Image may be NSFW.
Clik here to view.
Kur’ân-ı Kerim’de Risalet’i, dolayısıyla Din’i de ana boyutlarıyla tarif eden bir âyet-i kerimede şöyle buyrulur: “Nitekim, kendi içinizde, bizzat sizden bir rasûl gönderdik: size âyetlerimizi okuyor, anlatıyor; sizi arındırıyor; size Kitab’ı ve hikmeti öğretiyor ve size bilmediklerinizi öğretiyor. (Bakara Sûresi/2: 151)Âyet temelinde Risalet misyonuna veya İslâm’a baktığımızda karşımıza üç temel boyut çıkmaktadır:1. Allah’ın âyetlerini okuma, anlatma. Kur’ân-ı Kerim, kâinattaki ve insan varlık ve hayatındaki her bir şeye, her vâkıaya (fenomen) ve kendisinin iki nokta arasındaki her bir cümlesine, bunların Allah’a birer şahit, birer delil, O’nu tanıtan birer alâmet olması manâsında “âyet” der. Öyleyse, Kur’ân’dan ilk inen “Yaratan Rabb’inin adıyla ve adına oku!” âyeti de aynı anlama gelmekle, İslâm’ın ilk temel boyutu; kâinatı, insanı, hadiseleri ve Kur’ân’ı Allah’ın âyetleri, bir açıdan aynı manânın dört ayrı malzeme ile ifadesi, birbirinin tefsiri olarak okuma, tanıma ve anlatmadır.2. Arındırma, temizleme. Bunun da üç boyutu vardır: Maddî (hadesten ve necasetten) temizlik–vücut, elbiseler ve çevrenin temizliği; zihnin yanlış bilgilerden ve kabûllerden arındırılması (ilmî–fikrî arındırma); ve kalbin de günahlardan arındırılması (manevî temizlik). Bunlara, zekât–sadaka–infak ile malın temizlenmesini de ekleyebiliriz.3. Daha çok İlâhî ahkâm (öncelikle ibadetler ve muamelât kaideleri ve bir otorite varsa diğer siyasî–içtimaî hükümler) manâsında Kitab’ı; Kitab’ı anlama ve tatbik etme yoluyla, ondaki emir ve yasakların manâ ve maksadı, ayrıca eşya ve hadiselerin anlamı manâsında hikmeti ve insanların dünya ve âhiret saadetleri adına ihtiyaçları olan bilgileri öğretmek.Âyetten açıkça anlaşıldığı üzere, İslâm, öncelikle ilim ve maneviyât boyutları üzerine oturur ve önce, bu temeller üzerinde fertleri yetiştirir. Yeterince öğreticidir ki, İsrâ Sûresi 22–39’uncu âyetlerde, pek çoğu Medine’de müeyyideli birer yasa halini almış olan bazı kaideler, Mekke’de Müslüman fert inşa edici birer manevî–ahlâki düstur olarak vaz’ edilmiştir.İslâm, bu temel boyutlarıyla tebliğ edilir. En temelden tebliğ neticesinde üç sonuç ortaya çıkar ve tarihte çıkmıştır: (1) Çok az insan iman eder ve gelecek va’deden bir toplum oluşmaz. Rasûl ve mü’minleri kabûl edecek bir hicret diyarı da yoktur. Bu durumda, Rasûl ve iman edenler kurtulmuş, diğerleri helâk edilmiştir. (2) Hz. Yusuf (a.s.) örneğinde olduğu gibi, içeriden ve tamamen ıslah temelinde bir dönüşüm yaşanır. (3) Hicret’le yeni bir diyarda tebliğ devam eder. İkinci ve üçüncü durumda eğer toplum kendisine bir lider seçer, ya da Rasûl’ü veya davetin sahibini lider olarak kabûl eder ve bunun bütün sonuçlarına katlanmaya razı olursa, bir devlet yapısı ortaya çıkabilir. Devletin ortaya çıkması, bütünüyle toplum fertlerinin rızasına bağlıdır. Peygamber Efendimiz (sas), Medine Müslümanlarının bu açık rızası neticesindedir ki, Medine’ye hicret buyurmuşlardır.Mutlaka bir devlet kurma, rasûllerin mutlak misyonundan değildir. Kur’ân’da zikri geçen ve elbette vazifelerini tam ifa etmiş rasûller içinde devlet başkanlığı yapmış olanı çok azdır ve meselâ Hz. Davud’a (a.s.) hilâfet, Hz. Süleyman’a devlet başkanlığının zirvesi olarak meliklik, risalet vazifesine ek olarak birer imtihanın neticesinde verilmiştir. Ayrıca, aynı anda bir peygamber ve toplumun talebiyle bir hükümdar bulunabileceğini Kur’ân’da Hz. Talût kıssasından öğreniyoruz. Bu gerçekler, Şia’nın iddia ettiği gibi, imamet ve siyasetin, hilâfetin bir kişide toplanmasının zarurî olmadığına da en açık delillerdir.
