İlk yarının özetiSoft bir oyun vardı: Açalım. Seyri yormadı, kasvet vermedi, daraltmadı. İki takım da topa karşı müşfik, güzel oyuna karşı hevesliydi. Bütün oyuncular iyi şeyler yapmaya çalıştı. Kusurlu hareketlere mesafeli durdu. Kimse fair play’in dışına çıkmadı.Trabzonspor rahattı: Tartışmasız Bordo-Mavili takımın bu gruptaki en büyük, en sahici rakibi Lazio’ydu. Adı, tecrübesi, kalitesi, Avrupa futbolundaki yeri herkesin malumu. Adeta bunları hatırlatmamaya özenliydi temsilcimiz. Daha iyi olan benim edasındaydı.Mustafa hocanın rotasyonu: Oynayanlar kadar kulübede oturanları, kadroya giremeyenleri de zinde ve olayın içinde tutmak teknik direktörün görevidir. Alanzinho sıra dışı bir yetenek. Lakin fiziki dezavantajları var, güçlü bir yapısı yok. Profesyonellik kulvarından taştığı anda dibe doğru demir atıyor. Böyle oyuncuların motivasyonları duygu tonludur. Gıdaları oynamaktır. Bu açıdan dün gece ilk on birde olması anlamlıydı.Trabzon’daki Lazio maçında onun heba ettiği pozisyonlar olmasa temsilcimiz farka gidebilirdi. O maçın suçlusu ilan edildiği halde hocanın bu oyuncuya ikinci bir şans tanıması olgun ve akıllı bir teknik direktör tasarrufuydu. Brezilyalı da hocasını mahcup etmedi. Aynı şekilde kayıplara karışma istidadındaki Aykut Akgün’ü de sahnede görmek güzeldi.Savunma önde kuruldu: Zayıf rakipler karşısında dahi görmeye alıştığımız aşırı savunmacı anlayıştan farklı bir strateji izledi Mustafa hoca. Defans rakibi çok geride karşılamamaya özen gösterdi. Savunma ile forvet arasındaki mesafe olabildiğince yakın tutuldu. Bu yüzden temsilcimiz hücum aksiyonlarında çoğalmayı da becerebildi.İkinci yarının özetiRisk ve tempo: Ev sahibi takım biraz daha etkili ve sonuca dönük oynamaya çalıştı Trabzonspor buna tempoyu artırarak karşılık verdi. Ciddi bir baskı yemedi tam aksine oyunu tuttu, Lazio’yu hırpaladı, yordu. Kontra, çabuk ve organize ataklarla rakip kaleye tehlikeli inişler yaptı. Ancak final hareketlerindeki yetersizlik yüzünden pozisyonlar genelde net gol girişimine dönüşemedi.Çıkana üzüldüm, girene sevindim:Belki yeterince cesur oynamıyordu ama bence Alanzinho en az 80’e kadar sahada kalmalıydı. Mustafa hoca, 65’te Brezilyalı’yı kenara aldı. Lakin yerine giren Yusuf da başarılıydı, oyuna aksiyon getirdi.Unutmadım: Trabzonspor’un farklı kazandığı maçlarda dahi maçın birinci kahramanı ilan ettiğimiz Onur dün gece ne kadar da rahattı öyle. Fizik kurallarını altüst eden kurtarışlar yapmasına gerek bırakmadı arkadaşları. Eminim o da bizim gibi şaşırmıştır.Son söz: Kocaman tebrikler Trabzonspor
İlk yarının özetiSoft bir oyun vardı: Açalım. Seyri yormadı, kasvet vermedi, daraltmadı. İki takım da topa karşı müşfik, güzel oyuna karşı hevesliydi. Bütün oyuncular iyi şeyler yapmaya çalıştı. Kusurlu hareketlere mesafeli durdu. Kimse fair play’in dışına çıkmadı.Trabzonspor rahattı: Tartışmasız Bordo-Mavili takımın bu gruptaki en büyük, en sahici rakibi Lazio’ydu. Adı, tecrübesi, kalitesi, Avrupa futbolundaki yeri herkesin malumu. Adeta bunları hatırlatmamaya özenliydi temsilcimiz. Daha iyi olan benim edasındaydı.Mustafa hocanın rotasyonu: Oynayanlar kadar kulübede oturanları, kadroya giremeyenleri de zinde ve olayın içinde tutmak teknik direktörün görevidir. Alanzinho sıra dışı bir yetenek. Lakin fiziki dezavantajları var, güçlü bir yapısı yok. Profesyonellik kulvarından taştığı anda dibe doğru demir atıyor. Böyle oyuncuların motivasyonları duygu tonludur. Gıdaları oynamaktır. Bu açıdan dün gece ilk on birde olması anlamlıydı.Trabzon’daki Lazio maçında onun heba ettiği pozisyonlar olmasa temsilcimiz farka gidebilirdi. O maçın suçlusu ilan edildiği halde hocanın bu oyuncuya ikinci bir şans tanıması olgun ve akıllı bir teknik direktör tasarrufuydu. Brezilyalı da hocasını mahcup etmedi. Aynı şekilde kayıplara karışma istidadındaki Aykut Akgün’ü de sahnede görmek güzeldi.Savunma önde kuruldu: Zayıf rakipler karşısında dahi görmeye alıştığımız aşırı savunmacı anlayıştan farklı bir strateji izledi Mustafa hoca. Defans rakibi çok geride karşılamamaya özen gösterdi. Savunma ile forvet arasındaki mesafe olabildiğince yakın tutuldu. Bu yüzden temsilcimiz hücum aksiyonlarında çoğalmayı da becerebildi.İkinci yarının özetiRisk ve tempo: Ev sahibi takım biraz daha etkili ve sonuca dönük oynamaya çalıştı Trabzonspor buna tempoyu artırarak karşılık verdi. Ciddi bir baskı yemedi tam aksine oyunu tuttu, Lazio’yu hırpaladı, yordu. Kontra, çabuk ve organize ataklarla rakip kaleye tehlikeli inişler yaptı. Ancak final hareketlerindeki yetersizlik yüzünden pozisyonlar genelde net gol girişimine dönüşemedi.Çıkana üzüldüm, girene sevindim:Belki yeterince cesur oynamıyordu ama bence Alanzinho en az 80’e kadar sahada kalmalıydı. Mustafa hoca, 65’te Brezilyalı’yı kenara aldı. Lakin yerine giren Yusuf da başarılıydı, oyuna aksiyon getirdi.Unutmadım: Trabzonspor’un farklı kazandığı maçlarda dahi maçın birinci kahramanı ilan ettiğimiz Onur dün gece ne kadar da rahattı öyle. Fizik kurallarını altüst eden kurtarışlar yapmasına gerek bırakmadı arkadaşları. Eminim o da bizim gibi şaşırmıştır.Son söz: Kocaman tebrikler Trabzonspor