Image may be NSFW.
Clik here to view.
Futbolda 2000’li yılların başarı hikayesini Barcelona yazdı. Messi ile Ronaldinho’nun beraber oynadıkları dönem Rijkaard için bir büyük şanstı. Genç olanın olgun adamla iş rekabeti muazzam bir enerji çıkarırdı ortaya.Rijkaard elinde İniesta ve Xavi gibi iki virtüöz ve Etoo gibi bir acayip santrafor ile sıradışı işler yaptı. Ne var ki Guardiola’ya kısmet oldu dönemin tacını takınmak. Guardiola yıllardır planlanan, hayal edilen takımın kumandanı olduğunda sadece takımın sanatsal karakterine katkı yaptı. Bina tamamen inşa edilmiş iç dekorasyon kalmıştı. Yani Guardiola bir bakıma iç mimar olarak dizayn etti Barcelona’yı..O Barcelona ayağa hızlı ve isabetli onlarca iyi pası yapabilen rakibinin başını döndüren, neşeli bir takımdı. Hâlâ aynı şeyleri yapıyorlar.. Neden bu kadar uzattım?Söylemek istediğim çok basit. Fenerbahçe’nin beraberlik golünü 25 pas ile atması ister istemez aklıma getirdi. Önce yan hazırlık pasları, sonra tempolu öne oyun ve bir anda yapılan verkaçlarla topun ağlara gönderilmesi klasik bir Barcelona golü gibiydi. Öncesinde Emenike’nin ağlara gönderdiği ama ofsayt kararı verilen pozisyon için de geçerli aynı şey.. Fenerbahçe isterse keskin bir bıçak gibi inebiliyor kaleye.. Peki ama neden koskoca maçta bunu yapabileceğini göstermişken sadece iki kere?Bu takımı biyolojik olarak kuran, felsefesini üfleyen Aykut Kocaman’ın ayağa hızlı isabetli çok pas isteği F.Bahçe için bir ütopya değildi. Kocaman’ın o hayali için bazı engeller vardı. Guardiola misali Yanal alt yapısı inşa edilmiş takımı başka bir seviyeye taşıdı, daha ileri bir seviyeye ulaştılar. Tamam bir Barcelona olunmaz ama enerjileri pozitifti.Neredeyse şimdiden şampiyon ilan edilmişken, dün birşeyler oldu. Bu kadar iyi pas yapma öne katetme yeteneği olan takım, fiziksel gücü yerinde olan F.Bahçe stop etti!! F.Bahçe Caner’in alıp taşıdığı takımdan Caner’in farkı önlemek için çırpındığı bir takıma dönüşüverdi.Kanımca F.Bahçe bu sezon ilk kez işi gevşek tutmanın, laubaliliğin kurbanı oldu. Karabük haftalardır Lua Lua’ya bağımlı takımı, herkesin bir tarafından tuttuğu bir kolej takımına dönüştürmüştü. Dün Fenerbahçe Karabük’ü, analiz etmemişti, inandırıcı bulmamıştı ve hatta küçümsemişti, ikinci yarıda diğer rakipleri gibi düşeceklerini sandılar. Yanıldılar hem de fena halde.Fenerbahçe ilk kez bu kadar çok pozisyon verdi, ilk kez orta sahası bu kadar çaresiz kaldı, ilk kez bu kadar kötü organize oldu, ilk kez gücü yetmedi, ilk kez savunmanın solundan her gelen geçti ve belki bu sezon ilk kez Volkan olmasa fark yiyecekti.Fenerbahçe dün içinde gizli bir Barcelona nefesi varken Çırçırspor taklidi yaptı. O Barcelona’nın şansı Atletico Madrid’e tutmazdı. Bu Fenerbahçe’nin şansı da Karabük’e tutmuyor. Muhtemelen haftaya geri dönerler.
Clik here to view.
Futbolda 2000’li yılların başarı hikayesini Barcelona yazdı. Messi ile Ronaldinho’nun beraber oynadıkları dönem Rijkaard için bir büyük şanstı. Genç olanın olgun adamla iş rekabeti muazzam bir enerji çıkarırdı ortaya.Rijkaard elinde İniesta ve Xavi gibi iki virtüöz ve Etoo gibi bir acayip santrafor ile sıradışı işler yaptı. Ne var ki Guardiola’ya kısmet oldu dönemin tacını takınmak. Guardiola yıllardır planlanan, hayal edilen takımın kumandanı olduğunda sadece takımın sanatsal karakterine katkı yaptı. Bina tamamen inşa edilmiş iç dekorasyon kalmıştı. Yani Guardiola bir bakıma iç mimar olarak dizayn etti Barcelona’yı..O Barcelona ayağa hızlı ve isabetli onlarca iyi pası yapabilen rakibinin başını döndüren, neşeli bir takımdı. Hâlâ aynı şeyleri yapıyorlar.. Neden bu kadar uzattım?Söylemek istediğim çok basit. Fenerbahçe’nin beraberlik golünü 25 pas ile atması ister istemez aklıma getirdi. Önce yan hazırlık pasları, sonra tempolu öne oyun ve bir anda yapılan verkaçlarla topun ağlara gönderilmesi klasik bir Barcelona golü gibiydi. Öncesinde Emenike’nin ağlara gönderdiği ama ofsayt kararı verilen pozisyon için de geçerli aynı şey.. Fenerbahçe isterse keskin bir bıçak gibi inebiliyor kaleye.. Peki ama neden koskoca maçta bunu yapabileceğini göstermişken sadece iki kere?Bu takımı biyolojik olarak kuran, felsefesini üfleyen Aykut Kocaman’ın ayağa hızlı isabetli çok pas isteği F.Bahçe için bir ütopya değildi. Kocaman’ın o hayali için bazı engeller vardı. Guardiola misali Yanal alt yapısı inşa edilmiş takımı başka bir seviyeye taşıdı, daha ileri bir seviyeye ulaştılar. Tamam bir Barcelona olunmaz ama enerjileri pozitifti.Neredeyse şimdiden şampiyon ilan edilmişken, dün birşeyler oldu. Bu kadar iyi pas yapma öne katetme yeteneği olan takım, fiziksel gücü yerinde olan F.Bahçe stop etti!! F.Bahçe Caner’in alıp taşıdığı takımdan Caner’in farkı önlemek için çırpındığı bir takıma dönüşüverdi.Kanımca F.Bahçe bu sezon ilk kez işi gevşek tutmanın, laubaliliğin kurbanı oldu. Karabük haftalardır Lua Lua’ya bağımlı takımı, herkesin bir tarafından tuttuğu bir kolej takımına dönüştürmüştü. Dün Fenerbahçe Karabük’ü, analiz etmemişti, inandırıcı bulmamıştı ve hatta küçümsemişti, ikinci yarıda diğer rakipleri gibi düşeceklerini sandılar. Yanıldılar hem de fena halde.Fenerbahçe ilk kez bu kadar çok pozisyon verdi, ilk kez orta sahası bu kadar çaresiz kaldı, ilk kez bu kadar kötü organize oldu, ilk kez gücü yetmedi, ilk kez savunmanın solundan her gelen geçti ve belki bu sezon ilk kez Volkan olmasa fark yiyecekti.Fenerbahçe dün içinde gizli bir Barcelona nefesi varken Çırçırspor taklidi yaptı. O Barcelona’nın şansı Atletico Madrid’e tutmazdı. Bu Fenerbahçe’nin şansı da Karabük’e tutmuyor. Muhtemelen haftaya geri dönerler.