Clik here to view.
Kur’ân-ı Kerim’de Risalet’i, dolayısıyla Din’i de ana boyutlarıyla tarif eden bir âyet-i kerimede şöyle buyrulur: “Nitekim, kendi içinizde, bizzat sizden bir rasûl gönderdik: size âyetlerimizi okuyor, anlatıyor; sizi arındırıyor; size Kitab’ı ve hikmeti öğretiyor ve size bilmediklerinizi öğretiyor. (Bakara Sûresi/2: 151)Âyet temelinde Risalet misyonuna veya İslâm’a baktığımızda karşımıza üç temel boyut çıkmaktadır:1. Allah’ın âyetlerini okuma, anlatma. Kur’ân-ı Kerim, kâinattaki ve insan varlık ve hayatındaki her bir şeye, her vâkıaya (fenomen) ve kendisinin iki nokta arasındaki her bir cümlesine, bunların Allah’a birer şahit, birer delil, O’nu tanıtan birer alâmet olması manâsında “âyet” der. Öyleyse, Kur’ân’dan ilk inen “Yaratan Rabb’inin adıyla ve adına oku!” âyeti de aynı anlama gelmekle, İslâm’ın ilk temel boyutu; kâinatı, insanı, hadiseleri ve Kur’ân’ı Allah’ın âyetleri, bir açıdan aynı manânın dört ayrı malzeme ile ifadesi, birbirinin tefsiri olarak okuma, tanıma ve anlatmadır.2. Arındırma, temizleme. Bunun da üç boyutu vardır: Maddî (hadesten ve necasetten) temizlik–vücut, elbiseler ve çevrenin temizliği; zihnin yanlış bilgilerden ve kabûllerden arındırılması (ilmî–fikrî arındırma); ve kalbin de günahlardan arındırılması (manevî temizlik). Bunlara, zekât–sadaka–infak ile malın temizlenmesini de ekleyebiliriz.3. Daha çok İlâhî ahkâm (öncelikle ibadetler ve muamelât kaideleri ve bir otorite varsa diğer siyasî–içtimaî hükümler) manâsında Kitab’ı; Kitab’ı anlama ve tatbik etme yoluyla, ondaki emir ve yasakların manâ ve maksadı, ayrıca eşya ve hadiselerin anlamı manâsında hikmeti ve insanların dünya ve âhiret saadetleri adına ihtiyaçları olan bilgileri öğretmek.Âyetten açıkça anlaşıldığı üzere, İslâm, öncelikle ilim ve maneviyât boyutları üzerine oturur ve önce, bu temeller üzerinde fertleri yetiştirir. Yeterince öğreticidir ki, İsrâ Sûresi 22–39’uncu âyetlerde, pek çoğu Medine’de müeyyideli birer yasa halini almış olan bazı kaideler, Mekke’de Müslüman fert inşa edici birer manevî–ahlâki düstur olarak vaz’ edilmiştir.İslâm, bu temel boyutlarıyla tebliğ edilir. En temelden tebliğ neticesinde üç sonuç ortaya çıkar ve tarihte çıkmıştır: (1) Çok az insan iman eder ve gelecek va’deden bir toplum oluşmaz. Rasûl ve mü’minleri kabûl edecek bir hicret diyarı da yoktur. Bu durumda, Rasûl ve iman edenler kurtulmuş, diğerleri helâk edilmiştir. (2) Hz. Yusuf (a.s.) örneğinde olduğu gibi, içeriden ve tamamen ıslah temelinde bir dönüşüm yaşanır. (3) Hicret’le yeni bir diyarda tebliğ devam eder. İkinci ve üçüncü durumda eğer toplum kendisine bir lider seçer, ya da Rasûl’ü veya davetin sahibini lider olarak kabûl eder ve bunun bütün sonuçlarına katlanmaya razı olursa, bir devlet yapısı ortaya çıkabilir. Devletin ortaya çıkması, bütünüyle toplum fertlerinin rızasına bağlıdır. Peygamber Efendimiz (sas), Medine Müslümanlarının bu açık rızası neticesindedir ki, Medine’ye hicret buyurmuşlardır.Mutlaka bir devlet kurma, rasûllerin mutlak misyonundan değildir. Kur’ân’da zikri geçen ve elbette vazifelerini tam ifa etmiş rasûller içinde devlet başkanlığı yapmış olanı çok azdır ve meselâ Hz. Davud’a (a.s.) hilâfet, Hz. Süleyman’a devlet başkanlığının zirvesi olarak meliklik, risalet vazifesine ek olarak birer imtihanın neticesinde verilmiştir. Ayrıca, aynı anda bir peygamber ve toplumun talebiyle bir hükümdar bulunabileceğini Kur’ân’da Hz. Talût kıssasından öğreniyoruz. Bu gerçekler, Şia’nın iddia ettiği gibi, imamet ve siyasetin, hilâfetin bir kişide toplanmasının zarurî olmadığına da en açık delillerdir.
