Eksik olabilirsiniz. Sorunlu bir gün yaşayabilirsiniz. Kötü de oynayabilirsiniz. Ama büyük takımsanız, büyük hedeflere koştuğunuz iddiasındaysanız, o sorunlu günde, o kötü oyunda da futbol adına ortaya hiç olmazsa keçi boynuzu kıvamında bir şey koyarsınız.Beşiktaş, bir kör dövüşüne girdi dün. Ne hücum edebildi ne de oyunu yönlendirebildi. Buna bir de savunmada hatalar eklenince, yenilgi kaçınılmaz geldi. Rakip biraz dikkatli olsa inanın fark bile yiyecekti. İlk yarıda yalnızca bir kez gol girişiminde bulunabildi. İkinci yarıda, 84’e dek, o da bir duran top organizasyonu sonucu direkten dönen şutu dışında bir hücum aktivitesi gösteremedi. Çünkü oyun lideri yoktu. Topu öne taşıyacak oyuncusu, rakip ceza alanında pozisyon oluşturacak organizasyonu yoktu.Önce Olcay’ı oyun kurmakla görevlendirdi. Olcay, Özgür ile Doğa’nın kıskacından kurtulamayınca bu kez onu sol kenara, Gökhan’ı orta alana çekti. Nafile bir denemeydi. Zira Gökhan, zaten takımı yönlendirecek bir yeterlilikte değildi. Bir de sürekli top kayıpları yapınca Beşiktaş, etkili kontrataklar yedi. İkinci yarı yeniden Olcay’a döndü. Sonra Gökhan-Mustafa değişikliğine gidildi. Forvet ikilendi. Olcay tekrar kenara çekildi. Yetmedi, bir forvet daha girdi. Ömer, Serdar’la değişti. Holosko sağbeke geldi. Ve ikinci bölgenin ortasındaki yönlendirme şaşırtıcı ama Veli-Necip ikilisine emanet edildi! Bunları uzun uzadıya şunun için anlattım. Önce Bilic’in çaresizliği ve çözümsüzlüğüne vurgu yapmak için. Sonra sahada ‘beyin’siz kalan Beşiktaş’ın, bu kadroyla ne ölçüde sıradanlaştığını anlatmak için. Evet geçen hafta, benzer kadro Elazığ maçında özellikle de ikinci yarıda çok iyi, çok üretken oynamıştı. Neden iyi oynamıştı? Birincisi yüreğini, enerjisini, hırsını, isteğini oyuna yansıttığı, ikincisi rakip müsaade ettiği için çok iyi oynamıştı. Dün o yürekten, o istekten, o hırstan, o mücadeleden sahada eser yoktu. Ve üstelik rakip de aklını, becerisini, uyumunu, kapasitesini de zorlayarak ortaya koyan Gençlerbirliği idi.O Gençlerbirliği, hem çok iyi savunma yaptı, hem orta alanda sürekli ayakta kaldı hem de etkili hücum çıkışlarıyla Beşiktaş savunmasını hissedilir biçimde zorladı. İki stoper Ahmet ile Kulusiç çok iyi oynadı. Özgür ile Doğa orta alanı kontrol altına aldı. Zec ile Jimmy kanatları verimli kullandı. Arkadaşları da onlara katıldı. Ve takım bütünlüğünü oyun iştahıyla birleştiren Gençlerbirliği, zorlanmadan kazandı.
Eksik olabilirsiniz. Sorunlu bir gün yaşayabilirsiniz. Kötü de oynayabilirsiniz. Ama büyük takımsanız, büyük hedeflere koştuğunuz iddiasındaysanız, o sorunlu günde, o kötü oyunda da futbol adına ortaya hiç olmazsa keçi boynuzu kıvamında bir şey koyarsınız.Beşiktaş, bir kör dövüşüne girdi dün. Ne hücum edebildi ne de oyunu yönlendirebildi. Buna bir de savunmada hatalar eklenince, yenilgi kaçınılmaz geldi. Rakip biraz dikkatli olsa inanın fark bile yiyecekti. İlk yarıda yalnızca bir kez gol girişiminde bulunabildi. İkinci yarıda, 84’e dek, o da bir duran top organizasyonu sonucu direkten dönen şutu dışında bir hücum aktivitesi gösteremedi. Çünkü oyun lideri yoktu. Topu öne taşıyacak oyuncusu, rakip ceza alanında pozisyon oluşturacak organizasyonu yoktu.Önce Olcay’ı oyun kurmakla görevlendirdi. Olcay, Özgür ile Doğa’nın kıskacından kurtulamayınca bu kez onu sol kenara, Gökhan’ı orta alana çekti. Nafile bir denemeydi. Zira Gökhan, zaten takımı yönlendirecek bir yeterlilikte değildi. Bir de sürekli top kayıpları yapınca Beşiktaş, etkili kontrataklar yedi. İkinci yarı yeniden Olcay’a döndü. Sonra Gökhan-Mustafa değişikliğine gidildi. Forvet ikilendi. Olcay tekrar kenara çekildi. Yetmedi, bir forvet daha girdi. Ömer, Serdar’la değişti. Holosko sağbeke geldi. Ve ikinci bölgenin ortasındaki yönlendirme şaşırtıcı ama Veli-Necip ikilisine emanet edildi! Bunları uzun uzadıya şunun için anlattım. Önce Bilic’in çaresizliği ve çözümsüzlüğüne vurgu yapmak için. Sonra sahada ‘beyin’siz kalan Beşiktaş’ın, bu kadroyla ne ölçüde sıradanlaştığını anlatmak için. Evet geçen hafta, benzer kadro Elazığ maçında özellikle de ikinci yarıda çok iyi, çok üretken oynamıştı. Neden iyi oynamıştı? Birincisi yüreğini, enerjisini, hırsını, isteğini oyuna yansıttığı, ikincisi rakip müsaade ettiği için çok iyi oynamıştı. Dün o yürekten, o istekten, o hırstan, o mücadeleden sahada eser yoktu. Ve üstelik rakip de aklını, becerisini, uyumunu, kapasitesini de zorlayarak ortaya koyan Gençlerbirliği idi.O Gençlerbirliği, hem çok iyi savunma yaptı, hem orta alanda sürekli ayakta kaldı hem de etkili hücum çıkışlarıyla Beşiktaş savunmasını hissedilir biçimde zorladı. İki stoper Ahmet ile Kulusiç çok iyi oynadı. Özgür ile Doğa orta alanı kontrol altına aldı. Zec ile Jimmy kanatları verimli kullandı. Arkadaşları da onlara katıldı. Ve takım bütünlüğünü oyun iştahıyla birleştiren Gençlerbirliği, zorlanmadan kazandı.