aşan boyutu var.’ dedi. Ve işi cumhurbaşkanlığı seçimine kadar götürdü. Erdoğan’ın önünü kesmekten söz etti. ‘Ben inanmasam da en azından böyle bir algı var.’ dedi. Her senaryonun zayıf tarafları vardır ama bu, komplo teorisi bile olamayacak kadar çürük, saçma ve temelsiz bir senaryo. Milli Eğitim Bakanlığı bu senaryonun mühendisi değilse tabii. ‘Aslında biz de istemiyoruz ama Başbakan Erdoğan çok bastırıyor, ne yapabiliriz ki’ demeleri de mi yoksa senaryonun bir parçası? Bakanlığın bu senaryonun içinde olması ne kadar tutarsızsa, bu senaryo da o kadar tutarsız. ‘Aman dershanelerimizi kapatmayın’ çığlığı durduk yerde çıkmadı. Bizim gazete, çalışmalarını sessiz sedasız yürüten Bakanlığın taslağı son raddeye geldiğinde haberleştirdi. Önce ‘Hayır, yok’ dendi sonra doğrulandı. Oysa Bakan Avcı bütçe komisyonunda bir cümlecik bilgi verebilirdi. O konudaki soruları bile cevapsız bıraktı. Taslak, Bakanlar Kurulu’na gelmek üzereyken medyaya yansıdı. Tartışmanın fitilini ateşleyen bakanlığın bizzat kendisi yani. Süreci haberin hızlandırdığı iddiaları akla ziyan. Daha ötesini söyleyenler de yok değil. O haberler olmasaymış taslak hiç gündeme gelmeyecekmiş. Üzülmemek elde mi? Dershanelerin kapatılmasının izah edilemezliği insanları nerelere savuruyor. Tepkileri anlamak bu kadar mı zor? İstenen dershanelerin kapatılmaması. Üniversite sınavlarına hazırlamanın ötesinde anlamı da var elbette dershanelerin. Bunu da en iyi AK Parti ve çevresi bilir. Yaşanan o kadar karmaşık değil. Hedef, dershanelerin kapatılmasını önlemek. Bu kadar basit. Dershane bugün gündemden düşsün anında fırtına diner, ortalık sütliman olur. Olayı başlatan bitirebilir.İtirazlar üzerinden ‘senaryo yazmak’ ve ‘komplo teorileri’ üretmek çok anlamsız. Ne cumhurbaşkanlığı hesabı ne Erdoğan’sız AK Parti senaryosu söz konusu. Bunu dershane tartışmasının içine yerleştirmek yersiz. İlla da senaryo yazılacaksa işe dershanesine sahip çıkarken duygusal patlamalar yaşayanlardan değil dershaneleri kapatmak için düğmeye basanlardan, sessiz sedasız çalışma yürütenlerden başlamalı. ‘Bakan Nabi Avcı ve bürokratları cumhurbaşkanlığı seçimini etkilemek ve Erdoğan’ı engellemek için seçime giderken kritik süreçte konuyu gündeme getirdi’ denebilir sözgelimi. ‘Dershane bahane. hedef...’ diye başlayan başka senaryolar da var. Öğrenmek zor değil. Biraz bu tarafa bakmak yeterli.